Sense

1. a willing, will, intention, purpose
2. the purpose or meaning

Examples

• τοῖσ δ’ ἔξω τὸ παράπαν βαίνουσι τῆσ ὀρθῆσ πολιτείασ καὶ μηδαμῇ ἐθέλουσιν αὐτῆσ εἰσ ἴχνοσ ἰέναι, προαγορεύουσιν δὲ τῷ συμβούλῳ τὴν μὲν πολιτείαν ἐᾶν καὶ μὴ κινεῖν, ὡσ ἀποθανουμένῳ ἐὰν κινῇ, ταῖσ δὲ βουλήσεσιν καὶ ἐπιθυμίαισ αὐτῶν ὑπηρετοῦντασ συμβουλεύειν κελεύοιεν, τίνα τρόπον γίγνοιτ’ ἂν ῥᾷστά τε καὶ τάχιστα εἰσ τὸν ἀεὶ χρόνον, τὸν μὲν ὑπομένοντα συμβουλὰσ τοιαύτασ ἡγοίμην ἂν ἄνανδρον, τὸν δ’ οὐχ ὑπομένοντα ἄνδρα. (Plato, Epistles, Letter 7 49:1)
• καὶ ἱλαροῖσ ἐν παιδιᾶσ μέρει δημαγωγοῖσ, ἐπὶ δὲ τὰσ ἀρχὰσ ἀεὶ νήφων καὶ σπουδάζων τὸν αὐστηρότατον καὶ φρονιμώτατον ἐκάλει τῶν πολιτῶν καὶ μόνον ἢ μᾶλλον ταῖσ βουλήσεσιν αὐτοῦ καὶ ὁρμαῖσ ἀντιτασσόμενον. (Plutarch, chapter 8 2:1)
• ἔστι γὰρ ὁ ἐπηρεασμὸσ ἐμποδισμὸσ ταῖσ βουλήσεσιν μὴ ἵνα τι αὑτῷ ἀλλ’ ἵνα μὴ ἐκείνῳ· (Aristotle, Rhetoric, Book 2, chapter 2 4:2)
• ἥκει δὴ πάλιν ὁ λόγοσ εἰσ ταὐτόν, καὶ ὁ λέγων ἐγὼ νῦν λέγω πάλιν ἅπερ τότε, εἰ μὲν βούλεσθε, ὡσ παίζων, εἰ δ’, ὡσ σπουδάζων, ὅτι δή φημι εὐχῇ χρῆσθαι σφαλερὸν εἶναι νοῦν μὴ κεκτημένον, ἀλλὰ τἀναντία ταῖσ βουλήσεσίν οἱ γίγνεσθαι. (Plato, Laws, book 3 73:1)
• τῆσ δὲ γενέσεωσ τοῦ ποίου τινὸσ ἀφῆκε ταῖσ βουλήσεσιν ἑκάστων ἡμῶν τὰσ αἰτίασ. (Plato, Laws, book 10 119:3)

Similar forms

• βουλῆς (749)
• βούλησιν (118)
• βούλησθε (57)
• βουλήσεται (33)
• βουλήσεως (28)
• βουλήσει (27)
• βούλησις (24)
• βουλήσεις (15)
• βουλήσονται (15)
• βουλήσομαι (8)
• βουλῇσι (7)
• βουλήσεσθαι (6)
• βουλῇσιν (6)
• βουλησόμεθα (6)
• βουλήσεσιν (4)
• βουλήσεσθε (4)
• βούλησθ (4)
• βούλησίς (3)
• βουλήσεσθ (3)
• βουλήσῃ (3)
• βούλησίν (2)
• βουλήσεων (2)
• βουλῇς (2)
• βούλησθέ (1)
• βουλήσεσι (1)
• βουλήσεταί (1)
• βούλήσθε (1)
• βουλήσεσθαί (1)
• βουλήσεσίν (1)

Source: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.