Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek-English Dictionary Language

βελτίων

Third declension Adjective; Transliteration:

Principal Part: βελτίων βελτίων βέλτιον

Structure: βελτι (Stem) + ων (Comparative Ending)

Etym.: ἀγαθός, ἀγαθή, ἀγαθόν의 불규칙 비교급

Sense

  1. better

Declension

Third declension
M/F Neuter
Singular Dual Plural Singular Dual Plural
Nominative βελτίων βελτίονε βελτίονες βέλτιον βελτίονε βελτίονα
Genitive βελτίονος βελτιόνοιν βελτιόνων βελτίονος βελτιόνοιν βελτιόνων
Dative βελτίονι βελτιόνοιν βελτίοσιν* βελτίονι βελτιόνοιν βελτίοσιν*
Accusative βελτίονα βελτίονε βελτίονας βέλτιον βελτίονε βελτίονα
Vocative βελτίον βελτίονε βελτίονες βέλτιον βελτίονε βελτίονα
Comparative Superlative
Adjective βελτίων βελτίονος βελτίστος βελτίστου
Adverb βέλτιον βέλτιστα

The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.

Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.

Examples

  • οὐ γὰρ εὑρήσεισ ἐμοῦ ζητῶν ἔτ’ ἄνδρα τοὺσ τρόπουσ βελτίονα. (Aristophanes, Plutus, Prologue 2:59)
  • ὦ πότνια Φοίβου μῆτερ, εἰ γὰρ αἰσίωσ ἔλθοιμεν, ἅ τε νῷν συμβόλαια πρόσθεν ἦν ἐσ παῖδα τὸν σόν, μεταπέσοι βελτίονα. (Euripides, Ion, episode 5:9)
  • τοῦτο γὰρ τὸ ἀρχεῖον ἰσχύειν ἐκ διαφορᾶσ τῶν βασιλέων, τῷ τὰ βελτίονα λέγοντι προστιθέμενον τὴν ψῆφον, ὅταν ἅτεροσ ἐρίζῃ πρὸσ τὸ συμφέρον· (Plutarch, Agis, chapter 12 2:2)
  • οὐ γὰρ ἐῶσι θρηνεῖν οἱ νόμοι τοὺσ τηλικούτουσ, ὡσ οὐχ ὅσιον εἰσ βελτίονα καὶ θειοτέραν μοῖραν ἅμα καὶ χώραν μεθεστηκότασ· (Plutarch, Consolatio ad uxorem, section 11 2:1)
  • καίτοι γελῶμεν τὴν ἀβελτερίαν τοῦ φάσκοντοσ ἐν Ἀθήναισ βελτίονα σελήνην εἶναι τῆσ ἐν Κορίνθῳ· (Plutarch, De exilio, section 6 3:2)

Synonyms

  1. better

Related

Similar forms

Source: Ancient Greek entries from Wiktionary

Find this word at Wiktionary

SEARCH

MENU NAVIGATION