βέλτιστος
First/Second declension Adjective;
자동번역
Transliteration:
Principal Part:
βέλτιστος
βέλτιστη
βέλτιστον
Structure:
βελτιστ
(Stem)
+
ος
(Ending)
Etym.: cf. be/lteros.
Sense
- best, my good friend, the best, what is best, the aristocracy
Declension
First/Second declension
The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.
Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.
- ἐὰν δὲ καταβοσκήσῃ τισ ἀγρὸν ἢ ἀμπελῶνα καὶ ἀφῇ τὸ κτῆνοσ αὐτοῦ καταβοσκῆσαι ἀγρὸν ἕτερον, ἀποτίσει ἐκ τοῦ ἀγροῦ αὐτοῦ κατὰ τὸ γέννημα αὐτοῦ. ἐὰν δὲ πάντα τὸν ἀγρὸν καταβοσκήσῃ, τὰ βέλτιστα τοῦ ἀγροῦ αὐτοῦ καὶ τὰ βέλτιστα τοῦ ἀμπελῶνοσ αὐτοῦ ἀποτίσει. (Septuagint, Liber Exodus 22:5)
- ὁ δὲ Μακκαβαῖοσ αὐστηρότερον διεξάγοντα συνιδὼν τὸν Νικάνορα πρὸσ αὐτὸν καὶ τὴν εἰθισμένην ἀπάντησιν ἀγροικότερον ἐσχηκότα, νοήσασ οὐκ ἀπὸ τοῦ βελτίστου τὴν αὐστηρίαν εἶναι, συστρέψασ οὐκ ὀλίγουσ τῶν περὶ ἑαυτόν, συνεκρύπτετο τὸν Νικάνορα. (Septuagint, Liber Maccabees II 14:30)
- "ὦ βέλτιστε Ἄπολλον, ἐγὼ μέν σου τὸν νεὼν τέωσ ἀστεφάνωτον ὄντα πολλάκισ ἐστεφάνωσα, καὶ τοσαῦτά σοι μηρία ταύρων τε καὶ αἰγῶν ἔκαυσα ἐπὶ τῶν βωμῶν, σὺ δὲ ἀμελεῖσ μου τοιαῦτα πεπονθότοσ καὶ παρ’ οὐδὲν τίθεσαι ’τὸν εὐεργέτην. (Lucian, De sacrificiis, (no name) 3:1)
- ταῦτα μὲν δὴ ἴσωσ μέτρια καὶ τὰ ὑπ’ Ἀσσυρίων γιγνόμενα καὶ ὑπὸ Φρυγῶν καὶ Λυδῶν, ’ ἢν δ’ εἰσ τὴν Αἴγυπτον ἔλθῃσ, τότε δὴ τότε ὄψει πολλὰ τὰ σεμνὰ καὶ ὡσ ἀληθῶσ ἄξια τοῦ οὐρανοῦ, κριοπρόσωπον μὲν τὸν Δία, κυνοπρόσωπον δὲ τὸν βέλτιστον Ἑρμῆν καὶ τὸν Πᾶνα ὅλον τράγον καὶ ἶβίν τινα καὶ κροκόδειλον ἕτερον καὶ πίθηκον. (Lucian, De sacrificiis, (no name) 14:1)
- "εἶτα δεῖπνα ποικίλα εἰσεκομίζετο καὶ λόγοι ἱεροὶ αὐτῶν ἐλέγοντο, καὶ ὁ βέλτιστοσ Περεγρῖνοσ ‐ ἔτι γὰρ τοῦτο ἐκαλεῖτο ‐ καινὸσ Σωκράτησ ὑπ’ αὐτῶν ὠνομάζετο. (Lucian, De morte Peregrini, (no name) 9:17)
- οὐ γάρ οἶδα ὅστισ ἐκεῖνοσ ὁ βέλτιστοσ ἐκαλεῖτο. (Lucian, De morte Peregrini, (no name) 11:3)
- εἵπετο δὲ αὐθαίρετόσ μοι ὁ βέλτιστοσ οὗτοσ, καὶ ὥσπερ ἀπὸ ὕσπληγγοσ θέοντεσ καταλαμβάνομεν αὐτὸν ἤδη ἐν Ταινάρῳ· (Lucian, Cataplus, (no name) 4:10)
- εἶτα μετ’ ὀλίγασ ἡμέρασ τοῦ παιδὸσ ἀποθανόντοσ, ὁ μὲν ἠπόρει καὶ οὐδὲν εἶχεν λέγειν πρὸσ τοὺσ αἰτιωμένουσ, παρὰ πόδασ οὕτωσ ἐληλεγμένου τοῦ χρησμοῦ ὁ δὲ Ῥουτιλιανὸσ αὐτὸσ φθάσασ ὁ βέλτιστοσ ἀπελογεῖτο ὑπὲρ τοῦ μαντείου λέγων, τοῦτο αὐτὸ προδεδηλωκέναι τὸν θεὸν καὶ διὰ τοῦτο ζῶντα μὲν κελεῦσαι μηδένα διδάσκαλον ἑλέσθαι αὐτῷ, Πυθαγόραν δὲ καὶ Ὅμηρον πάλαι τεθνεῶτασ, οἷσ εἰκὸσ τὸ μειράκιον ἐν Αἵδου νῦν συνεῖναι. (Lucian, Alexander, (no name) 33:4)
- ὅμωσ δ’ οὖν ὁ βέλτιστοσ Χάρων ὡσ εἶδε τὴν λεοντῆν, οἰηθείσ με τὸν Ἡρακλέα εἶναι, εἰσεδέξατο καὶ διεπόρθμευσέν τε ἄσμενοσ καὶ ἀποβᾶσι διεσήμηνε τὴν ἀτραπόν, ἐπεὶ δὲ ἦμεν ἐν τῷ σκότῳ, προῄει μὲν ὁ Μιθροβαρζάνησ, εἱπόμην δὲ ἐγὼ κατόπιν ἐχόμενοσ αὐτοῦ, ἑώσ πρὸσ λειμῶνα μέγιστον ἀφικνούμεθα τῷ ἀσφοδέλῳ κατάφυτον, ἔνθα δὴ περιεπέτοντο ἡμᾶσ τετριγυῖαι τῶν νεκρῶν αἱ σκιαί. (Lucian, Necyomantia, (no name) 10:7)