Sense

1. denial

Examples

• ἵνα μηδ’ ἄρνησισ τοῦ τἀναντία λέγειν, ἐν τῷ τρίτῳ περὶ Δικαιοσύνησ ταῦτ’ εἴρηκε " διὸ καὶ διὰ τὴν ὑπερβολὴν τοῦ τε μεγέθουσ καὶ τοῦ κάλλουσ πλάσμασι δοκοῦμεν ὅμοια λέγειν καὶ οὐ κατὰ τὸν ἄνθρωπον καὶ τὴν ἀνθρωπίνην φύσιν. (Plutarch, De Stoicorum repugnantiis, section 17 4:1)
• καθάπερ ξύλον τὸ ἦθοσ ἐκ καμπῆσ εἰσ τοὐναντίον ἀπειρίᾳ τοῦ κατορθοῦν διαστρέφοντεσ αἰσχίστη δὲ κολακείασ ἄρνησισ ἀνωφελῶσ λυπηρὸν εἶναι, καὶ κομιδῇ τινοσ ἀμούσου καὶ ἀτέχνου πρὸσ εὔνοιαν ὁμιλίασ ἀηδίᾳ καὶ χαλεπότητι φεύγειν τὸ ἀγεννὲσ ἐν φιλίᾳ καὶ ταπεινόν, ὥσπερ ἀπελεύθερον ἐν κωμῳδίᾳ τὴν κατηγορίαν ἰσηγορίασ ἀπόλαυσιν ἡγούμενον. (Plutarch, Quomodo adulator ab amico internoscatur, chapter, section 25 13:1)
• τῶνδ’ ἄρνησισ οὐκ ἔνεστί μοι· (Sophocles, episode9)
• τούτου δ’ οὔτισ ἄρνησισ πέλει. (Aeschylus, Eumenides, episode13)
• ἄρνησισ οὐκ ἔνεστιν ὧν ἀνιστορεῖσ. (Sophocles, Oedipus Tyrannus, episode 1:37)

Similar forms

• ἀρνήσασθαι (11)
• ἄρνησις (9)
• ἄρνησιν (9)
• ἀρνήσομαι (8)
• Ἄρνης (8)
• ἀρνήσεως (6)
• ἀρνήσῃ (4)
• ἀρνήσεις (3)
• ἀρνήσει (3)
• ἀρνήσεται (2)
• ἀρνήσονται (2)
• ἀρνήσαιο (2)
• ἀρνήσαντο (1)
• ἀρνησόμεθα (1)
• ἀρνησαίμην (1)
• ἀρνήσεσι (1)
• ἀρνησάσθω (1)
• ἀρνήσηταί (1)
• ἀρνήσαιτο (1)
• ἀρνήσεσθαι (1)
• ἄρνησίς (1)
• ἀρνήσιμον (1)

Source: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.