뜻

1. 선언하다, 신고하다, 언급하다, 알리다
2. 거절하다, 거부하다, 부정하다
3. 하다, 말하다, 이야기하다, 가르치다, 같이하다, 만들다, 알리다, 보고하다
4. 포기하다, 피하다, 그만두다, 사임하다, 버리다, 막다, 끊다, 항복하다
5. 포기하다, 실패하다, 오래된, 낡은, 끊다, 실수하다, 입은, 그만두다, 버리다, 속수무책으로 만들다, 무찌르다, 패배시키다

1. to speak out, tell out, declare
2. to deny, refuse
3. to forbid, to forbid, to do, tell, not to do, it is forbidden, a forbidden
4. to renounce, disown, give up, to resign, had, been renounced, to avert
5. to give up, to be worn out, fail, sink from exhaustion, failed, was unfulfilled, to fail or be wanting to, when they were bankrupt, to give way to, sink under, will be tired

예문

• ἦ καλόν σοι, ἐὰν ἀδικήσω, ὅτι ἀπείπω ἔργα χειρῶν σου, βουλῇ δὲ ἀσεβῶν προσέσχες; (Septuagint, Liber Iob 10:3)

  (70인역 성경, 욥기 10:3)

• ὦ πάντες θεοί, μή νυν ἀπείπωμεν ταλαιπωρούμεναι, ἀλλ εἰσίωμεν. (Aristophanes, Lysistrata, Episode 1:24)

  (아리스토파네스, Lysistrata, Episode 1:24)

• μὴ καταρρᾳθυμήσητε, ὦ Ἀθηναῖοι, μηδ ἀπείπητε τιμωρούμενοι τοὺς πονηρούς, ἀλλ ἐκκαθάρατε, καθ ὅσον δυνατόν ἐστι, τὴν δωροδοκίαν ἐκ τῆς πόλεως. (Dinarchus, Speeches, 7:2)

  (디나르코스, 연설, 7:2)

• πρῶτον μὲν οὖν ἐν ταῖς τῶν πέλας ἐρωτήσεσιν ἑαυτὸν ἐθιζέτω σιωπᾶν μέχρι οὗ πάντες ἀπείπωνται τὴν ἀπόκρισιν οὐ γάρ τι βουλῆς ταὐτὸ καὶ δρόμου τέλος, ὥς φησι Σοφοκλῆς, οὐδέ γε φωνῆς καὶ ἀποκρίσεως: (Plutarch, De garrulitate, section 192)

  (플루타르코스, De garrulitate, section 192)

• πρὸς ἑαυτὸν ὅπου, κἂν ἀπείπηται τὸν λόγον ὁ αἰτηθείς, ἐπισχόντα καλῶς ἔχει καὶ πρὸς τὸ βουλόμενον τοῦ ἐρωτῶντος ἁρμοσάμενον ὡς ἐπὶ κλῆσιν ἀλλοτρίαν αἰδημόνως καὶ κοσμίως ἀπαντᾶν. (Plutarch, De garrulitate, section 19 4:1)

  (플루타르코스, De garrulitate, section 19 4:1)

• ὃν γὰρ ἐν ἐκθέσει πάλαι ριφέντα ἀπεῖπον χλευάζοντες, ἐπὶ τέλει τῶν ἐκβάσεων ἐθαύμασαν, οὐχ ὅμοια δικαίοις διψήσαντες. (Septuagint, Liber Sapientiae 11:14)

  (70인역 성경, 지혜서 11:14)

• ὧν οὔτ ἀπεῖπον οὐδέν οὔτ ἀπ ὀμμάτων ἔσταξα πηγάς, οὐδ ἂν ᾠόμην ποτὲ ἐς τοῦθ ἱκέσθαι, δάκρυ ἀπ ὀμμάτων βαλεῖν: (Euripides, Heracles, episode, lyric 4:10)

  (에우리피데스, Heracles, episode, lyric 4:10)

• Σκιλοῦρος δὲ καταλιπὼν ὀγδοήκοντα παῖδας , ὁ Σκυθῶν βασιλεύς, ᾔτησε δέσμην δορατίων, ὅτ ἀπέθνῃσκε, καὶ λαβόντας ἐκέλευσε καταθραῦσαι καὶ κατεάξαι συνδεδεμένην καὶ ἀθρόαν ὡς δ ἀπεῖπον, αὐτὸς ἓν καθ ἓν ἕλκων πάντα ῥᾳδίως διέκλασε: (Plutarch, De garrulitate, section 17 12:2)

  (플루타르코스, De garrulitate, section 17 12:2)

• κἂν μὲν οὐσίαν ἔχῃ ἧς αἱ πρόσοδοι λύουσι τἀναλώματα, ἐᾶν ἀπολαύειν τοῦτον ἤδη τὸν βίον ἐὰν δ ὑπὲρ τὴν οὐσίαν δαπανῶν τύχῃ, ἀπεῖπον αὐτῷ τοῦτο μὴ ποιεῖν ἔτι. (Athenaeus, The Deipnosophists, Book 6, book 6, chapter 12 1:2)

  (아테나이오스, The Deipnosophists, Book 6, book 6, chapter 12 1:2)

• "οὔτε τὸν ἱερὸν καλούμενον πουλύπουν οὔτε τὸν κωπηλάτην πουλύπουν νόμιμον ἦν θηρεύειν, ἀλλ ἀπεῖπον τούτων τε καὶ τῆς θαλαττίας χελώνης μὴ ἅπτεσθαι. (Athenaeus, The Deipnosophists, Book 7, book 7, chapter 1031)

  (아테나이오스, The Deipnosophists, Book 7, book 7, chapter 1031)

유사 형태

• ἀπεῖπε (51)
• ἀπεῖπεν (38)
• ἀπειπεῖν (28)
• ἀπεῖπον (23)
• ἀπείπατο (11)
• ἀπείπασθαι (9)
• ἀπειπὼν (7)
• ἀπειπόντες (7)
• ἀπείπαντο (6)
• ἀπείποι (6)
• ἀπειπόντων (6)
• ἀπεῖπαν (3)
• ἀπείπωμεν (3)
• ἀπειπαμένη (3)
• ἀπειπάμεθα (3)
• ἀπείπασθε (3)
• ἀπειπών (3)
• ἀπειποῦσαν (2)
• ἄπειπε (2)
• ἀπειπόντος (2)
• ἀπείπωνται (2)
• ἀπείπῃς (2)
• ἀπείπῃ (2)
• ἀπειπαμένῳ (1)
• ἀπ[εῖπεν] (1)
• ἀπείπηται (1)
• ἀπείπατό (1)
• ἀπειπέτην (1)
• ἀπειπόντας (1)
• ἀπείπας (1)
• ἀπειπέμεν (1)
• ἀπειποῦσα (1)
• ἀπείπωσιν (1)
• [ἀ]πείπαντο (1)
• ἀπειπόντι (1)
• ἀπειπόνθ (1)
• ἀπείπω (1)
• ἀπείπαιντ (1)
• ἀπεῖπας (1)
• ἀπείπητε (1)
• ἀπείπωσι (1)
• ἀπείπαντας? (1)

출처: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.