뜻

1. 생각없는, 들리지 않는
2. 우둔한, 멍청한
3. 어리석은, 바보의

1. not thought on, unheard of
2. not within the province of thought, unintelligent
3. not understanding, unintelligent, oh you fool, follies

예문

• ἀνοήτου τρίβοι ἐνδεεῖς φρενῶν, ἀνὴρ δὲ φρόνιμος κατευθύνων πορεύεται. (Septuagint, Liber Proverbiorum 15:22)

  (70인역 성경, 잠언 15:22)

• περὶ παιδείας ἀνοήτου καὶ μωροῦ καὶ ἐσχατογήρου κρινομένου πρὸς νέους. καὶ ἔσῃ πεπαιδευμένος ἀληθινῶς καὶ δεδοκιμασμένος ἔναντι παντὸς ζῶντος. (Septuagint, Liber Sirach 42:8)

  (70인역 성경, Liber Sirach 42:8)

• ταῦτα ἰδόντα μὴ ἀποδοῦναι τὸν πρέποντα ἔπαινον τῷ ἔργῳ οὐκ ἀνοήτου μόνον, ἀλλὰ καὶ ἀχαρίστου, μᾶλλον δὲ βασκάνου μοι εἶναι ἔδοξεν. (Lucian, (no name) 8:5)

  (루키아노스, (no name) 8:5)

• πρὸς Διός, ἀντί μὲν δούλου με ἐλεύθερον, ἀντὶ δὲ πένητος ὡς ἀληθῶς πλούσιον, ἀντὶ δὲ ἀνοήτου τε καὶ τετυφωμένου γενέσθαι μετριώτερον· (Lucian, Nigrinus, Nigrinou Fiaosofia 1:11)

  (루키아노스, Nigrinus, Nigrinou Fiaosofia 1:11)

• πλὴν ἕν γέ τι καὶ ἐπαινέσαι μοι δώσεις, πάνυ ἀστείως ὑπὸ σοῦ πεπραγμένον, ὁπότε τοῦ Τισίου τὴν τέχνην οἶσθα ὡς τὸ δυσκόρακος ἔργον αὐτὸς ἐποίησας, ἐξαρπάσας τοῦ ἀνοήτου ἐκείνου πρεσβύτου χρυσοῦς τριάκοντα, ὁ δὲ διὰ τὸν Τισίαν ἀντὶ τοῦ βιβλίου πεντήκοντα καὶ ἑπτακοσίας ἐξέτισε κατασοφισθείς. (Lucian, Pseudologista, (no name) 27:5)

  (루키아노스, Pseudologista, (no name) 27:5)

유사 형태

• ἀνόητον (86)
• ἀνόητος (56)
• ἀνοήτους (48)
• ἀνοήτων (39)
• ἀνοήτοις (39)
• ἀνόητοι (37)
• ἀνοήτως (33)
• ἀνοήτου (26)
• ἀνοήτῳ (9)
• ἀνόητα (8)
• ἀνόητόν (6)
• ἀνόητός (5)
• ἀνοήμων (3)
• ἀνόητε (3)
• ἀνόητοί (2)
• ἀνοητότατα (1)
• ἀνόηθ (1)
• ἀνόητὸς (1)
• ἀνόητ (1)
• ἀνόητονἢ (1)
• ἀνοητοτάτη (1)
• ἀνοήσας? (1)

출처: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.