뜻

1. 생각없는, 들리지 않는
2. 우둔한, 멍청한
3. 어리석은, 바보의

1. not thought on, unheard of
2. not within the province of thought, unintelligent
3. not understanding, unintelligent, oh you fool, follies

예문

• σὺ δέ μοι καὶ ἀνοητότερον ποιήσειν δοκεῖσ, εἰ κενοδοξῶν περὶ τὸ ἀληθὲσ ἔτι κἀμοῦ καταφρονήσεισ ἐπὶ τῇ ἰδίᾳ τιμωρίᾳ. (Septuagint, Liber Maccabees IV 5:9)

  (70인역 성경, Liber Maccabees IV 5:9)

• ἐὰν δὲ περὶ τούτων ἀποδείξω ὡσ οὐκ ἔνοχόσ εἰμι οἷσ Σίμων διωμόσατο, ἄλλωσ δὲ ὑμῖν φαίνωμαι παρὰ τὴν ἡλικίαν τὴν ἐμαυτοῦ ἀνοητότερον πρὸσ τὸ μειράκιον διατεθείσ, αἰτοῦμαι ὑμᾶσ μηδέν με χείρω νομίζειν, εἰδότασ ὅτι ἐπιθυμῆσαι μὲν ἅπασιν ἀνθρώποισ ἔνεστιν, οὗτοσ δὲ βέλτιστοσ ἂν εἰή καὶ σωφρονέστατοσ, ὅστισ κοσμιώτατα τὰσ συμφορὰσ φέρειν δύναται. (Lysias, Speeches, 5:1)

  (리시아스, Speeches, 5:1)

• ἔπειτ’ ἔμοιγε οὐδὲ ἀνοητότερον οὐδὲν φαίνεται ἢ τὸ τῶν μὲν πόνων καὶ τῶν κακῶν κοινωνεῖν ἐθέλειν τοῖσ δεομένοισ, ὅταν δ’ ὁ τοῦ κομίζεσθαι τοὺσ καρποὺσ καιρὸσ ἔλθῃ, τότε ἄλλουσ μεθ’ ὅτων τισ πάλιν ταλαιπωρήσεται ζητεῖν. (Aristides, Aelius, Orationes, 12:11)

  (아리스티데스, 아일리오스, 연설, 12:11)

• καὶ εἰ μὲν ἦν παρὰ τούτῳ τὸ μειράκιον, εἶχεν ἄν τινα λόγον τὸ ψεῦδοσ αὐτῷ ὡσ ἐγὼ διὰ τὴν ἐπιθυμίαν ἠναγκαζόμην ἀνοητότερόν τι ποιεῖν τῶν εἰκότων· (Lysias, Speeches, 37:1)

  (리시아스, Speeches, 37:1)

유사 형태

• ἀνόητον (86)
• ἀνόητος (56)
• ἀνοήτους (48)
• ἀνοήτοις (39)
• ἀνοήτων (39)
• ἀνόητοι (37)
• ἀνοήτως (33)
• ἀνοήτου (26)
• ἀνοήτῳ (9)
• ἀνόητα (8)
• ἀνόητόν (6)
• ἀνόητός (5)
• ἀνοήμων (3)
• ἀνόητε (3)
• ἀνόητοί (2)
• ἀνοητοτάτη (1)
• ἀνοήσας (1)
• ἀνοητότατα (1)
• ἀνόηθ (1)
• ἀνόητὸς (1)
• ἀνόητ (1)
• ἀνόητονἢ (1)

출처: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.