헬라어 텍스트

헬라어 텍스트

헬라어 문장 내 검색 Language

καὶ ὡσ ἐν κεφαλαίῳ, ἀνοήτου εὐδαίμονοσ ἦθοσ <ἦθοσ> πλούτου ἐστίν.
(아리스토텔레스, 수사학, Book 2, chapter 16 3:2)
οὐ γὰρ βασιλέωσ τὰ τοιαῦτα φιλοτιμήματα οὐδαμῶσ, ἀλλ’ ἀνοήτου μὲν παίγνια κόρησ, ἀκολάστου δὲ γυναικόσ.
(디오, 크리소토모스, 연설, περὶ ΒΑΣΙΛΕΙΑΣ β. 43:2)
ὁρᾷ γὰρ ὅτι πανταχοῦ τὸ βέλτιον τοῦ ἥττονοσ ἔταξεν ὁ θεὸσ προνοεῖν τε καὶ ἄρχειν, οἱο͂ν τέχνην μὲν ἀτεχνίασ, ἀσθενείασ δὲ δύναμιν, τοῦ δὲ ἀνοήτου τὸ φρόνιμον προνοεῖν καὶ προβουλεύειν ἐποίησεν.
(디오, 크리소토모스, 연설, περὶ ΒΑΣΙΛΕΙΑΣ γ. 68:1)
ἢ οὐκ ἀνοήτου ἀνθρώπου ἐστὶν αἰσχύνεσθαι αὑτὸν ἐπαινεῖν μέλλοντα τὰ μέγιστα ὀνήσειν;
(디오, 크리소토모스, 연설 (2), ΝΕΣΤΩΡ. 8:3)
τάχα δ’ ἄν τι καὶ φιλοτιμίασ ἀνοήτου περὶ αὐτὸν εἰή πάθοσ·
(디오니시오스, Antiquitates Romanae, Books IV-VI, book 6, chapter 56 6:1)
αὐχήματόσ τε γὰρ ἀνοήτου πολλοῖσ αἴτιον γενόμενον λανθάνει καὶ ἐπιθυμιῶν ἀρχηγὸν ἐκβαινουσῶν τὴν ἀνθρωπίνην φύσιν·
(디오니시오스, Antiquitates Romanae, Books VII-IX, book 8, chapter 69 5:2)
ὧν δ’ οὔτε τὴν δύναμιν ἐξήτακεν οὔτε τὰσ ἀρετὰσ ἐπέγνωκε, τούτων ὡσ φαύλων καὶ μηδενὸσ ἀξίων καταφρονεῖν, ἀνοήτου μοι φαίνεται τρόπου τεκμήριον εἶναι καὶ τὸ διάφορον οὐκ ἐπισταμένου.
(디오니시오스, Antiquitates Romanae, Books X-XX, book 19, chapter 10 3:2)
Καθάπερ οὔτε κλαγγῇ χὴν οὔτε βληχῇ καταπλήσσεται πρόβατον, οὕτω μηδὲ πλήθουσ ἀνοήτου σε δεδιττέσθω φωνή.
(에픽테토스, Works, gnomologium epicteteum e( stobaei libris 3-4) 64:1)
κηδεύσασ οὖν τὸν προφήτην καὶ ταῦτα τοῖσ υἱοῖσ ἐντειλάμενοσ πονηρὸσ ὢν καὶ ἀσεβὴσ πρόσεισι τῷ Ιἑροβοάμῳ καὶ "τί δήποτ’ ἐταράχθησ, εἰπών, ὑπὸ τῶν τοῦ ἀνοήτου λόγων;
(플라비우스 요세푸스, Antiquitates Judaicae, Book 8 306:1)
Οἱ δ’ Ἰσραηλῖται τοῦτ’ ἰδόντεσ ἔπεσον ἐπὶ τῆσ γῆσ καὶ προσεκύνουν ἕνα θεὸν καὶ μέγιστον καὶ ἀληθῆ μόνον ἀποκαλοῦντεσ, τοὺσ δ’ ἄλλουσ ὀνόματι ὑπὸ φαύλησ καὶ ἀνοήτου δόξησ πεποιημένουσ·
(플라비우스 요세푸스, Antiquitates Judaicae, Book 8 428:1)
ταῦτα ἰδόντα μὴ ἀποδοῦναι τὸν πρέποντα ἔπαινον τῷ ἔργῳ οὐκ ἀνοήτου μόνον, ἀλλὰ καὶ ἀχαρίστου, μᾶλλον δὲ βασκάνου μοι εἶναι ἔδοξεν.
(루키아노스, (no name) 8:5)
πρὸσ Διόσ, ἀντί μὲν δούλου με ἐλεύθερον, ἀντὶ δὲ πένητοσ ὡσ ἀληθῶσ πλούσιον, ἀντὶ δὲ ἀνοήτου τε καὶ τετυφωμένου γενέσθαι μετριώτερον;
(루키아노스, Nigrinus, Nigrinou Fiaosofia 1:11)
πλὴν ἕν γέ τι καὶ ἐπαινέσαι μοι δώσεισ, πάνυ ἀστείωσ ὑπὸ σοῦ πεπραγμένον, ὁπότε τοῦ Τισίου τὴν τέχνην οἶσθα ὡσ τὸ δυσκόρακοσ ἔργον αὐτὸσ ἐποίησασ, ἐξαρπάσασ τοῦ ἀνοήτου ἐκείνου πρεσβύτου χρυσοῦσ τριάκοντα, ὁ δὲ διὰ τὸν Τισίαν ἀντὶ τοῦ βιβλίου πεντήκοντα καὶ ἑπτακοσίασ ἐξέτισε κατασοφισθείσ.
(루키아노스, Pseudologista, (no name) 27:5)
ἀλλ’ ἐπὶ πέντε καὶ εἴκοσι καταλόγῳ προγόνων σεμνυνομένων καὶ ἀναφερόντων εἰσ Ἡρακλέα τὸν Ἀμφιτρύωνοσ ἄτοπα αὐτῷ καταφαίνεται τῆσ σμικρολογίασ, ὅτι δὲ ὁ ἀπ’ Ἀμφιτρύωνοσ εἰσ τὸ ἄνω πεντεκαιεικοστὸσ τοιοῦτοσ ἦν οἱά συνέβαινεν αὐτῷ τύχη, καὶ ὁ πεντηκοστὸσ ἀπ’ αὐτοῦ, γελᾷ οὐ δυναμένων λογίζεσθαί τε καὶ χαυνότητα ἀνοήτου ψυχῆσ ἀπαλλάττειν.
(플라톤, Cratylus, Theaetetus, Sophist, Statesman, Θεαίτητος 201:1)
καὶ ἐάσόν τινά σου καταφρονῆσαι ὡσ ἀνοήτου καὶ προπηλακίσαι, ἐὰν βούληται, καὶ ναὶ μὰ Δία σύ γε θαρρῶν πατάξαι τὴν ἄτιμον ταύτην πληγήν·
(플라톤, Euthydemus, Protagoras, Gorgias, Meno, Γοργίας 491:4)

SEARCH

MENU NAVIGATION