- ὅμοια δὲ τούτοισ καὶ περὶ τῆσ Ἥρασ ᾄδουσιν, ἄνευ τῆσ πρὸσ τὸν ἄνδρα ὁμιλίασ ὑπηνέμιον αὐτὴν παῖδα γεννῆσαι τὸν Ἥφαιστον, οὐ μάλα εὐτυχῆ τοῦτον, ἀλλὰ βάναυσον καὶ χαλκέα καὶ πυρίτην, ἐν καπνῷ τὸ πᾶν βιοῦντα καὶ σπινθήρων ἀνάπλεων οἱᾶ δὴ καμινευτήν, καὶ οὐδὲ ἄρτιον τὼ πόδε· (Lucian, De sacrificiis, (no name) 6:1)
(루키아노스, De sacrificiis, (no name) 6:1)
- ἦν γὰρ πλῆρεσ ἤδη τὸ πορθμεῖον καὶ οἰμωγῆσ ἀνάπλεων, τραυματίαι δὲ πάντεσ ἐπέπλεον, ὁ μὲν τὸ σκέλοσ, ὁ δὲ τὴν κεφαλήν, ὁ δὲ ἄλλο τι συντετριμμένοσ, ἐμοὶ δοκεῖν, ἔκ τινοσ πολέμου παρόντεσ. (Lucian, Necyomantia, (no name) 10:6)
(루키아노스, Necyomantia, (no name) 10:6)
- "γένοσ γάρ τι ἀνθρώπων ἐστὶν οὐ πρὸ πολλοῦ τῷ βίῳ ἐπιπολάσαν ἀργὸν φιλόνεικον κενόδοξον ὀξύχολον ὑπόλιχνον ὑπόμωρον τετυφωμένον ὕβρεωσ ἀνάπλεων καὶ ἵνα καθ’ Ὅμηρον εἴπω ’ ἐτώσιον ἄχθοσ ἀρούρησ. (Lucian, Icaromenippus, (no name) 29:2)
(루키아노스, Icaromenippus, (no name) 29:2)
- Οὔκ, ἀλλὰ τὸν Ἥφαιστον ἔδει τὸν σὸν υἱὸν οἰνοχοεῖν ἡμῖν χωλεύοντα, ἐκ τῆσ καμίνου ἥκοντα, ἔτι τῶν σπινθήρων ἀνάπλεων, ἄρτι τὴν πυράγραν ἀποτεθειμένον, καὶ ἀπ̓ ἐκείνων αὐτοῦ τῶν δακτύλων λαμβάνειν ἡμᾶσ τὴν κύλικα καὶ ἐπισπασαμένουσ γε φιλῆσαι μεταξύ, ὃν οὐδ̓ ἂν ἡ μήτηρ σὺ ἡδέωσ φιλήσειασ ὑπὸ τῆσ ἀσβόλου κατῃθαλωμένον τὸ πρόσωπον. (Lucian, Dialogi deorum, 7:3)
(루키아노스, Dialogi deorum, 7:3)
- Νεάλκη μέντοι φασὶν ἵππον ζωγραφοῦντα τοῖσ μὲν ἄλλοισ κατορθοῦν εἴδεσι καὶ χρώμασι, τοῦ δ’ ἀφροῦ τὴν περὶ τῷ χαλινῷ κοπτομένην χαυνότητα καὶ τὸ συνεκπῖπτον ἆσθμα κατορθοῦντα γράφειν τε πολλάκισ καὶ ἐξαλείφειν, τέλοσ δ’ ὑπ’ ὀργῆσ προσβαλεῖν τῷ πίνακι τὸν σπόγγον ὥσπερ εἶχε τῶν φαρμάκων ἀνάπλεων, τὸν δὲ προσπεσόντα θαυμαστῶσ ἐναπομάξαι καὶ ποιῆσαι τὸ δέον. (Plutarch, De fortuna, chapter, section 4 3:1)
(플루타르코스, De fortuna, chapter, section 4 3:1)