Dio, Chrysostom, Orationes, ΤΑΡΣΙΚΟΣ ΠΡΩΤΟΣ. 71:

(디오, 크리소토모스, 연설, ΤΑΡΣΙΚΟΣ ΠΡΩΤΟΣ. 71:)

εἶτα ἐπ’ ἀνθρώπου μὲν ὁ πταρμὸσ ἐξήλεγξε τὸν τρόπον καὶ πρὸσ τἄλλα πάντα ἴσχυσε τὸ μὴ λαθεῖν· πόλιν δὲ οὐκ ἂν ἕν τι τοιοῦτον διαβάλοι καὶ δόξησ ἀναπλήσειε πονηρᾶσ, καὶ ταῦθ’ ὅπου μὴ δεῖται δεινοῦ τοῦ συνήσοντοσ τίνοσ ἐστὶ σημεῖον. ἀλλ’ ἔγωγε πυθοίμην ἂν ἡδέωσ τῶν ἐμπείρων τίνι τοῦτο ἐοίκεν ἢ τί βούλεται δηλοῦν. οὔτε γὰρ κλωσμὸσ οὔτε ποππυσμὸσ οὔτε συριγμόσ ἐστιν· ἢ τίνοσ ἐστὶν οἰκεῖον ἔργου καὶ πότε μάλιστα γιγνόμενον· οὔτε γὰρ νέμουσιν οὕτωσ οὔτε ἀροῦσιν οὔτε κυνηγετοῦσιν, ἀλλ’ οὐδὲ ναυτῶν ἐστιν ἡ φωνή.

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION