Ancient Greek-English Dictionary Language

ἀναπέμπω

Non-contract Verb; 자동번역 Transliteration:

Principal Part: ἀναπέμπω

Structure: ἀνα (Prefix) + πέμπ (Stem) + ω (Ending)

Sense

  1. to send up, to send forth, to send up from oneself
  2. to send up
  3. to send back

Conjugation

Present tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ἀναπέμπω ἀναπέμπεις ἀναπέμπει
Dual ἀναπέμπετον ἀναπέμπετον
Plural ἀναπέμπομεν ἀναπέμπετε ἀναπέμπουσιν*
SubjunctiveSingular ἀναπέμπω ἀναπέμπῃς ἀναπέμπῃ
Dual ἀναπέμπητον ἀναπέμπητον
Plural ἀναπέμπωμεν ἀναπέμπητε ἀναπέμπωσιν*
OptativeSingular ἀναπέμποιμι ἀναπέμποις ἀναπέμποι
Dual ἀναπέμποιτον ἀναπεμποίτην
Plural ἀναπέμποιμεν ἀναπέμποιτε ἀναπέμποιεν
ImperativeSingular ἀναπέμπε ἀναπεμπέτω
Dual ἀναπέμπετον ἀναπεμπέτων
Plural ἀναπέμπετε ἀναπεμπόντων, ἀναπεμπέτωσαν
Infinitive ἀναπέμπειν
Participle MasculineFeminineNeuter
ἀναπεμπων ἀναπεμποντος ἀναπεμπουσα ἀναπεμπουσης ἀναπεμπον ἀναπεμποντος
Middle/Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ἀναπέμπομαι ἀναπέμπει, ἀναπέμπῃ ἀναπέμπεται
Dual ἀναπέμπεσθον ἀναπέμπεσθον
Plural ἀναπεμπόμεθα ἀναπέμπεσθε ἀναπέμπονται
SubjunctiveSingular ἀναπέμπωμαι ἀναπέμπῃ ἀναπέμπηται
Dual ἀναπέμπησθον ἀναπέμπησθον
Plural ἀναπεμπώμεθα ἀναπέμπησθε ἀναπέμπωνται
OptativeSingular ἀναπεμποίμην ἀναπέμποιο ἀναπέμποιτο
Dual ἀναπέμποισθον ἀναπεμποίσθην
Plural ἀναπεμποίμεθα ἀναπέμποισθε ἀναπέμποιντο
ImperativeSingular ἀναπέμπου ἀναπεμπέσθω
Dual ἀναπέμπεσθον ἀναπεμπέσθων
Plural ἀναπέμπεσθε ἀναπεμπέσθων, ἀναπεμπέσθωσαν
Infinitive ἀναπέμπεσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
ἀναπεμπομενος ἀναπεμπομενου ἀναπεμπομενη ἀναπεμπομενης ἀναπεμπομενον ἀναπεμπομενου

Future tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ἀναπέμψω ἀναπέμψεις ἀναπέμψει
Dual ἀναπέμψετον ἀναπέμψετον
Plural ἀναπέμψομεν ἀναπέμψετε ἀναπέμψουσιν*
OptativeSingular ἀναπέμψοιμι ἀναπέμψοις ἀναπέμψοι
Dual ἀναπέμψοιτον ἀναπεμψοίτην
Plural ἀναπέμψοιμεν ἀναπέμψοιτε ἀναπέμψοιεν
Infinitive ἀναπέμψειν
Participle MasculineFeminineNeuter
ἀναπεμψων ἀναπεμψοντος ἀναπεμψουσα ἀναπεμψουσης ἀναπεμψον ἀναπεμψοντος
Middle
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ἀναπέμψομαι ἀναπέμψει, ἀναπέμψῃ ἀναπέμψεται
Dual ἀναπέμψεσθον ἀναπέμψεσθον
Plural ἀναπεμψόμεθα ἀναπέμψεσθε ἀναπέμψονται
OptativeSingular ἀναπεμψοίμην ἀναπέμψοιο ἀναπέμψοιτο
Dual ἀναπέμψοισθον ἀναπεμψοίσθην
Plural ἀναπεμψοίμεθα ἀναπέμψοισθε ἀναπέμψοιντο
Infinitive ἀναπέμψεσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
ἀναπεμψομενος ἀναπεμψομενου ἀναπεμψομενη ἀναπεμψομενης ἀναπεμψομενον ἀναπεμψομενου

Imperfect tense

The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.

Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.

Examples

  • ἐκείνων δ’ ἐπιλειπόντων τοὺσ μὲν παῖδασ εἰσ ἄστυ ἀναπέμπει, τὴν δὲ μητέρα αὐτῶν ἐκδίδωσιν ἐπιδοὺσ πεντακισχιλίασ δραχμάσ, χιλίαισ ἔλαττον ὧν ὁ ἀνὴρ αὐτῆσ ἔδωκεν. (Dionysius of Halicarnassus, chapter 25 3:3)
  • ὁ δὲ βασιλεῖ τῷ μεγάλῳ ἀναπέμπει αὐτὸν καὶ μετ’ οὐ πολὺ κατεπέμφθη ὁ Δεινίασ εἰσ Γύαρον νῆσον τῶν Κυκλάδων, ἐν ταύτῃ φεύγειν εἰσ ἀεὶ τεταγμένοσ ὑπὸ βασιλέωσ. (Lucian, Toxaris vel amicitia, (no name) 18:5)
  • κινοῦν μᾶλλον ἀναπέμπει καὶ ἀναδίδωσιν ἢ βροντὰσ μὲν καὶ ἀστραπὰσ ποιεῖ τὸ θερμὸν ἐν τῷ ἀέρι πρὸσ τὸ ψυχρὸν μαχόμενον, διὸ χειμῶνοσ ἣκιστα βροντᾷ μάλιστα δ’ ἐάροσ καὶ φθινοπώρου διὰ τὴν ἀνωμαλίαν τῆσ κράσεωσ, ἡ δὲ θερμότησ; (Plutarch, Quaestiones Naturales, chapter 4 1:1)
  • ἐπεὶ δ’ οὐκ αὐτὴ φωτίζεται μόνον ἀλλὰ καὶ δεῦρο τῆσ αὐγῆσ ἀναπέμπει τὸ εἴδωλον, ἔτι καὶ μᾶλλον ἰσχυρίσασθαι τῷ λόγῳ περὶ τῆσ οὐσίασ δίδωσιν. (Plutarch, De faciae quae in orbe lunae apparet, section 189)
  • "πόθεν γε τὴν σελήνην δυνατόν ἐστιν ἀναπέμπειν ἀφ’ ἑαυτῆσ τὴν ὄψιν, ὥσπερ ἀναπέμπει τὰ λειότερα τῶν ἐσόπτρων; (Plutarch, De faciae quae in orbe lunae apparet, section 23 6:7)

Synonyms

  1. to send up

  2. to send up

  3. to send back

Derived

Source: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.

Find this word at Perseus Greek Word Study Tool

SEARCH

MENU NAVIGATION