Ancient Greek-English Dictionary Language

ἀναπαύω

Non-contract Verb; Transliteration:

Principal Part: ἀναπαύω

Structure: ἀνα (Prefix) + παύ (Stem) + ω (Ending)

Sense

  1. to make to cease, to stop or hinder from, to give, rest or relief
  2. to stop, put an end to, to rest, halt
  3. to take rest
  4. to desist from
  5. to take one's rest, sleep, to halt, rest
  6. to regain strength

Conjugation

Present tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ἀναπαύω ἀναπαύεις ἀναπαύει
Dual ἀναπαύετον ἀναπαύετον
Plural ἀναπαύομεν ἀναπαύετε ἀναπαύουσιν*
SubjunctiveSingular ἀναπαύω ἀναπαύῃς ἀναπαύῃ
Dual ἀναπαύητον ἀναπαύητον
Plural ἀναπαύωμεν ἀναπαύητε ἀναπαύωσιν*
OptativeSingular ἀναπαύοιμι ἀναπαύοις ἀναπαύοι
Dual ἀναπαύοιτον ἀναπαυοίτην
Plural ἀναπαύοιμεν ἀναπαύοιτε ἀναπαύοιεν
ImperativeSingular ἀναπαύε ἀναπαυέτω
Dual ἀναπαύετον ἀναπαυέτων
Plural ἀναπαύετε ἀναπαυόντων, ἀναπαυέτωσαν
Infinitive ἀναπαύειν
Participle MasculineFeminineNeuter
ἀναπαυων ἀναπαυοντος ἀναπαυουσα ἀναπαυουσης ἀναπαυον ἀναπαυοντος
Middle/Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ἀναπαύομαι ἀναπαύει, ἀναπαύῃ ἀναπαύεται
Dual ἀναπαύεσθον ἀναπαύεσθον
Plural ἀναπαυόμεθα ἀναπαύεσθε ἀναπαύονται
SubjunctiveSingular ἀναπαύωμαι ἀναπαύῃ ἀναπαύηται
Dual ἀναπαύησθον ἀναπαύησθον
Plural ἀναπαυώμεθα ἀναπαύησθε ἀναπαύωνται
OptativeSingular ἀναπαυοίμην ἀναπαύοιο ἀναπαύοιτο
Dual ἀναπαύοισθον ἀναπαυοίσθην
Plural ἀναπαυοίμεθα ἀναπαύοισθε ἀναπαύοιντο
ImperativeSingular ἀναπαύου ἀναπαυέσθω
Dual ἀναπαύεσθον ἀναπαυέσθων
Plural ἀναπαύεσθε ἀναπαυέσθων, ἀναπαυέσθωσαν
Infinitive ἀναπαύεσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
ἀναπαυομενος ἀναπαυομενου ἀναπαυομενη ἀναπαυομενης ἀναπαυομενον ἀναπαυομενου

Imperfect tense

The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.

Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.

Examples

  • Οὕτω δὴ τεταγμένουσ χρόνον μέν τινα προῆγεν ἀναπαύων, ὥστε καὶ πάνυ ἔδοξε σχολαία γενέσθαι αὐτῶ ἡ πρόσοδοσ· (Arrian, Anabasis, book 2, chapter 10 1:1)
  • ταῦτα ὡσ ἤκουσεν Ἀλέξανδροσ, αὐτὸσ μὲν ἀναπαύων ἦγε τὴν στρατιὰν σχολαίτερον ἢ πρόσθεν, Πτολεμαῖον δὲ τὸν Λάγου ἀποστέλλει τῶν τε ἑταίρων ἱππαρχίασ τρεῖσ ἄγοντα καὶ τοὺσ ἱππακοντιστὰσ ξύμπαντασ, πεζῶν δὲ τήν τε Φιλώτα τάξιν καὶ τῶν ὑπασπιστῶν χιλιαρχίαν μίαν καὶ τοὺσ Ἀγριᾶνασ πάντασ καὶ τῶν τοξοτῶν τοὺσ ἡμίσεασ, σπουδῇ ἐλαύνειν κελεύσασ ὡσ Σπιταμένην τε καὶ Δαταφέρνην. (Arrian, Anabasis, book 3, chapter 29 7:1)
  • Ἀλέξανδροσ δὲ περὶ Ναύτακα ἀναπαύων τὴν στρατιὰν ὅ τι περ ἀκμαῖον τοῦ χειμῶνοσ, Φραταφέρνην μὲν ἀποστέλλει ἐσ Μάρδουσ καὶ Ταπούρουσ Αὐτοφραδάτην ἐπανάξοντα τὸν σατράπην, ὅτι πολλάκισ ἤδη μετάπεμπτοσ ἐξ Ἀλεξάνδρου γιγνόμενοσ οὐχ ὑπήκουε καλοῦντι. (Arrian, Anabasis, book 4, chapter 18 2:1)
  • ἐπεὶ δὲ αὖ τὸ φῶσ ὁρᾶσθαι μὲν ἥδιστον, πράττειν δὲ ἀδύνατον ὁτιοῦν χωρὶσ αὐτοῦ, κοιμώμενοι δὲ πᾶσαν μὲν ἡσυχίαν ἄγομεν, οὐδὲν δὲ χρώμεθα τῷ φωτί, ὅσον μὲν ἱκανὸν ἐγρηγορέναι χρόνον, ἡμέραν ἐποίησεν, ὅσον δὲ κοιμᾶσθαι ἀναγκαῖον, νύκτα ἀπέδειξε, περὶ πᾶσαν ἰὼν γῆν, ἄλλοτε ἄλλουσ ἀναπαύων τε καὶ ἀνιστάσ, ἀφιστάμενοσ μὲν ἀπὸ τῶν μηκέτι δεομένων φωτόσ, τοῖσ δὲ ἀεὶ δεομένοισ ἐπιφαινόμενοσ. (Dio, Chrysostom, Orationes, 90:1)
  • ἐπειδὴ δὲ ἦλθον, ἐμβιβασάμενοσ αὐτοὺσ εἰσ τὰσ ναῦσ ἔπλει τῆσ νυκτὸσ εἰσ τὸν λιμένα τῶν Ἀθηναίων, τοτὲ μὲν ἀναπαύων καὶ παραγγέλλων ἀποκοιμᾶσθαι, τοτὲ δὲ κώπαισ προσκομιζόμενοσ. (Xenophon, Hellenica, , chapter 1 25:1)

Synonyms

  1. to make to cease

  2. to stop

  3. to take rest

  4. to desist from

  5. to regain strength

Related

Derived

Similar forms

Source: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.

Find this word at Perseus Greek Word Study Tool

SEARCH

MENU NAVIGATION