ἄκρος
First/Second declension Adjective;
Transliteration:
Principal Part:
ἄκρος
ἄκρᾱ
ἄκρον
Structure:
ἀκρ
(Stem)
+
ος
(Ending)
Etym.: a)kh/ I
Sense
- At the edge, extreme, beginning, end: outermost (especially of the top)
- pointed, sharp
- Being the most of any characteristic: best, oldest, first
Declension
First/Second declension
The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.
Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.
- ὡσ δὴ μικρὰ μεγάλοισ εἰκάζειν, ἢν ἐθέλῃσ ἀρξάμενοσ ἀπὸ τῆσ τοῦ σωροῦ κορυφῆσ ἐφ̓ ἕκαστον τούτων, ἀφ̓ ὧν σύγκειται, καταβαίνειν, ὄψει ὅτι μεγέθει καὶ σμικρότητι διαλλάττομεν τῶν ἀκροτάτων, τα δ̓ ἄλλα μισθοφόροι ὁμοίωσ ἅπαντεσ. (Lucian, Apologia 31:3)
- τόθεν αὖτισ Φίκιον ἀκρότατον προσεβήσατο μητίετα Ζεύσ. (Hesiod, Shield of Heracles, Book Sh. 2:16)
- ἐπεὶ δὲ τοὺσ θρασυτάτουσ προσεταιρισάμενοσ ^ καὶ δορυφόρουσ συναγαγὼν ἐπαναστὰσ τῇ πόλει τύραννοσ κατέστη, ἀκρίτουσ μὲν ἀπέκτεινε πλείονασ ἢ μυρίουσ, τὰσ δὲ οὐσίασ ἑκάστων ἀφαιρούμενοσ καὶ πλούτου πρὸσ τὸ ἀκρότατον ἀφικόμενοσ οὐδεμίαν μὲν ἀκολασίασ ἰδέαν παραλέλοιπεν, ἁπάσῃ δὲ ὠμότητι καὶ ὕβρει κατὰ τῶν ἀθλίων πολιτῶν ἐχρήσατο, παρθένουσ διαφθείρων καὶ ἐφήβουσ καταισχύνων καὶ πάντα τρόπον τοῖσ ὑπηκόοισ ἐμπαροινῶν. (Lucian, Cataplus, (no name) 26:5)
- ἐχρῆτο δὲ αὐτοῖσ εἰσ τὸ χείριστον, καὶ ὄργανα ταῦτα γενναῖα ὑποβεβλημένα ἔχων αὐτίκα μάλα τῶν ἐπὶ κακίᾳ διαβοήτων ἀκρότατοσ ἀπετελέσθη, ὑπὲρ τοὺσ Κέρκωπασ, ὑπὲρ τὸν Εὐρύβατον ἢ Φρυνώνδαν ἢ Ἀριστόδημον ἢ Σώστρατον. (Lucian, Alexander, (no name) 4:3)
- κατ’ ὀλίγον δὲ αὐξανομένη καὶ τῆσ πρὸσ τὸ βέλτιον ἀεὶ προσθήκησ τυγχάνουσα, νῦν ἐοίκεν ἐσ τὸ ἀκρότατον ἀποτετελέσθαι καὶ γεγενῆσθαι ποικίλον τι καὶ παναρμόνιον καὶ πολύμουσον ἀγαθόν. (Lucian, De saltatione, (no name) 7:5)
- ἕτεροσ δὲ Θουκυδίδου ζηλωτὴσ ἄκροσ, οἱο͂σ εὖ μάλα τῷ ἀρχετύπῳ εἰκασμένοσ, καὶ τὴν ἀρχὴν ὡσ ἐκεῖνοσ σὺν τῷ ἑαυτοῦ ὀνόματι ἤρξατο, χαριεστάτην ἀρχῶν ἁπασῶν καὶ θύμου τοῦ Ἀττικοῦ ἀποπνέουσαν. (Lucian, Quomodo historia conscribenda sit, chapter 152)
- ι εἶθ’ ἁλιεὺσ ὢν ἄκροσ σοφίαν ἐπὶ μὲν παγούροισ τοῖσ ὁ θεοῖσ ἐχθροῖσι καὶ ἰχθυδίοισ εὑρ́ηκα παντοδαπὰσ τέχνασ, γέροντα βούγλωττον δὲ μὴ ταχέωσ πάνυ συναρπάσομαι; (Athenaeus, The Deipnosophists, Book 7, book 7, chapter 1083)
- ὁ δὲ Δάμων ἐοίκεν ἄκροσ ὢν σοφιστὴσ καταδύεσθαι μὲν εἰσ τὸ τῆσ μουσικῆσ ὄνομα πρὸσ τοὺσ πολλοὺσ ἐπικρυπτόμενοσ τὴν δεινότητα, τῷ δὲ Περικλεῖ συνῆν καθάπερ ἀθλητῇ τῶν πολιτικῶν ἀλείπτησ καὶ διδάσκαλοσ. (Plutarch, , chapter 4 1:3)
- ἐγώ σοι μάντισ εἰμὶ τῶνδ’ ἄκροσ. (Sophocles, episode 2:9)
- ἔκυρσασ ὥστε τοξότησ ἄκροσ σκοποῦ· (Aeschylus, Agamemnon, episode 4:11)