Dionysius of Halicarnassus, Antiquitates Romanae, book 2, chapter 6

(디오니시오스, Antiquitates Romanae, book 2, chapter 6)

τότε δ’ οὖν ὁ Ῥωμύλοσ ἐπειδὴ τὰ παρὰ τοῦ δαιμονίου βέβαια προσέλαβε, συγκαλέσασ τὸν δῆμον εἰσ ἐκκλησίαν καὶ τὰ μαντεῖα δηλώσασ βασιλεὺσ ἀποδείκνυται πρὸσ αὐτῶν καὶ κατεστήσατο ἐν ἔθει τοῖσ μετ’ αὐτὸν ἅπασι μήτε βασιλείασ μήτε ἀρχὰσ λαμβάνειν, ἐὰν μὴ καὶ τὸ δαιμόνιον αὐτοῖσ ἐπιθεσπίσῃ, διέμεινέ τε μέχρι πολλοῦ φυλαττόμενον ὑπὸ Ῥωμαίων τὸ περὶ τοὺσ οἰωνισμοὺσ νόμιμον, οὐ μόνον βασιλευομένησ τῆσ πόλεωσ, ἀλλὰ καὶ μετὰ κατάλυσιν τῶν μονάρχων ἐν ὑπάτων καὶ στρατηγῶν καὶ τῶν ἄλλων τῶν κατὰ νόμουσ ἀρχόντων αἱρέσει. πέπαυται δ’ ἐν τοῖσ καθ’ ἡμᾶσ χρόνοισ, πλὴν οἱο͂ν εἰκών τισ αὐτοῦ λείπεται τῆσ ὁσίασ αὐτῆσ ἕνεκα γινομένη.

ἐπαυλίζονται μὲν γὰρ οἱ τὰσ ἀρχὰσ μέλλοντεσ λαμβάνειν καὶ περὶ τὸν ὄρθρον ἀνιστάμενοι ποιοῦνταί τινασ εὐχὰσ ὑπαίθριοι, τῶν δὲ παρόντων τινὲσ ὀρνιθοσκόπων μισθὸν ἐκ τοῦ δημοσίου φερόμενοι ἀστραπὴν αὐτοῖσ μηνύειν ἐκ τῶν ἀριστερῶν φασιν τὴν οὐ γενομένην. οἱ δὲ τὸν ἐκ τῆσ φωνῆσ οἰωνὸν λαβόντεσ ἀπέρχονται τὰσ ἀρχὰσ παραληψόμενοι οἱ μὲν αὐτὸ τοῦθ’ ἱκανὸν ὑπολαμβάνοντεσ εἶναι τὸ μηδένα γενέσθαι τῶν ἐναντιουμένων τε καὶ κωλυόντων οἰωνῶν, οἱ δὲ καὶ παρὰ τὸ βούλημα τοῦ θεοῦ κωλύοντοσ, ἔστι γὰρ ὅτε βιαζόμενοι καὶ τὰσ ἀρχὰσ ἁρπάζοντεσ μᾶλλον ἢ λαμβάνοντεσ.

δἰ οὓσ πολλαὶ μὲν ἐν γῇ στρατιαὶ Ῥωμαίων ἀπώλοντο πανώλεθροι, πολλοὶ δ’ ἐν θαλάττῃ στόλοι διεφθάρησαν αὔτανδροι, ἄλλαι τε μεγάλαι καὶ δειναὶ περιπέτειαι τῇ πόλει συνέπεσον αἱ μὲν ἐν ὀθνείοισ πολέμοισ, αἱ δὲ κατὰ τὰσ ἐμφυλίουσ διχοστασίασ, ἐμφανεστάτη δὲ καὶ μεγίστη καὶ κατὰ τὴν ἐμὴν ἡλικίαν, ὅτε Λικίννιοσ Κρᾶσσοσ ἀνὴρ οὐδενὸσ δεύτεροσ τῶν καθ’ ἑαυτὸν ἡγεμόνων στρατιὰν ἦγεν ἐπὶ τὸ Πάρθων ἔθνοσ, ἐναντιουμένου τοῦ δαιμονίου πολλὰ χαίρειν φράσασ τοῖσ ἀποτρέπουσι τὴν ἔξοδον οἰωνοῖσ μυρίοισ ὅσοισ γενομένοισ.

ἀλλ’ ὑπὲρ μὲν τῆσ εἰσ τὸ δαιμόνιον ὀλιγωρίασ, ᾗ χρῶνταί τινεσ ἐν τοῖσ καθ’ ἡμᾶσ χρόνοισ, πολὺ ἔργον ἂν εἰή λέγειν.

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION