Dionysius of Halicarnassus, Antiquitates Romanae, book 2, chapter 8

(디오니시오스, Antiquitates Romanae, book 2, chapter 8)

ἑτέρα δὲ αὐτῶν πάλιν τῶν ἀνδρῶν ἡ τὰ φιλάνθρωπα καὶ τὰσ τιμὰσ διανέμουσα κατὰ τὴν ἀξίαν, ἣν μέλλω διηγεῖσθαι. τοὺσ ἐπιφανεῖσ κατὰ γένοσ καὶ δι’ ἀρετὴν ἐπαινουμένουσ καὶ χρήμασιν ὡσ ἐν τοῖσ τότε καιροῖσ εὐπόρουσ, οἷσ ἤδη παῖδεσ ἦσαν, διώριζεν ἀπὸ τῶν ἀσήμων καὶ ταπεινῶν καὶ ἀπόρων. ἐκάλει δὲ τοὺσ μὲν ἐν τῇ καταδεεστέρᾳ τύχῃ πληβείουσ, ὡσ δ’ ἂν Ἕλληνεσ εἴποιεν δημοτικούσ·

τοὺσ δ’ ἐν τῇ κρείττονι πατέρασ εἴτε διὰ τὸ πρεσβεύειν ἡλικίᾳ τῶν ἄλλων, εἴθ’ ὅτι παῖδεσ αὐτοῖσ ἦσαν, εἴτε διὰ τὴν ἐπιφάνειαν τοῦ γένουσ, εἴτε διὰ πάντα ταῦτα· ἐκ τῆσ Ἀθηναίων πολιτείασ, ὡσ ἄν τισ εἰκάσειε, τῆσ κατ’ ἐκεῖνον τὸν χρόνον ἔτι διαμενούσησ τὸ παράδειγμα λαβών. ἐκεῖνοι μὲν γὰρ εἰσ δύο μέρη νείμαντεσ τὸ πλῆθοσ εὐπατρίδασ μὲν ἐκάλουν τοὺσ ἐκ τῶν ἐπιφανῶν οἴκων καὶ χρήμασι δυνατούσ, οἷσ ἡ τῆσ πόλεωσ ἀνέκειτο προστασία, ἀγροίκουσ δὲ τοὺσ ἄλλουσ πολίτασ, οἳ τῶν κοινῶν οὐδενὸσ ἦσαν κύριοι·

δὲ καὶ οὗτοι προσελήφθησαν ἐπὶ τὰσ ἀρχάσ.

πρᾶγμα καὶ διαβάλλοντεσ εἰσ δυσγένειαν τὴν πόλιν οὐ διὰ ταῦτα πατρικίουσ ἐκείνουσ κληθῆναί φασιν, ἀλλ’ ὅτι πατέρασ εἶχον ἀποδεῖξαι μόνοι, ὡσ τῶν γε ἄλλων δραπετῶν ὄντων καὶ οὐκ ἐχόντων ὀνομάσαι πατέρασ ἐλευθέρουσ.

τεκμήριον δὲ τούτου παρέχουσιν, ὅτι τοὺσ μὲν πατρικίουσ, ὁπότε δόξειε τοῖσ βασιλεῦσι συγκαλεῖν, οἱ κήρυκεσ ἐξ ὀνόματόσ τε καὶ πατρόθεν ἀνηγόρευον, τοὺσ δὲ δημοτικοὺσ ὑπηρέται τινὲσ ἀθρόουσ κέρασι βοείοισ ἐμβυκανῶντεσ ἐπὶ τὰσ ἐκκλησίασ συνῆγον.

ἔστι δὲ οὔτε ἡ τῶν κηρύκων ἀνάκλησισ τῆσ εὐγενείασ τῶν πατρικίων τεκμήριον, οὔτε ἡ τῆσ βυκάνησ φωνὴ τῆσ ἀγνωσίασ τῶν δημοτικῶν σύμβολον, ἀλλ’ ἐκείνη μὲν τιμῆσ, αὕτη δὲ τάχουσ. οὐ γὰρ οἱο͂́ντε ἦν ἐν ὀλίγῳ χρόνῳ τὴν πληθὺν καλεῖν ἐξ ὀνόματοσ.

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION