Dionysius of Halicarnassus, Antiquitates Romanae, book 2, chapter 71

(디오니시오스, Antiquitates Romanae, book 2, chapter 71)

ἐν δὲ ταῖσ πέλταισ, ἃσ οἵ τε σάλιοι φοροῦσι καὶ ἃσ ὑπηρέται τινὲσ αὐτῶν ἠρτημένασ ἀπὸ κανόνων κομίζουσι, πολλαῖσ πάνυ οὔσαισ μίαν εἶναι λέγουσι διοπετῆ, εὑρεθῆναι δ’ αὐτήν φασιν ἐν τοῖσ βασιλείοισ τοῖσ Νόμα, μηδενὸσ ἀνθρώπων εἰσενέγκαντοσ μηδ’ ἐγνωσμένου πρότερον ἐν Ἰταλοῖσ τοιούτου σχήματοσ, ἐξ ὧν ἀμφοτέρων ὑπολαβεῖν Ῥωμαίουσ θεόπεμπτον εἶναι τὸ ὅπλον. θυσιῶν ἐπετείων τυγχάνειν, δεδοικότα δὲ ἐπιβουλάσ τε τὰσ ἀπ’ ἐχθρῶν καὶ ἀφανισμὸν αὐτοῦ κλοπαῖον, ὅπλα λέγουσι πολλὰ κατασκευάσασθαι τῷ διοπετεῖ παραπλήσια, Μαμορίου τινὸσ δημιουργοῦ τὸ ἔργου ἀναδεξαμένου, ὥστε ἄσημον γενέσθαι καὶ δυσδιάγνωστον τοῖσ μέλλουσιν ἐπιβουλεύειν τὴν τοῦ θεοπέμπτου φύσιν διὰ τὴν ἀπαράλλακτον τῶν ἀνθρωπείων ἔργων ὁμοιότητα.

ἐπιχώριον δὲ Ῥωμαίοισ καὶ πάνυ τίμιον ὁ κουρητισμόσ, ὡσ ἐκ πολλῶν μὲν καὶ ἄλλων ἐγὼ συμβάλλομαι, μάλιστα δ’ ἐκ τῶν περὶ τὰσ πομπὰσ τάσ τε ἐν ἱπποδρόμῳ καὶ τὰσ ἐν τοῖσ θεάτροισ γινομένασ·

ἐν ἁπάσαισ γὰρ ταύταισ πρόσηβοι κόροι χιτωνίσκουσ ἐνδεδυκότεσ ἐκπρεπεῖσ κράνη καὶ ξίφη καὶ πάρμασ ἔχοντεσ στοιχηδὸν πορεύονται, καί εἰσιν οὗτοι τῆσ πομπῆσ ἡγεμόνεσ καλούμενοι πρὸσ αὐτῶν ἐπὶ τῆσ παιδιᾶσ τῆσ ὑπὸ Λυδῶν ἐξευρῆσθαι δοκούσησ λυδίωνεσ, εἰκόνεσ ὡσ ἐμοὶ δοκεῖ τῶν σαλίων, ἐπεὶ τῶν γε Κουρητικῶν οὐδὲν ὥσπερ οἱ σάλιοι δρῶσιν οὔτ’ ἐν ὕμνοισ οὔτ’ ἐν ὀρχήσει.

χρῆν δὲ τούτουσ ἐλευθέρουσ τε εἶναι καὶ αὐθιγενεῖσ καὶ ἀμφιθαλεῖσ, οἱ δ’ εἰσὶν ἐξ ὁποιασ2δήποτε τύχησ.

τί γὰρ δεῖ τὰ πλείω περὶ αὐτῶν γράφειν;

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION