Dionysius of Halicarnassus, Antiquitates Romanae, book 2, chapter 66

(디오니시오스, Antiquitates Romanae, book 2, chapter 66)

νόμασ δὲ τὴν ἀρχὴν παραλαβὼν τὰσ μὲν ἰδίασ οὐκ ἐκίνησε τῶν φρατριῶν ἑστίασ, κοινὴν δὲ κατεστήσατο πάντων μίαν ἐν τῷ μεταξὺ τοῦ τε Καπιτωλίου καὶ τοῦ Παλατίου χωρίῳ, συμπεπολισμένων ἤδη τῶν λόφων ἑνὶ περιβόλῳ καὶ μέσησ ἀμφοῖν οὔσησ τῆσ ἀγορᾶσ, ἐν ᾗ κατεσκεύασται τὸ ἱερόν, τήν τε φυλακὴν τῶν ἱερῶν κατὰ τὸν πάτριον τῶν Λατίνων νόμον διὰ παρθένων ἐνομοθέτησε γίνεσθαι· ἔχει δέ τινασ ἀπορίασ καὶ τὸ φυλαττόμενον ἐν τῷ ἱερῷ τί δήποτέ ἐστι καὶ διὰ τί πρόσκειται παρθένοισ.

τινὲσ μὲν οὖν οὐδὲν ἔξω τοῦ φανεροῦ πυρὸσ εἶναί φασι τὸ τηρούμενον, τὴν δὲ φυλακὴν αὐτοῦ παρθένοισ ἀνακεῖσθαι μᾶλλον ἢ ἀνδράσι ποιοῦνται κατὰ τὸ εἰκόσ, ὅτι πῦρ μὲν ἀμίαντον, παρθένοσ δ’ ἄφθαρτον, τῷ δ’ ἁγνοτάτῳ τῶν θείων τὸν καθαρώτατον τῶν θνητῶν φίλον. τοῦ κόσμου τόπον τὰσ ἀνάψεισ τοῦ μεταρσίου ποιεῖται πυρὸσ ἀφ’ ἑαυτῆσ.

εἰσὶ δέ τινεσ οἵ φασιν ἔξω τοῦ πυρὸσ ἀπόρρητα τοῖσ πολλοῖσ ἱερὰ κεῖσθαί τινα ἐν τῷ τεμένει τῆσ θεᾶσ, ὧν οἵ τε ἱεροφάνται τὴν γνῶσιν ἔχουσι καὶ αἱ παρθένοι, τεκμήριον οὐ μικρὸν παρεχόμενοι τοῦ λόγου τὸ συμβὰν περὶ τὴν ἔμπρησιν τοῦ ἱεροῦ κατὰ τὸν Φοινικικὸν πόλεμον τὸν πρῶτον συστάντα Ῥωμαῖοισ πρὸσ Καρχηδονίουσ περὶ Σικελίασ. ἐμπρησθέντοσ γὰρ τοῦ τεμένουσ καὶ τῶν παρθένων φευγουσῶν ἐκ τοῦ πυρὸσ τῶν ἱεροφαντῶν τισ Λεύκιοσ Καικίλιοσ ὁ καλούμενοσ Μέτελλοσ ἀνὴρ ὑπατικόσ, ὁ τὸν ἀοίδιμον ἐκ Σικελίασ ἀπὸ Καρχηδονίων καταγαγὼν ὀκτὼ καὶ τριάκοντα καὶ ἑκατὸν ἐλεφάντων θρίαμβον, ὑπεριδὼν τῆσ ἰδίασ ἀσφαλείασ τοῦ κοινῇ συμφέροντοσ ἕνεκα παρεκινδύνευσεν εἰσ τὰ καιόμενα βιάσασθαι καὶ τὰ καταλειφθέντα ὑπὸ τῶν παρθένων ἁρπάσασ ἱερὰ διέσωσεν ἐκ τοῦ πυρόσ·

ἐφ’ ᾧ τιμὰσ παρὰ τῆσ πόλεωσ ἐξηνέγκατο μεγάλασ, ὡσ ἡ τῆσ εἰκόνοσ αὐτοῦ τῆσ ἐν Καπιτωλίῳ κειμένησ ἐπιγραφὴ μαρτυρεῖ. τοῦτο δὴ λαβόντεσ ὁμολογούμενον ἐπισυνάπτουσιν αὐτοὶ στοχασμούσ τινασ ἰδίουσ, οἱ μὲν ἐκ τῶν ἐν Σαμοθρᾴκῃ λέγοντεσ ἱερῶν μοῖραν εἶναί τινα φυλαττομένην τὴν ἐνθάδε, Δαρδάνου μὲν εἰσ τὴν ὑφ’ ἑαυτοῦ κτισθεῖσαν πόλιν ἐκ τῆσ νήσου τὰ ἱερὰ μετενεγκαμένου, Αἰνείου δὲ, ὅτ’ ἔφυγεν ἐκ τῆσ Τρωάδοσ ἅμα τοῖσ ἄλλοισ καὶ ταῦτα κομίσαντοσ εἰσ Ἰταλίαν, οἱ δὲ τὸ διοπετὲσ Παλλάδιον ἀποφαίνοντεσ εἶναι τὸ παρ’ Ἰλιεῦσι γενόμενον, ὡσ Αἰνείου κομίσαντοσ αὐτὸ δι’ ἐμπειρίαν, Ἀχαιῶν δὲ τὸ μίμημα αὐτοῦ λαβόντων κλοπῇ·

περὶ οὗ πολλοὶ σφόδρα εἴρηνται ποιηταῖσ τε καὶ συγγραφεῦσι λόγοι.

ἐγὼ δὲ τὸ μὲν εἶναί τινα τοῖσ πολλοῖσ ἄδηλα ἱερὰ φυλαττόμενα ὑπὸ τῶν παρθένων καὶ οὐ τὸ πῦρ μόνον ἐκ πολλῶν πάνυ καταλαμβάνομαι, τίνα δὲ ταῦτ’ ἔστιν οὐκ ἀξιῶ πολυπραγμονεῖν οὔτ’ ἐμαυτὸν οὔτε ἄλλον οὐδένα τῶν βουλομένων τὰ πρὸσ θεοὺσ ὅσια τηρεῖν.

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION