Plutarch, Brutus, chapter 33

(플루타르코스, Brutus, chapter 33)

πολλὰ μὲν οὖν ἄξια μνήμησ ἔργα καὶ τιμαῖσ ἀπεδείξατο καὶ κολάσεσι τῶν ἀξίων ᾧ δ’ αὐτόσ τε ἥσθη μάλιστα καὶ Ῥωμαίων οἱ κράτιστοι, τοῦτο διηγήσομαι. Πομπηϊού Μάγνου προσβαλόντοσ Αἰγύπτῳ κατὰ Πηλούσιον, ὁπηνίκα τὴν μεγάλην ἀρχὴν ἀποβαλὼν ὑπὸ Καίσαροσ ἔφυγεν, οἱ τοῦ βασιλέωσ ἔτι παιδὸσ ὄντοσ ἐπιτροπεύοντεσ ἐν βουλῇ μετὰ τῶν φίλων ἦσαν, οὐ κατὰ ταὐτὰ ταῖσ γνώμαισ φερόμενοι. τοῖσ μὲν γὰρ ἐδόκει δέχεσθαι, τοῖσ δ’ ἀπωθεῖν Αἰγύπτου τὸν ἄνδρα.

Θεόδοτοσ δέ τισ Χῖοσ, ἐπὶ μισθῷ ῥητορικῶν λόγων διδάσκαλοσ τῷ βασιλεῖ συνών, ἠξιωμένοσ δὲ τότε τοῦ συνεδρίου δι’ ἐρημίαν ἀνδρῶν βελτιόνων, ἀμφοτέρουσ διαμαρτάνοντασ ἀπέφαινε, καὶ τοὺσ ἀναλαβεῖν καὶ τοὺσ ἀφεῖναι κελεύοντασ τὸν Πομπήϊον· ἓν γὰρ εἶναι συμφέρον ἐκ τῶν παρόντων, δεξαμένουσ ἀποκτεῖναι.

καὶ προσεπεῖπε τοῦ λόγου παυόμενοσ, ὅτι νεκρὸσ οὐ δάκνει. προσθεμένου δὲ τῇ γνώμῃ τοῦ συνεδρίου παράδειγμα τῶν ἀπίστων καὶ ἀπροσδοκήτων ἔκειτο Πομπήϊοσ Μᾶγνοσ, τῆσ Θεοδότου ῥητορείασ καὶ δεινότητοσ ἔργον, ὡσ αὐτόσ ὁ σοφιστὴσ ἔλεγε μεγαλαυχούμενοσ. ὀλίγῳ δ’ ὕστερον ἐπελθόντοσ Καίσαροσ, οἱ μὲν δίκασ τιννύοντεσ ἀπώλλυντο κακοὶ κακῶσ, Θεόδοτοσ δὲ παρὰ τῆσ τύχησ χρόνον εἰσ ἄδοξον καὶ ἄπορον καὶ πλάνητα βίον ἐπιδανεισάμενοσ τότε Βροῦτον ἐπιόντα τὴν Ἀσίαν οὐκ ἔλαθεν, ἀλλ’ ἀναχθεὶσ καὶ κολασθεὶσ ὄνομα τοῦ θανάτου πλέον ἔσχεν ἢ τοῦ βίου.

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION