Plutarch, Brutus, chapter 13

(플루타르코스, Brutus, chapter 13)

ὁ δὲ Βροῦτοσ, ἅτε δὴ τὰ πρῶτα τῆσ Ῥώμησ φρονήματα καί γένη καί ἀρετὰσ ἐξηρτημένοσ ἑαυτοῦ καί περινοῶν πάντα τὸν κίνδυνον, ἔξω μὲν ἐπειρᾶτο κατέχειν παρ’ ἑαυτῷ καί κατακοσμεῖν τὴν διάνοιαν, οἴκοι δὲ καί νύκτωρ οὐκ ἦν ὁ αὐτόσ, ἀλλὰ τὰ μὲν ἄκοντα τῶν ὕπνων αὐτὸν ἠ φροντὶσ ἐξέφερε, τὰ δὲ μᾶλλον ἐνδυόμενοσ τῷ λογισμῷ καί διατρίβων ἐν ταῖσ ἀπορίαισ οὐκ ἐλάνθανε τὴν γυναῖκα συναναπαυομένην, ὅτι μεστόσ ἐστι ταραχῆσ ἀήθουσ καί κυκλεῖ τι παρ’ ἑαυτῷ δύσφορον βούλευμα καί δυσεξέλικτον. ἡ δὲ Πορκία θυγάτηρ μὲν, ὥσπερ εἴρηται, Κάτωνοσ ἦν, εἶχε δ’ αὐτὴν ὁ Βροῦτοσ ἀνεψιὸσ ὢν οὐκ ἐκ παρθενίασ, ἀλλὰ τοῦ προτέρου τελευτήσαντοσ ἀνδρὸσ ἔλαβε κόρην οὖσαν ἔτι καί παιδίον ἔχουσαν ἐξ ἐκείνου μικρόν, ᾧ Βύβλοσ ἦν ὄνομα·

καί τι βιβλίδιον μικρὸν ἀπομνημονευμάτων Βρούτου γεγραμμένον ὑπ’ αὐτοῦ διασῴζεται. φιλόστοργοσ δ’ ἡ Πορκία καί φίλανδροσ οὖσα καί μεστὴ φρονήματοσ νοῦν ἔχοντοσ, οὐ πρότερον ἐπεχείρησεν ἀνερέσθαι τὸν ἄνδρα περὶ τῶν ἀπορρήτων ἢ λαβεῖν ἑαυτῆσ τοιαύτην διάπειραν.

λαβοῦσα μαχαίριον ᾧ τοὺσ ὄνυχασ οἱ κουρεῖσ ἀφαιροῦσι, καί πάσασ ἐξελάσασα τοῦ θαλάμου τὰσ ὀπαδούσ, τομὴν ἐνέβαλε τῷ μηρῷ βαθεῖαν, ὥστε ῥύσιν αἵματοσ πολλὴν γενέσθαι καί μετὰ μικρὸν ὀδύνασ τε νεανικὰσ καί φρικώδεισ πυρετοὺσ ἐπιλαβεῖν ἐκ τοῦ τραύματοσ, ἀγωνιῶντοσ δὲ τοῦ Βρούτου καί δυσφοροῦντοσ ἐν ἀκμῇ τῆσ ἀλγηδόνοσ οὖσα διελέχθη πρὸσ αὐτὸν οὕτωσ· "ἐγὼ, Βροῦτε, Κάτωνοσ οὖσα θυγάτηρ εἰσ τὸν σὸν ἐδόθην οἶκον οὐχ ὥσπερ αἱ παλλακευόμεναι, κοίτησ μεθέξουσα καί τραπέζησ μόνον, ἀλλὰ κοινωνὸσ μὲν ἀγαθῶν εἶναι, κοινωνὸσ δὲ ἀνιαρῶν.

τὰ μὲν οὖν σὰ πάντα περὶ τὸν γάμον ἄμεμπτα· "τῶν δὲ παρ’ ἐμοῦ τίσ ἀπόδειξισ ἢ χάρισ, εἰ μήτε σοι πάθοσ ἀπόρρητον συνδιοίσω μήτε φροντίδα πίστεωσ δεομένην; "οἶδ’ ὅτι γυναικεία φύσισ ἀσθενὴσ δοκεῖ λόγον ἐνεγκεῖν ἀπόρρητον ἀλλ’,’ ἔστι τίσ, ὦ Βροῦτε, καί τροφῆσ ἀγαθῆσ καί ὁμιλίασ χρηστῆσ εἰσ ἦθοσ ἰσχύσ· "ἐμοὶ δὲ καί τὸ Κάτωνοσ εἶναι θυγατέρα καί τὸ Βρούτου γυναῖκα πρόσεστιν οἷσ πρότερον μὲν ἧττον ἐπεποίθειν, νῦν δ’ ἐμαυτὴν ἔγνωκα καί πρὸσ πόνον ἀήττητον εἶναι. ταῦτ’ εἰποῦσα δείκνυσιν αὐτῷ τὸ τραῦμα καί διηγεῖται τὴν πεῖραν.

ὁ δ’ ἐκπλαγεὶσ καί ἀνατείνασ τὰσ χεῖρασ ἐπεύξατο δοῦναι τοὺσ θεοὺσ αὐτῷ κατορθοῦντι τὴν πρᾶξιν ἀνδρὶ Πορκίασ ἀξίῳ φανῆναι. καί τότε μὲν ἀνελάμβανε τὴν γυναῖκα.

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION