Plutarch, Brutus, chapter 10

(플루타르코스, Brutus, chapter 10)

Κασσίῳ δὲ πειρῶντι τοὺσ φίλουσ ἐπὶ Καίσαρα πάντεσ ὡμολόγουν, εἰ Βροῦτοσ ἡγοῖτο· δεῖσθαι γὰρ οὐ χειρῶν οὐδὲ τόλμησ τὴν πρᾶξιν, ἀλλὰ δόξησ ἀνδρὸσ οἱο͂σ οὗτόσ ἐστιν, ὥσπερ καταρχομένου καὶ βεβαιοῦντοσ αὐτῷ τῷ παρεῖναι τὸ δίκαιον· εἰ δὲ μή, καὶ δρῶντασ ἀθυμοτέρουσ ἔσεσθαι καὶ δράσαντασ ὑποπτοτέρουσ· ὡσ οὐκ ἀὶ ἐκείνου τὸ ἔργον, εἰ καλὴν αἰτίαν εἶχεν, ἀπειπαμένου. ταῦτα συμφρονήσασ ἐνέτυχε Βρούτῳ πρότεροσ ἐκ τῆσ διαφορᾶσ ἐκείνησ, καὶ μετὰ τὰσ διαλύσεισ καὶ φιλοφροσύνασ ἠρώτησεν εἰ τῇ νουμηνίᾳ τοῦ Μαρτίου μηνὸσ ἔγνωκεν εἰσ σύγκλητον παρεῖναι·

"ἂν καλῶσιν ἡμᾶσ; "ἤδη τὸ μὴ σιωπᾶν, ἀλλ’ ἀμύνειν τῇ πατρίδι καὶ προαποθνῄσκειν τῆσ ἐλευθερίασ. "Ῥωμαίων ἀνέξεται σοῦ προαποθνῄσκοντοσ;

"ἆρα ἀγνοεῖσ, ὦ Βροῦτε, σεαυτόν; "ἢ τὸ βῆμά σου δοκεῖσ καταγράφειν τοὺσ ὑφάντασ καὶ τοὺσ καπήλουσ, οὐχὶ τοὺσ πρώτουσ καὶ κρατίστουσ ταῦτα ποιεῖν, παρὰ μὲν τῶν ἄλλων στρατηγῶν ἐπιδόσεισ καὶ θέασ καὶ μονομάχουσ, παρὰ σοῦ δὲ ὡσ ὄφλημα πατρικὸν τὴν κατάλυσιν τῆσ τυραννίδοσ ἀπαιτοῦντασ, αὐτοὺσ δ’ ὑπὲρ σοῦ πάντα πάσχειν προθύμουσ ὄντασ, οἱο͂ν ἀξιοῦσι καὶ προσδέχονται φανέντοσ; ἐκ τούτου περιβαλὼν τὸν Βροῦτον ἠσπάζετο, καὶ διαλυθέντεσ οὕτωσ ἐτρέποντο πρὸσ τοὺσ φίλουσ.

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION