Plutarch, Brutus, chapter 39

οἱ μὲν οὖν περὶ Καίσαρα καθαρμὸν ἐν τῷ χάρακι ποιησάμενοι, μικρόν τι σίτου καί δραχμὰσ κατ’ ἄνδρα πέντε διένειμαν εἷσ θυσίαν, οἱ δὲ περὶ Βροῦτον καταγνόντεσ αὐτῶν τῆσ ἀπορίασ ἢ μικρολογίασ, πρῶτον μὲν ἐν ὑπαίθρῳ τὸν στρατὸν, ὥσπερ ἔθοσ ἐστὶν, ἐκάθηραν, ἔπειθ’ ἱερείων πλήθη κατὰ λόχουσ καί δραχμὰσ ἑκάστῳ πεντήκοντα διαδόντεσ, εὐνοίᾳ καί προθυμίᾳ τῆσ δυνά μεωσ πλέον εἶχον. οὐ μὴν ἀλλὰ σημεῖον ἐν τῷ καθαρμῷ μοχθηρὸν ἔδοξε Κασσίῳ γενέσθαι, τὸν γὰρ στέφανον αὐτῷ κατεστραμμένον ὁ ῥαβδοῦχοσ προσήνεγκε.

ἔτι δ’ ὄρνεά τε σαρκοφάγα πολλὰ καθ’ ἡμέραν ἐπεφαίνετο τῷ στρατοπέδῳ, καί μελισσῶν ὤφθησαν ἑσμοὶ συνιστάμενοι περὶ τόπον τινὰ τοῦ χάρακοσ ἐντόσ, ὃν ἐξέκλεισαν οἱ μάντεισ ἀφοσιούμενοι τὴν δεισιδαιμονίαν ἀτρέμα καί τόν Κάσσιον αὑτὸν ὑποφέρουσαν ἐκ τῶν Ἐπικούρου λόγων, τοὺσ δὲ στρατιώτασ παντάπασι δεδουλωμένην.

ὅθεν οὐδ’ ἦν πρόθυμοσ διὰ μάχησ ἐν τῷ παρόντι γενέσθαι τὴν κρίσιν, ἀλλὰ τρίβειν ἠξίου χρόνῳ τόν πόλεμον, ἐρρωμένουσ χρήμασιν, ὅπλων δὲ καί σωμάτων πλήθει λειπομένουσ.

Βροῦτοσ δὲ καί πρότερον ἔσπευδε τῷ ταχίστῳ τῶν κινδύνων διακριθεὶσ ἢ τῇ πατρίδι τὴν ἐλευθερίαν ἀναλαβεῖν ἢ πάντασ ἀνθρώπουσ ἐνοχλουμένουσ δαπάναισ καί στρατείαισ καί προστάγμασιν ἀπαλλάξαι κακῶν, καί τότε τοὺσ περὶ αὑτὸν ἱππεῖσ ὁρῶν ἐν τοῖσ προάγωσι καί ταῖσ ἁψιμαχίαισ εὐημεροῦντασ καί κρατοῦντασ ἐξῆρτο τὸ φρόνημα· καί τινεσ αὐτομολίαι γενόμεναι πρὸσ τοὺσ πολεμίουσ καί διαβολαὶ καθ’ ἑτέρων καί ὑπόνοιαι πολλοὺσ τῶν Κασσίου φίλων μετέστησαν ἐν τῷ συνεδρίῳ πρὸσ Βροῦτον.

εἷσ δὲ τῶν Βρούτου φίλων Ἀτίλλιοσ ἠναντιοῦτο, τόν γε χειμῶνα περιμεῖναι κελεύων.

"ἄλλο, πλείω βιώσομαι χρόνον. πρὸσ τοῦτο Κάσσιοσ ἐδυσχέρανε, καί τοῖσ ἄλλοισ προσέκρουσεν οὐ μετρίωσ ὁ Ἀτίλλιοσ. ἐδέδοκτο δὴ μάχεσθαι τῇ ὑστεραίᾳ.