Plutarch, Brutus, chapter 26

(플루타르코스, Brutus, chapter 26)

Λιποθυμοῦντοσ δὲ τοῦ Βρούτου καὶ μηδενὸσ ἔχοντοσ ἐν τῷ στρατοπέδῳ μηδὲν ἐδώδιμον, ἠναγκάσθησαν οἱ περὶ αὐτὸν ἐπὶ τοὺσ πολεμίουσ καταφυγεῖν καὶ ταῖσ πύλαισ προσελθόντεσ ἄρτον ᾔτουν τοὺσ φύλακασ, οἱ δὲ διακούσαντεσ τὸ σύμπτωμα τοῦ Βρούτου παρῆσαν αὐτοί καὶ σιτία καὶ ποτὰ κομίζοντεσ, ἀνθ’ ὧν ὁ Βροῦτοσ, ὡσ τὴν πόλιν παρέλαβεν, οὐ μόνον τούτοισ, ἀλλὰ καὶ πᾶσι διὰ τούτουσ φιλανθρώπωσ ἐχρήσατο. Γάϊοσ δ’ Ἀντώνιοσ Ἀπολλωνίᾳ προσβαλὼν ἐκεῖ τοὺσ ἐγγὺσ ὄντασ ἐκάλει στρατιώτασ.

ἐπεὶ δ’ οὗτοί τε πρὸσ Βροῦτον ᾤχοντο καὶ τοὺσ Ἀπολλωνιάτασ ᾔσθετο τὰ Βρούτου φρονοῦντασ, ἐκλιπὼν τὴν πόλιν εἰσ Βουθρωτὸν ἐβάδιζε. καὶ πρῶτον μὲν ἀπόλλυσι τρεῖσ σπείρασ καθ’ ὁδὸν ὑπὸ Βρούτου κατακοπείσασ· ἔπειτα τοὺσ περὶ τὴν Βυλλίδα τόπουσ προκαταληφθέντασ ἐπιχειρῶν ἐκβιάζεσθαι καὶ μάχην συνάψασ Κικέρωνι νικᾶται. τούτῳ γὰρ ὁ Βροῦτοσ ἐχρῆτο στρατηγῷ καὶ πολλὰ δι’ αὐτοῦ κατώρθωσε.

λαβὼν δὲ τὸν Γάϊον ἐν χωρίοισ ἑλώδεσι μακρὰν διεσπασμένον οὐκ εἰάσεν ἐμβαλεῖν, ἀλλὰ περιίππευσε, φείδεσθαι κελεύων, ὡσ μετὰ μικρὸν ἰδίων ἐσομένων. ὃ καὶ συνέβη, παρέδοσαν γὰρ ἑαυτοὺσ καὶ τὸν στρατηγόν, ὥστε μεγάλην ἤδη περὶ τὸν Βροῦτον δύναμιν εἶναι. χρόνον μὲν οὖν πολὺν ἐν τιμῇ τὸν Γάϊον ἦγε καὶ τὰ παράσημα τῆσ ἀρχῆσ οὐκ ἀφῄρει, καίπερ, ὥσ φασιν, ἄλλων τε πολλῶν καὶ Κικέρωνοσ ἀπὸ Ῥώμησ γραφόντων καὶ κελευόντων ἀναιρεῖν ἀρξάμενον δὲ κρύφα τοῖσ ἡγεμόσι διαλέγεσθαι καὶ ποιήσαντα νεωτερισμὸν ἐνθέμενοσ εἰσ ναῦν ἐφύλαττε.

τῶν δὲ διαφθαρέντων στρατιωτῶν εἰσ Ἀπολλωνίαν ἀποστάντων καὶ καλούντων ἐκεῖ τὸν Βροῦτον, οὐκ ἔφη τοῦτο πάτριον εἶναι Ῥωμαίοισ, ἀλλ’ ἐκείνουσ πρὸσ τὸν ἄρχοντα χρῆναι βαδίζοντασ αὐτοὺσ παραιτεῖσθαι τὴν ἐπὶ τοῖσ ἡμαρτημένοισ ὀργήν.

ἐλθοῦσι δὲ καὶ δεομένοισ συγγνώμην ἔδωκε.

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION