Plutarch, Brutus, chapter 32

(플루타르코스, Brutus, chapter 32)

Βροῦτοσ δὲ τὴν Παταρέων πόλιν ὁρῶν ἀπισχυριζομένην πρὸσ αὐτόν, ὤκνει μὲν ἐπιχειρεῖν καὶ διηπορεῖτο, τὴν αὐτὴν δεδιὼσ ἀπόνοιαν, ἔχων δὲ γυναῖκασ αὐτῶν αἰχμαλώτουσ ἀφῆκεν ἄνευ λύτρων, αἱ δ’ ἀνδρῶν τε καὶ πατέρων ἐπιφανῶν οὖσαι διηγούμεναι τὸν Βροῦτον, ὡσ ἀνὴρ εἰή σωφρονέστατοσ καὶ δικαιότατοσ, ἔπεισαν εἶξαι καὶ παραδοῦναι τὴν πόλιν. ἐκ δὲ τούτου καὶ πάντεσ οἱ λοιποὶ προσεχώρησαν ἐπιτρέψαντεσ ἑαυτοὺσ ἐκείνῳ, τυχόντεσ δὲ χρηστοῦ καὶ παρ’ ἐλπίδασ εὐγνώμονοσ, ὅσ γε, Κασσίου Ῥοδίουσ ὑπὸ τὸν αὐτὸν χρόνον ἀναγκάσαντοσ ἰδίᾳ μὲν ὃν ἐκέκτηντο χρυσὸν καὶ ἄργυρον εἰσενεγκεῖν ἅπαντασ ἑ̓ξ οὗ συνήχθη περὶ ὀκτακισχίλια τάλαντα, δημοσίᾳ δὲ τὴν πόλιν ἄλλοισ πεντακοσίοισ ζημιώσαντοσ, αὐτὸσ ἑκατὸν καὶ πεντήκοντα τάλαντα Λυκίουσ πραξάμενοσ, ἄλλο δὲ οὐδὲν ἀδικήσασ, ἀνέζευξεν ἐπ’ Ιὠνίασ.

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION