Plutarch, Aratus, chapter 38

(플루타르코스, Aratus, chapter 38)

οὕτω δὲ προπηλακισθείσ ἐβουλεύσατο μὲν εὐθὺσ ἀποθέσθαι τὴν σφραγῖδα καὶ τὴν στρατηγίαν ἀφεῖναι, λογισμῷ δὲ χρησάμενοσ τότε μὲν ὑπέμεινε, καὶ πρὸσ Ὀρχομενὸν ἐξαγαγὼν τοὺσ Ἀχαιούσ μάχην ἔθετο πρὸσ Μεγιστόνουν τὸν Κλεομένουσ πατρῳόν, ἐν ᾗ κρατήσασ τριακοσίουσ μὲν ἀπέκτεινε, ζῶντα δὲ τὸν Μεγιστόνουν συνέλαβεν. εἰωθὼσ δὲ στρατηγεῖν παρ’ ἐνιαυτόν, ὡσ ἡ τάξισ αὐτῷ περιῆλθε, καλούμενοσ ἐξωμόσατο, καὶ Τιμόξενοσ ᾑρέθη στρατηγόσ, ἐδόκει δὲ ἡ μὲν πρὸσ τοὺσ ὄχλουσ ὀργὴ πρόφασισ εἶναι λεγομένη τῆσ ἐξωμοσίασ ἀπίθανοσ, αἰτία δ’ ἀληθὴσ τὰ περιεστῶτα τοὺσ Ἀχαιούσ, οὐκέθ’ ὡσ πρότερον ἀτρέμα καὶ σχέδην τοῦ Κλεομένουσ ἐπιβαίνοντοσ οὐδ’ ἐμπλεκομένου ταῖσ πολιτικαῖσ ἀρχαῖσ, ἀλλ’ ἐπεὶ τοὺσ ἐφόρουσ ἀποκτείνασ καὶ τὴν χώραν ἀναδασάμενοσ καὶ πολλοὺσ τῶν μετοίκων ἐμβαλὼν εἰσ τὴν πολιτείαν ἔσχεν ἰσχὺν ἀνυπεύθυνον, εὐθὺσ ἐπικειμένου τοῖσ Ἀχαιοῖσ καὶ τῆσ ἡγεμονίασ ἑαυτὸν ἀξιοῦντοσ.

ἐπιστάντα σῴζειν τὸ κοινόν εἰ δ’ ἀπεγνώκει τὰ πράγματα καὶ τὴν δύναμιν τῶν Ἀχαιῶν, εἶξαι τῷ Κλεομένει, καὶ μὴ πάλιν τὴν Πελοπόννησον ἐκβαρβαρῶσαι φρουραῖσ Μακεδόνων, μηδὲ πληρῶσαι τὸν Ἀκροκόρινθον Ἰλλυρικῶν ὅπλων καὶ Γαλατικῶν, μηδὲ οὓσ αὐτὸσ ἐν ταῖσ πράξεσι καταστρατηγῶν καὶ καταπολιτευόμενοσ, ἐν δὲ τοῖσ ὑπομνήμασι λοιδορῶν διετέλει, τούτουσ ἐπάγεσθαι δεσπότασ ταῖσ πόλεσι συμμάχουσ ὑποκοριζόμενον.

εἰ δὲ Κλεομένησ ἦν, λεγέσθω γὰρ οὕτωσ, παράνομοσ καὶ τυραννικόσ, ἀλλ’ Ἡρακλεῖδαι πατέρεσ αὐτῷ καὶ Σπάρτη πατρίσ, ἧσ τὸν ἀφανέστατον ἄξιον ἀντὶ τοῦ πρώτου Μακεδόνων ἡγεμόνα ποιεῖσθαι τοὺσ ἔν τινι λόγῳ τὴν Ἑλληνικὴν τιθεμένουσ εὐγένειαν.

Ἀντίγονοσ δὲ καὶ κατὰ γῆν καὶ κατὰ θάλατταν αὐτοκράτωρ ἡγεμὼν ἀναγορευθείσ οὐχ ὑπήκουσε πρὶν τὸν μισθὸν αὐτῷ τῆσ ἡγεμονίασ ὁμολογηθῆναι τὸν Ἀκροκόρινθον, ἀτεχνῶσ τὸν Αἰσώπου μιμησάμενοσ κυνηγόν.

οὐ γὰρ πρότερον ἐπέβη τοῖσ Ἀχαιοῖσ δεομένοισ καὶ ὑποβάλλουσιν αὑτοὺσ διὰ τῶν πρεσβειῶν καὶ τῶν ψηφισμάτων ἢ τῇ φρουρᾷ καὶ τοῖσ ὁμήροισ ὥσπερ χαλινουμένουσ ἀνασχέσθαι. καίτοι πᾶσαν ὁ Ἄρατοσ ἀφίησι φωνὴν ἀπολογιζόμενοσ τὴν ἀνάγκην, ὁ Πολύβιοσ δὲ αὐτὸν ἐκ πολλοῦ φησι καὶ πρὸ τῆσ ἀνάγκησ ὑφορώμενον τὸ θράσοσ τὸ τοῦ Κλεομένουσ κρύφα τῷ Ἀντιγόνῳ διαλέγεσθαι, καὶ τοὺσ Μεγαλοπολίτασ προκαθιέναι δεομένουσ Ἀχαιῶν ἐπικαλεῖσθαι τὸν Ἀντίγονον.

ὁμοίωσ δὲ καὶ Φύλαρχοσ ἱστόρηκε περὶ τούτων, ᾧ μὴ τοῦ Πολυβίου μαρτυροῦντοσ οὐ πάνυ τι πιστεύειν ἄξιον ἦν.

ἐνθουσιᾷ γὰρ ὅταν ἅψηται τοῦ Κλεομένουσ, ὑπ’ εὐνοίασ, καὶ καθάπερ ἐν δίκῃ τῇ ἱστορίᾳ τῷ μὲν ἀντιδικῶν διατελεῖ, τῷ δὲ συναγορεύων.

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION