Plutarch, Aratus, chapter 8

(플루타르코스, Aratus, chapter 8)

ἦν δὲ οὐ πολὺ διάστημα ἀπὸ τοῦ κήπου πρὸσ τὸ τεῖχοσ καὶ τὸν πύργον, ἐν ᾧ κύων μέγασ ἐφρούρει θηρατικόσ. αὐτὸσ μὲν οὖν οὐκ ᾔσθετο τὴν ἔφοδον, εἴτε φύσει νωθὴσ ὢν, εἴτε μεθ’ ἡμέραν κατάκοποσ γεγονώσ. τῶν δὲ τοῦ κηπουροῦ κυναρίων κάτωθεν ἐκκαλουμένων αὐτόν ὑπεφθέγγετο τυφλὸν καὶ ἄσημον τὸ πρῶτον, εἶτα μᾶλλον ἐπέτεινε παρερχομένων· καὶ κατεῖχεν ἤδη πολὺσ ὑλαγμὸσ τὸ χωρίον, ὥστε τὸν πέραν φύλακα κραυγῇ μεγάλῃ πυνθάνεσθαι τοῦ κυνηγοῦ, πρόσ τίνα τραχέωσ οὕτωσ ὁ κύων ὑλακτεῖ, καὶ μή τι γίνεται καινότερον.

ὁ δ’ ἀπὸ τοῦ πύργου αὐτῷ ἀντεφώνησε μηδὲν εἶναι δεινόν, ἀλλὰ τὸν κύνα πρὸσ τὸ φῶσ τῶν τειχοφυλάκων καὶ τὸν ψόφον τοῦ κώδωνοσ παρωξύνθαι. τοῦτο μάλιστα τοὺσ Ἀράτου στρατιώτασ ἐπέρρωσεν, οἰομένουσ τὸν κυνηγὸν ἐπικρύπτειν κοινωνοῦντα τῇ πράξει, εἶναι δὲ πολλοὺσ καὶ ἄλλουσ ἐν τῇ πόλει τοὺσ συνεργοῦντασ.

οὐ μὴν ἀλλὰ τῷ τείχει προσβαλόντων χαλεπὸσ ἦν ὁ κίνδυνοσ καὶ μῆκοσ ἐλάμβανε, τῶν κλιμάκων κραδαινομένων εἰ μὴ καθ’ ἕνα καὶ σχολαίωσ ἀναβαίνοιεν ἡ δὲ ὡρ́α κατήπειγεν, ἤδη φθεγγομένων ἀλεκτρυόνων, καὶ ὅσον οὔπω τῶν ἐξ ἀγροῦ τι φέρειν εἰωθότων πρὸσ ἀγορὰν ἐπερχομένων, διὸ καὶ σπεύδων ὁ Ἄρατοσ ἀνέβαινε, τεσσαράκοντα τῶν πάντων ἀναβεβηκότων πρὸ αὐτοῦ· καὶ προσδεξάμενοσ ἔτι τῶν κάτωθεν ὀλίγουσ ἐπὶ τὴν οἰκίαν τοῦ τυράννου καὶ τὸ στρατήγιον ἀνῆλθεν ἐνταῦθα γὰρ οἱ μισθοφόροι παρενυκτέρευον.

ἄφνω δὲ ἐπιπεσὼν αὐτοῖσ καὶ συλλαβὼν ἅπαντασ, οὐδένα δὲ ἀποκτείνασ, εὐθὺσ διεπέμπετο πρὸσ τοὺσ φίλουσ ἀνακαλούμενοσ . ἕκαστον ἀπ’ οἰκίασ. καὶ συνδραμόντων πανταχόθεν, ἡμέρα μὲν ὑπέλαμπεν ἤδη καὶ τὸ θέατρον ἦν ὄχλου μεστόν, ἔτι πρὸσ τὴν ἄδηλον αἰωρουμένων φήμην καὶ σαφὲσ οὐδὲν εἰδότων ὑπὲρ τῶν πραττομένων, πρίν γε δὴ προελθὼν ὁ κῆρυξ εἶπεν ὡσ Ἄρατοσ ὁ Κλεινίου παρακαλεῖ τοὺσ πολίτασ ἐπὶ τὴν ἐλευθερίαν.

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION