Plutarch, Aratus, chapter 32

(플루타르코스, Aratus, chapter 32)

ὡσ ἔστη πρὸ τῶν θυρῶν τοῦ ἱεροῦ καὶ κατέβλεψεν εἰσ τοὺσ μαχομένουσ ἄνωθεν ἔχουσα τὴν τριλοφίαν, αὐτοῖσ τε τοῖσ πολίταισ θέαμα σεμνότερον ἢ κατ’ ἄνθρωπον ἐφάνη, καὶ τοῖσ πολεμίοισ φάσμα θεῖον ὁρᾶν δοκοῦσι φρίκην ἐνέβαλε καὶ θάμβοσ, ὥστε μηδένα τρέπεσθαι πρὸσ ἀλκήν. αὐτοὶ δὲ Πελληνεῖσ λέγουσι τὸ βρέτασ τῆσ θεοῦ τὸν μὲν ἄλλον ἀποκεῖσθαι χρόνον ἄψαυστον, ὅταν δὲ κινηθὲν ὑπὸ τῆσ ἱερείασ ἐκφέρηται, μηδένα προσβλέπειν ἐναντίον, ἀλλ’ ἀποτρέπεσθαι πάντασ οὐ γὰρ ἀνθρώποισ μόνον ὁρ́αμα φρικτὸν εἶναι καὶ χαλεπόν, ἀλλά καὶ δένδρα ποιεῖν ἄφορα καὶ καρποὺσ ἀπαμβλίσκειν, δι’ ὧν ἂν κομίζηται. τοῦτο δὴ τότε τὴν ἱέρειαν ἐξενεγκαμένην καὶ τρέπουσαν ἀεὶ κατὰ τοὺσ Αἰτωλοὺσ ἀντιπρόσωπον ἔκφρονασ καταστῆσαι καὶ παρελέσθαι τὸν λογισμόν.

ὁ δὲ Ἄρατοσ οὐδὲν ἐν τοῖσ ὑπομνήμασιν εἴρηκε τοιοῦτον, ἀλλά φησι τρεψάμενοσ τοὺσ Αἰτωλοὺσ καὶ φεύγουσι συνεισπεσὼν εἰσ τὴν πόλιν ἐξελάσαι κατὰ κράτοσ, ἑπτακοσίουσ δὲ ἀποκτεῖναι. τὸ δὲ ἔργον ἐν τοῖσ μεγίστοισ διεβοήθη, καὶ Τιμάνθησ ὁ ζωγράφοσ ἐποίησεν ἐμφαντικῶσ τῇ διαθέσει τὴν μάχην ἔχουσαν.

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION