Plutarch, Aratus, chapter 10

(플루타르코스, Aratus, chapter 10)

ἦν δὲ Ἄρατοσ τῷ τρόπῳ πολιτικόσ, μεγαλόφρων, ἀκριβέστεροσ εἰσ τὰ κοινὰ μᾶλλον τῶν ἰδίων, πικρῶσ μισοτύραννοσ, ἔχθρασ ὁρ́ῳ καὶ φιλίασ ἀεὶ τῷ κοινῷ συμφέροντι χρώμενοσ. ὅθεν οὐχ οὕτωσ δοκεῖ γεγονέναι φίλοσ ἀκριβήσ, ὡσ ἐχθρὸσ εὐγνώμων καὶ πρᾶοσ, ὑπὸ τῆσ πολιτείασ ἐπ’ ἀμφότερα τῷ καιρῷ μεταβαλλόμενοσ, ὁμονοίασ ἐθνῶν καὶ κοινωνίασ πόλεων καὶ συνεδρίου καὶ θεάτρου μίαν φωνὴν ἀφιέντοσ ὡσ οὐδενὸσ ἄλλου τῶν καλῶν ἐραστήσ, πολέμῳ καὶ ἀγῶνι χρήσασθαι φανερῶσ ἀθαρσὴσ καὶ δύσελπισ, κλέψαι δὲ πράγματα καὶ συσκευάσασθαι κρύφα πόλεισ καὶ τυράννουσ ἐπηβολώτατοσ.

διὸ καὶ πολλὰ τῶν ἀνελπίστων κατορθώσασ ἐν οἷσ ἐτόλμησεν, οὐκ ἐλάττονα δοκεῖ τῶν δυνατῶν ἐγκαταλιπεῖν δι’ εὐλάβειαν.

οὐ γὰρ μόνον, ὡσ ἐοίκε, θηρίων τινῶν ὄψεισ ἐνεργοὶ διὰ σκότουσ οὖσαι μεθ’ ἡμέραν ἀποτυφλοῦνται ξηρότητι καὶ λεπτότητι τῆσ περὶ τὸν ὀφθαλμὸν ὑγρότητοσ μὴ φερούσησ τὴν πρὸσ τὸ φῶσ σύγκρασιν, ἀλλὰ καὶ δεινότησ τίσ ἐστιν ἀνθρώπου καὶ σύνεσισ ἐν τοῖσ ὑπαίθροισ καὶ διακεκηρυγμένοισ εὐτάρακτοσ φύσει, πρὸσ δὲ τὰσ ἐπικρύφουσ καὶ λαθραίουσ ἀναθαρσοῦσα πράξεισ. τὴν δὲ τοιαύτην ἀνωμαλίαν ἔνδεια λόγου φιλοσόφου περὶ τὰσ εὐφυϊάσ ἀπεργάζεται, τὴν ἀρετὴν, ὥσπερ καρπὸν αὐτοφυῆ καὶ ἀγεώργητον, ἐκφερούσασ δίχα τῆσ ἐπιστήμησ, ταῦτα μὲν οὖν ἐξεταζέσθω τοῖσ παραδείγμασιν.

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION