Dionysius of Halicarnassus, Antiquitates Romanae, Books IV-VI, book 5, chapter 44

(디오니시오스, Antiquitates Romanae, Books IV-VI, book 5, chapter 44)

Ποπλίου δὲ Ποστομίου τοῦ καλουμένου Τουβέρτου τὸ δεύτερον ἄρχειν αἱρεθέντοσ καὶ Ἀγρίππα Μενηνίου τοῦ λεγομένου Λανάτου τρίτη γίνεται Σαβίνων εἰσβολὴ μείζονι στρατιᾷ, πρὶν αἰσθέσθαι Ῥωμαίουσ αὐτῶν τὴν ἔξοδον, καὶ μέχρι τοῦ τείχουσ τῆσ Ῥώμησ ἔλασισ· ἐν ᾗ πολὺσ ἐγένετο Ῥωμαίων φόνοσ οὐ μόνον τῶν γεωργῶν, οἷσ οὐδὲν προσδεχομένοισ αἰφνιδίωσ ἐπέστη τὸ δεινόν, πρὶν εἰσ τὰ φρούρια τὰ πλησίον ἑκάστουσ καταφυγεῖν, ἀλλὰ καὶ τῶν κατὰ πόλιν τηνικαῦτα διατριβόντων.

ὁ γὰρ ἕτεροσ τῶν ὑπάτων Ποστόμιοσ οὐκ ἀνεκτὴν εἶναι τὴν ὕβριν τῶν πολεμίων ἡγησάμενοσ ἐξεβοήθει κατὰ σπουδὴν τοὺσ ἐπιτυγχάνοντασ ἄγων προχειρότερον μᾶλλον ἢ φρονιμώτερον.

οὓσ ἰδόντεσ οἱ Σαβῖνοι σὺν πολλῇ καταφρονήσει χωροῦντασ ἐπὶ σφᾶσ ἀσυντάκτουσ τε καὶ διεσπασμένουσ ἀπ’ ἀλλήλων, ἔτι μᾶλλον αὐξῆσαι τὸ καταφρονοῦν αὐτῶν βουλόμενοι θᾶττον ἢ βάδην ἀνεχώρουν ὡσ δὴ φεύγοντεσ ὀπίσω, τέωσ εἰσ δρυμοὺσ ἀφίκοντο βαθεῖσ, ἔνθα ὁ λοιπὸσ αὐτῶν στρατὸσ ὑπεκάθητο· ἔπειθ’ ὑποστρέψαντεσ ἐχώρουν τοῖσ διώκουσιν ὁμόσε, καὶ οἱ ἐκ τοῦ δρυμοῦ μέγα ἀλαλάξαντεσ ἱένται ἐπ’ αὐτούσ. ἀσυντάκτοισ δ’ ἀνθρώποισ καὶ τεταραγμένοισ καὶ ὑπὸ τοῦ δρόμου συγκεκομμένοισ τὰ πνεύματα πολλοὶ καὶ σὺν κόσμῳ ἐπελθόντεσ, καταβάλλουσί τε τοὺσ ὁμόσε χωροῦντασ καὶ τοὺσ λοιποὺσ εἰσ φυγὴν ὁρμήσαντασ ὑποτεμόμενοι τὰσ εἰσ τὴν πόλιν φερούσασ ὁδοὺσ εἰσ ὀρεινήν τινα κατακλείουσι ῥάχιν ἔρημον.

θέμενοι δὲ πλησίον αὐτῶν τὰ ὅπλα·

νὺξ γὰρ ἤδη κατελάμβανε· φυλακὰσ ἐποιοῦντο δι’ ὅλησ νυκτόσ, ἵνα μὴ λάθοιεν σφᾶσ ἀποδράντεσ. ὡσ δ’ εἰσ τὴν Ῥώμην τὸ πάθοσ ἀπηγγέλθη ταραχή τ’ ἦν πολλὴ καὶ δρόμοσ ἐπὶ τὰ τείχη καὶ δέοσ ἁπάντων, μὴ διὰ νυκτὸσ εἰσ τὴν πόλιν ἔλθοιεν οἱ πολέμιοι τῷ κατορθώματι ἐπαρθέντεσ, τῶν τ’ ἀπολωλότων οἶκτοσ καὶ τῶν περιλειπομένων ἔλεοσ, ὡσ ἀναρπασθησομένων αὐτίκα μάλα δι’ ἀπορίαν τῶν ἀναγκαίων, εἰ μή τισ αὐτοῖσ ἐπικουρία ἔλθοι ταχεῖα.

ἐκείνην μὲν οὖν τὴν νύκτα πονηρὰσ ἔχοντασ τὰσ ψυχὰσ ἄγρυπνοι διῆγον·

τῇ δ’ ἑξῆσ ἡμέρᾳ πάντασ τοὺσ ἐν ἀκμῇ καθοπλίσασ ὁ ἕτεροσ τῶν ὑπάτων Μενήνιοσ ἦγεν ἐπικούρουσ τοῖσ ἐν τῷ ὄρει κόσμον καὶ τάξιν φυλάττοντασ. ἰδόντεσ δ’ αὐτοὺσ οἱ Σαβῖνοι προσιόντασ οὐκέτι παρέμειναν, ἀλλ’ ἀναστήσαντεσ τὸν αὑτῶν στρατὸν ἦγον ἀπὸ τοῦ ὄρουσ ἀποχρῆν οἰόμενοι σφίσι τὴν παροῦσαν εὐτυχίαν·

καὶ οὐ πολὺν ἔτι διατρίψαντεσ χρόνον ἀπῄεσαν ἐπὶ τὰ σφέτερα σὺν αὐχήματι μεγάλῳ βοσκημάτων τε καὶ ἀνδραπόδων καὶ χρημάτων ἀφθόνουσ ἄγοντεσ ὠφελείασ.

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION