Dionysius of Halicarnassus, Antiquitates Romanae, Books IV-VI, book 5, chapter 8

(디오니시오스, Antiquitates Romanae, Books IV-VI, book 5, chapter 8)

τὰ δὲ μετὰ ταῦτα ἔργα θατέρου τῶν ὑπάτων Βρούτου μεγάλα καὶ θαυμαστὰ λέγειν ἔχων, ἐφ’ οἷσ μέγιστα φρονοῦσι Ῥωμαῖοι, δέδοικα μὴ σκληρὰ καὶ ἄπιστα τοῖσ Ἕλλησι δόξω λέγειν, ἐπειδὴ πεφύκασιν ἅπαντεσ ἀπὸ τῶν ἰδίων παθῶν τὰ περὶ τῶν ἄλλων λεγόμενα κρίνειν καὶ τὸ πιστὸν ἄπιστον ἐφ’ ἑαυτοὺσ ποιεῖν· ἐρῶ δ’ οὖν ὅμωσ.

ἐπειδὴ γὰρ ἡμέρα τάχιστα ἐγένετο, καθίσασ ἐπὶ τὸ βῆμα καὶ τὰσ ἐπιστολὰσ τῶν ἐν τῇ συνωμοσίᾳ διασκεπτόμενοσ, ὡσ εὑρ͂ε τὰσ ὑπὸ τῶν υἱῶν γραφείσασ ταῖσ σφραγῖσιν ἑκατέραν γνωρίσασ καὶ μετὰ τὸ λῦσαι τὰ σημεῖα τοῖσ χειρογράφοισ, ἀναγνωσθῆναι πρῶτον ἐκέλευσεν ἀμφοτέρασ ὑπὸ τοῦ γραμματέωσ εἰσ τὴν ἁπάντων τῶν παρόντων ἀκοήν·

ἔπειτα λέγειν ἐκέλευσε τοῖσ παισίν, εἴ τι βούλονται. ὡσ δ’ οὐκ ἐτόλμησεν αὐτῶν οὐδέτεροσ πρὸσ ἄρνησιν ἀναιδῆ τραπέσθαι, ἀλλὰ κατεψηφικότεσ ἑαυτῶν ἔκλαιον ἀμφότεροι, ὀλίγον δ’ ἐπισχὼν χρόνον ἀνίσταται καὶ σιωπὴν προκηρύξασ ἐκδεχομένων ἁπάντων, τί τέλοσ ἐξοίσει, θάνατον ἔφη καταδικάζειν τῶν τέκνων·

ἀνέκραγον οὐκ ἀξιοῦντεσ τοιοῦτον ἄνδρα ζημιωθῆναι τέκνων θανάτῳ καὶ χαρίζεσθαι τὰσ ψυχὰσ τῶν μειρακίων ἐβούλοντο τῷ πατρί.

ὁ δ’ οὔτε τὰσ φωνὰσ αὐτῶν οὔτε τὰσ οἰμωγὰσ ἀνασχόμενοσ ἐκέλευσε τοῖσ ὑπηρέταισ ἀπάγειν τοὺσ νεανίσκουσ ὀλοφυρομένουσ καὶ ἀντιβολοῦντασ καὶ ταῖσ φιλτάταισ αὐτὸν ἀνακαλουμένουσ προσηγορίαισ.

θαυμαστὸν μὲν καὶ τοῦτο πᾶσιν ἐφάνη τὸ μηδὲν ἐνδοῦναι τὸν ἄνδρα μήτε πρὸσ τὰσ δεήσεισ τῶν πολιτῶν μήτε πρὸσ τοὺσ οἴκτουσ τῶν τέκτων, πολλῷ δ’ ἔτι τούτου θαυμασιώτερον τὸ περὶ τὰσ τιμωρίασ αὐτῶν ἀμείλικτον. οὔτε γὰρ ἄλλοθί που συνεχώρησεν ἀπαχθέντασ τοὺσ υἱοὺσ ἔξω τῆσ ἁπάντων ὄψεωσ ἀποθανεῖν, οὔτ’ αὐτὸσ ἐκ τῆσ ἀγορᾶσ ὑπανεχώρησεν, ἑώσ ἐκεῖνοι κολασθῶσι, τὴν δεινὴν θέαν ἐκτρεπόμενοσ, οὔτ’ ἄνευ προπηλακισμοῦ ἀφῆκεν αὐτοῖσ τὴν ἐψηφισμένην ἐκπληρῶσαι μοῖραν·

κακούργοισ ἀπόκειται παθεῖν, ἐν ἀγορᾷ πάντων ὁρώντων αἰκισθέντασ τὰ σώματα πληγαῖσ, αὐτὸσ ἅπασι τοῖσ γιγνομένοισ παρών, τότε συνεχώρησε τοὺσ αὐχένασ τοῖσ πελέκεσιν ἀποκοπῆναι.

ὑπὲρ ἅπαντα δὲ τὰ παράδοξα καὶ θαυμαστὰ τοῦ ἀνδρὸσ τὸ ἀτενὲσ τῆσ ὄψεωσ καὶ ἄτεγκτον ἦν·

ὅσ γε τῶν ἄλλων ἁπάντων ὅσοι τῷ πάθει παρεγένοντο κλαιόντων μόνοσ οὔτ’ ἀνακλαυσάμενοσ ὤφθη τὸν μόρον τῶν τέκνων οὔτ’ ἀποιμώξασ ἑαυτὸν τῆσ καθεξούσησ τὸν οἶκον ἐρημίασ οὔτ’ ἄλλο μαλακὸν οὐθὲν ἐνδούσ, ἀλλ’ ἄδακρύσ τε καὶ ἀστένακτοσ καὶ ἀτενὴσ διαμένων εὐκαρδίωσ ἤνεγκε τὴν συμφοράν. οὕτωσ ἰσχυρὸσ ἦν τὴν γνώμην καὶ βέβαιοσ τὰ κριθέντα διατηρεῖν καὶ τῶν ἐπιταραττόντων τοὺσ λογισμοὺσ παθῶν καρτερόσ.

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION