Dionysius of Halicarnassus, Antiquitates Romanae, book 2, chapter 76

(디오니시오스, Antiquitates Romanae, book 2, chapter 76)

ἃ δὲ μέλλω νῦν λέγειν ἐπιμελῆ τε αὐτὴν ἀπέδωκε τῶν ἀναγκαίων καὶ τῶν ἀγαθῶν ἐργάτιν. τὴν χώραν ἅπασαν εἰσ τοὺσ καλουμένουσ πάγουσ καὶ κατέστησεν ἐφ’ ἑκάστου τῶν πάγων ἄρχοντα ἐπίσκοπόν τε καὶ περίπολον τῆσ ἰδίασ μοίρασ.

οὗτοι γὰρ περιιόντεσ θαμινὰ τοὺσ εὖ τε καὶ κακῶσ εἰργασμένουσ τῶν ἀγρῶν ἀπεγράφοντο καὶ πρὸσ τὸν βασιλέα ἀπέφαινον, ὁ δὲ τοὺσ μὲν ἐπιμελεῖσ γεωργοὺσ ἐπαίνοισ τε καὶ φιλανθρωπίαισ ἀνελάμβανε, τοὺσ δὲ ἀργοὺσ ὀνειδίζων τε καὶ ζημιῶν ἐπὶ τὸ θεραπεύειν ἄμεινον τὴν γῆν προὐτρέπετο.

τοιγάρτοι πολέμων τε ἀπηλλαγμένοι καὶ τῶν κατὰ πόλιν πραγμάτων σχολὴν πολλὴν ἄγοντεσ ἀργίασ τε καὶ βλακείασ σὺν αἰσχύνῃ τίνοντεσ δίκασ αὐτουργοὶ πάντεσ ἐγίνοντο καὶ τὸν ἐκ γῆσ πλοῦτον ἁπάντων ὄντα δικαιότατον τῆσ στρατιωτικῆσ καὶ οὐκ ἐχούσησ τὸ βέβαιον εὐπορίασ γλυκύτερον ἐτίθεντο. τῷ δὲ Νόμᾳ περιῆν ἐκ τούτων φιλεῖσθαι μὲν ὑπὸ τῶν ἀρχομένων, ζηλοῦσθαι δ’ ὑπὸ τῶν περιοίκων, μνημονεύεσθαι δ’ ὑπὸ τῶν ἐπιγινομένων·

δι’ ὧν οὔτε στάσισ ἐμφύλιοσ τὴν πολιτικὴν ἔλυσεν ὁμόνοιαν, οὔτε πόλεμοσ ἀλλοεθνὴσ ἐκ τῶν κρατίστων καὶ θαυμασιωτάτων τὴν πόλιν ἐπιτηδευμάτων ἐκίνησε.

τοσοῦτον γὰρ ἀπέσχον οἱ περίοικοι τὴν ἀπόλεμον ἡσυχίαν Ῥωμαίων ἀφορμὴν τῆσ κατ’ αὐτῶν ἐπιθέσεωσ ὑπολαβεῖν, ὥστε καὶ εἴ τισ αὐτοῖσ πρὸσ ἀλλήλουσ συνέστη πόλεμοσ διαλλακτῆρασ ἐποιοῦντο Ῥωμαίουσ καὶ ἐπὶ διαιτητῇ Νόμᾳ τὰσ ἔχθρασ διαλύειν ἠξίουν. τοῦτον οὖν οὐκ ἂν αἰσχυνθείην ἐγὼ τὸν ἄνδρα τῶν ἐπ’ εὐδαιμονίᾳ διαβοηθέντων ἐν τοῖσ πρώτοισ καταριθμεῖν.

γένουσ τε γὰρ ἔφυ βασιλείου καὶ μορφῆσ ἀπέλαυσε βασιλικῆσ παιδείαν τε οὐ τὴν περὶ λόγουσ ἄχρηστον ἤσκησεν, ἀλλ’ ἐξ ἧσ εὐσεβεῖν ἔμαθε καὶ τὰσ ἄλλασ ἐπιτηδεύειν ἀρετάσ. ἡγεμονίαν δὲ τὴν Ῥωμαίων παραλαβεῖν ἠξιώθη νέοσ ὢν κατὰ κλέοσ ἀρετῆσ ὑπ’ αὐτῶν ἐπίκλητοσ ἀχθεὶσ καὶ διετέλεσε πειθομένοισ ἅπαντα τὸν βίον τοῖσ ἀρχομένοισ χρώμενοσ·

ἡλικίασ δ’ ἐπὶ μήκιστον ἤλασεν ὁλόκληροσ οὐδὲν ὑπὸ τῆσ τύχησ κακωθεὶσ καὶ θανάτων τὸν ῥᾷστον ἐτελεύτησεν ὑπὸ γήρωσ μαρανθείσ, ὁμοίου παραμείναντοσ αὐτῷ τοῦ συγκληρωθέντοσ ἐξ ἀρχῆσ δαίμονοσ ἑώσ ἐξ ἀνθρώπων ἠφανίσθη, βιώσασ μὲν ὑπὲρ ὀγδοήκοντα ἔτη, βασιλεύσασ δὲ τρία καὶ τετταράκοντα, γενεὰν δὲ καταλιπών, ὡσ μὲν οἱ πλείουσ γράφουσιν, υἱοὺσ τέτταρασ καὶ θυγατέρα μίαν, ὧν ἔτι σώζεται τὰ γένη, ὡσ δὲ Γέλλιοσ Γναῖοσ ἱστορεῖ θυγατέρα μόνην, ἐξ ἧσ ἐγένετο Ἄγκοσ Μάρκιοσ ὁ τρίτοσ ἀπ’ ἐκείνου γενόμενοσ Ῥωμαίων βασιλεύσ.

τελευτήσαντι δ’ αὐτῷ πένθοσ μέγα προὔθετο ἡ πόλισ καὶ ταφὰσ ἐποιήσατο λαμπροτάτασ.

κεῖται δ’ ἐν Ιἀνίκλῳ πέραν τοῦ Τεβέριοσ ποταμοῦ. καὶ τὰ μὲν περὶ Πομπιλίου Νόμα τοσαῦτα παρελάβομεν.

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION