Diodorus Siculus, Bibliotheca Historica, book 2, chapter 58

(디오도로스 시켈로스, Bibliotheca Historica, book 2, chapter 58)

γυναῖκασ δὲ μὴ γαμεῖν, ἀλλὰ κοινὰσ ἔχειν, καὶ τοὺσ γεννηθέντασ παῖδασ ὡσ κοινοὺσ τρέφοντασ ἐπ’ ἴσησ ἀγαπᾶν· νηπίων δ’ ὄντων αὐτῶν πολλάκισ τὰσ τρεφούσασ διαλλάττειν τὰ βρέφη, ὅπωσ μηδ’ αἱ μητέρεσ ἐπιγινώσκωσι τοὺσ ἰδίουσ. διόπερ μηδεμιᾶσ παρ’ αὐτοῖσ γινομένησ φιλοτιμίασ ἀστασιάστουσ καὶ τὴν ὁμόνοιαν περὶ πλείστου ποιουμένουσ διατελεῖν. εἶναι δὲ παρ’ αὐτοῖσ καὶ ζῷα, μικρὰ μὲν τοῖσ μεγέθεσι, παράδοξα δὲ τῇ φύσει τοῦ σώματοσ καὶ τῇ δυνάμει τοῦ αἵματοσ·

εἶναι γὰρ αὐτὰ τῷ σχήματι στρογγύλα καὶ παρεμφερέστατα ταῖσ χελώναισ, τὴν δ’ ἐπιφάνειαν δυσὶ γραμμαῖσ μηλίναισ κεχιασμένα, ἐφ’ ἑκάστησ δὲ ἄκρασ ἔχειν ὀφθαλμὸν καὶ στόμα· διὸ καὶ τέτταρσιν ὄμμασι βλέποντα καὶ τοῖσ ἴσοισ στόμασι χρώμενα εἰσ ἕνα φάρυγα συνάγειν τὰ σιτία, καὶ διὰ τούτου καταπινομένησ τῆσ τροφῆσ εἰσ μίαν κοιλίαν συρρεῖν ἅπαντα·

ὁμοίωσ δὲ τὰ σπλάγχνα καὶ τἄλλα τὰ ἐντὸσ πάντα ἔχειν μοναχά. πόδασ δὲ ὑποκεῖσθαι κύκλῳ τῆσ περιφερείασ πολλούσ, δι’ ὧν δύνασθαι πορεύεσθαι πρὸσ ὃ ἂν μέροσ βούληται. τὸ δ’ αἷμα τούτου τοῦ ζῴου θαυμάσιον ἔχειν δύναμιν·

πᾶν γὰρ τὸ διατμηθὲν ἔμπνουν σῶμα κολλᾶν παραχρῆμα, κἂν ἀποκοπεῖσα χεὶρ ἢ ὅμοιον εἰπεῖν τύχῃ, δι’ αὐτοῦ κολλᾶσθαι προσφάτου τῆσ τομῆσ οὔσησ, καὶ τἄλλα δὲ μέρη τοῦ σώματοσ, ὅσα μὴ κυρίοισ τόποισ καὶ συνέχουσι τὸ ζῆν κατέχεται. ἕκαστον δὲ τῶν συστημάτων τρέφειν ὄρνεον εὐμέγεθεσ ἰδιάζον τῇ φύσει, καὶ διὰ τούτου πειράζεται τὰ νήπια τῶν βρεφῶν ποίασ τινὰσ ἔχει τὰσ τῆσ ψυχῆσ διαθέσεισ·

ἀναλαμβάνουσι γὰρ αὐτὰ ἐπὶ τὰ ζῷα, καὶ τούτων πετομένων τὰ μὲν τὴν διὰ τοῦ ἀέροσ φορὰν ὑπομένοντα τρέφουσι, τὰ δὲ περιναύτια γινόμενα καὶ θάμβουσ πληρούμενα ῥίπτουσιν, ὡσ οὔτε πολυχρόνια καθεστῶτα οὔτε τοῖσ ἄλλοισ τοῖσ τῆσ ψυχῆσ λήμασιν ἀξιόλογα. ἑκάστου δὲ συστήματοσ ὁ πρεσβύτεροσ ἀεὶ τὴν ἡγεμονίαν ἔχει, καθάπερ τισ βασιλεύσ, καὶ τούτῳ πάντεσ πείθονται·

ὅταν δ’ ὁ πρῶτοσ τελέσασ τὰ ἑκατὸν καὶ πεντήκοντα ἔτη κατὰ τὸν νόμον ἀπαλλάξῃ ἑαυτὸν τοῦ ζῆν, ὁ μετὰ τοῦτον πρεσβύτατοσ διαδέχεται τὴν ἡγεμονίαν. ἡ δὲ περὶ τὴν νῆσον θάλαττα, ῥοώδησ οὖσα καὶ μεγάλασ ἀμπώτεισ καὶ πλημύρασ ποιουμένη, γλυκεῖα τὴν γεῦσιν καθέστηκε.

τῶν δὲ παρ’ ἡμῖν ἄστρων τὰσ ἄρκτουσ καὶ πολλὰ καθόλου μὴ φαίνεσθαι. ἑπτὰ δ’ ἦσαν αὗται νῆσοι παραπλήσιαι μὲν τοῖσ μεγέθεσι, σύμμετρον δ’ ἀλλήλων διεστηκυῖαι, πᾶσαι δὲ τοῖσ αὐτοῖσ ἔθεσι καὶ νόμοισ χρώμεναι.

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION