Diodorus Siculus, Bibliotheca Historica, book 2, chapter 4

(디오도로스 시켈로스, Bibliotheca Historica, book 2, chapter 4)

ἐπεὶ δὲ μετὰ τὴν κτίσιν ταύτην ὁ Νίνοσ ἐστράτευσεν ἐπὶ τὴν Βακτριανήν, ἐν ᾗ Σεμίραμιν ἔγημε τὴν ἐπιφανεστάτην ἁπασῶν τῶν γυναικῶν ὧν παρειλήφαμεν, ἀναγκαῖόν ἐστι περὶ αὐτῆσ προειπεῖν πῶσ ἐκ ταπεινῆσ τύχησ εἰσ τηλικαύτην προήχθη δόξαν. κατὰ τὴν Συρίαν τοίνυν ἔστι πόλισ Ἀσκάλων, καὶ ταύτησ οὐκ ἄπωθεν λίμνη μεγάλη καὶ βαθεῖα πλήρησ ἰχθύων.

παρὰ δὲ ταύτην ὑπάρχει τέμενοσ θεᾶσ ἐπιφανοῦσ, ἣν ὀνομάζουσιν οἱ Σύροι Δερκετοῦν· αὕτη δὲ τὸ μὲν πρόσωπον ἔχει γυναικόσ, τὸ δ’ ἄλλο σῶμα πᾶν ἰχθύοσ διά τινασ τοιαύτασ αἰτίασ. μυθολογοῦσιν οἱ λογιώτατοι τῶν ἐγχωρίων τὴν Ἀφροδίτην προσκόψασαν τῇ προειρημένῃ θεᾷ δεινὸν ἐμβαλεῖν ἔρωτα νεανίσκου τινὸσ τῶν θυόντων οὐκ ἀειδοῦσ·

τὴν δὲ Δερκετοῦν μιγεῖσαν τῷ Σύρῳ γεννῆσαι μὲν θυγατέρα, καταισχυνθεῖσαν δ’ ἐπὶ τοῖσ ἡμαρτημένοισ τὸν μὲν νεανίσκον ἀφανίσαι, τὸ δὲ παιδίον εἴσ τινασ ἐρήμουσ καὶ πετρώδεισ τόπουσ ἐκθεῖναι· ἑαυτὴν δὲ διὰ τὴν αἰσχύνην καὶ λύπην ῥίψασαν εἰσ τὴν λίμνην μετασχηματισθῆναι τὸν τοῦ σώματοσ τύπον εἰσ ἰχθῦν· διὸ καὶ τοὺσ Σύρουσ μέχρι τοῦ νῦν ἀπέχεσθαι τούτου τοῦ ζῴου καὶ τιμᾶν τοὺσ ἰχθῦσ ὡσ θεούσ. περὶ δὲ τὸν τόπον ὅπου τὸ βρέφοσ ἐξετέθη πλήθουσ περιστερῶν ἐννεοττεύοντοσ παραδόξωσ καὶ δαιμονίωσ ὑπὸ τούτων τὸ παιδίον διατρέφεσθαι·

τὰσ μὲν γὰρ ταῖσ πτέρυξι περιεχούσασ τὸ σῶμα τοῦ βρέφουσ πανταχόθεν θάλπειν, τὰσ δ’ ἐκ τῶν σύνεγγυσ ἐπαύλεων, ὁπότε τηρήσειαν τούσ τε βουκόλουσ καὶ τοὺσ ἄλλουσ νομεῖσ ἀπόντασ, ἐν τῷ στόματι φερούσασ γάλα διατρέφειν παρασταζούσασ ἀνὰ μέσον τῶν χειλῶν. ἐνιαυσίου δὲ τοῦ παιδίου γενομένου καὶ στερεωτέρασ τροφῆσ προσδεομένου, τὰσ περιστερὰσ ἀποκνιζούσασ ἀπὸ τῶν τυρῶν παρέχεσθαι τροφὴν ἀρκοῦσαν.

τοὺσ δὲ νομεῖσ ἐπανιόντασ καὶ θεωροῦντασ περιβεβρωμένουσ τοὺσ τυροὺσ θαυμάσαι τὸ παράδοξον· παρατηρήσαντασ οὖν καὶ μαθόντασ τὴν αἰτίαν εὑρεῖν τὸ βρέφοσ, διαφέρον τῲ κάλλει. εὐθὺσ οὖν αὐτὸ κομίσαντασ εἰσ τὴν ἔπαυλιν δωρήσασθαι τῷ προεστηκότι τῶν βασιλικῶν κτηνῶν, ὄνομα Σίμμᾳ·

καὶ τοῦτον ἄτεκνον ὄντα τὸ παιδίον τρέφειν ὡσ θυγάτριον μετὰ πάσησ ἐπιμελείασ, ὄνομα θέμενον Σεμίραμιν, ὅπερ ἐστὶ κατὰ τὴν τῶν Σύρων διάλεκτον παρωνομασμένον ἀπὸ τῶν περιστερῶν, ἃσ ἀπ’ ἐκείνων τῶν χρόνων οἱ κατὰ Συρίαν ἅπαντεσ διετέλεσαν ὡσ θεὰσ τιμῶντεσ.

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION