Diodorus Siculus, Bibliotheca Historica, book 2, chapter 30

(디오도로스 시켈로스, Bibliotheca Historica, book 2, chapter 30)

οἱ δ’ οὖν Χαλδαῖοι τὴν μὲν τοῦ κόσμου φύσιν ἀίδιόν φασιν εἶναι καὶ μήτε ἐξ ἀρχῆσ γένεσιν ἐσχηκέναι μήθ’ ὕστερον φθορὰν ἐπιδέξεσθαι, τὴν δὲ τῶν ὅλων τάξιν τε καὶ διακόσμησιν θείᾳ τινὶ προνοίᾳ γεγονέναι, καὶ νῦν ἕκαστα τῶν ἐν οὐρανῷ γινομένων οὐχ ὡσ ἔτυχεν οὐδ’ αὐτομάτωσ ἀλλ’ ὡρισμένῃ τινὶ καὶ βεβαίωσ κεκυρωμένῃ θεῶν κρίσει συντελεῖσθαι. τῶν δ’ ἄστρων πολυχρονίουσ παρατηρήσεισ πεποιημένοι, καὶ τὰσ ἑκάστου κινήσεισ τε καὶ δυνάμεισ ἀκριβέστατα πάντων ἀνθρώπων ἐπεγνωκότεσ, πολλὰ τῶν μελλόντων συμβαίνειν προλέγουσι τοῖσ ἀνθρώποισ.

μεγίστην δέ φασιν εἶναι θεωρίαν καὶ δύναμιν περὶ τοὺσ πέντε ἀστέρασ τοὺσ πλάνητασ καλουμένουσ, οὓσ ἐκεῖνοι κοινῇ μὲν ἑρμηνεῖσ ὀνομάζουσιν, ἰδίᾳ δὲ τὸν ὑπὸ τῶν Ἑλλήνων Κρόνον ὀνομαζόμενον, ἐπιφανέστατον δὲ καὶ πλεῖστα καὶ μέγιστα προσημαίνοντα, καλοῦσιν ἡλίου·

τοὺσ δ’ ἄλλουσ τέτταρασ ὁμοίωσ τοῖσ παρ’ ἡμῖν ἀστρολόγοισ ὀνομάζουσιν, Ἄρεοσ, Ἀφροδίτησ, Ἑρμοῦ, Διόσ. διὰ τοῦτο δ’ αὐτοὺσ ἑρμηνεῖσ καλοῦσιν, ὅτι τῶν ἄλλων ἀστέρων ἀπλανῶν ὄντων καὶ τεταγμένῃ πορείᾳ μίαν περιφορὰν ἐχόντων οὗτοι μόνοι πορείαν ἰδίαν ποιούμενοι τὰ μέλλοντα γίνεσθαι δεικνύουσιν, ἑρμηνεύοντεσ τοῖσ ἀνθρώποισ τὴν τῶν θεῶν ἔννοιαν. τὰ μὲν γὰρ διὰ τῆσ ἀνατολῆσ, τὰ δὲ διὰ τῆσ δύσεωσ, τινὰ δὲ διὰ τῆσ χρόασ προσημαίνειν φασὶν αὐτοὺσ τοῖσ προσέχειν ἀκριβῶσ βουληθεῖσι·

ποτὲ μὲν γὰρ πνευμάτων μεγέθη δηλοῦν αὐτούσ, ποτὲ δὲ ὄμβρων ἢ καυμάτων ὑπερβολάσ, ἔστι δὲ ὅτε κομητῶν ἀστέρων ἐπιτολάσ, ἔτι δὲ ἡλίου τε καὶ σελήνησ ἐκλείψεισ, καὶ σεισμούσ, καὶ τὸ σύνολον πάσασ τὰσ ἐκ τοῦ περιέχοντοσ γεννωμένασ περιστάσεισ ὠφελίμουσ τε καὶ βλαβερὰσ οὐ μόνον ἔθνεσιν ἢ τόποισ, ἀλλὰ καὶ βασιλεῦσι καὶ τοῖσ τυχοῦσιν ἰδιώταισ.

ὑπὸ δὲ τὴν τούτων φορὰν λέγουσι τετάχθαι τριάκοντα ἀστέρασ, οὓσ προσαγορεύουσι βουλαίουσ θεούσ·

τούτων δὲ τοὺσ μὲν ἡμίσεισ τοὺσ ὑπὲρ γῆν τόπουσ ἐφορᾶν, τοὺσ δ’ ἡμίσεισ τοὺσ ὑπὸ τὴν γῆν, τὰ κατ’ ἀνθρώπουσ ἐπισκοποῦντασ ἅμα καὶ τὰ κατὰ τὸν οὐρανὸν συμβαίνοντα· διὰ δ’ ἡμερῶν δέκα πέμπεσθαι τῶν μὲν ἄνω πρὸσ τοὺσ κάτω καθάπερ ἄγγελον ἕνα τῶν ἀστέρων, τῶν δ’ ὑπὸ γῆν πρὸσ τοὺσ ἄνω πάλιν ὁμοίωσ ἕνα, καὶ ταύτην ἔχειν αὐτοὺσ φορὰν ὡρισμένην καὶ περιόδῳ κεκυρωμένην αἰωνίῳ. τῶν θεῶν δὲ τούτων κυρίουσ εἶναί φασι δώδεκα τὸν ἀριθμόν, ὧν ἑκάστῳ μῆνα καὶ τῶν δώδεκα λεγομένων ζῳδίων ἓν προσνέμουσι.

διὰ δὲ τούτων φασὶ ποιεῖσθαι τὴν πορείαν τόν τε ἥλιον καὶ τὴν σελήνην καὶ πέντε τοὺσ πλάνητασ ἀστέρασ, τοῦ μὲν ἡλίου τὸν ἴδιον κύκλον ἐν ἐνιαυτῷ τελοῦντοσ, τῆσ δὲ σελήνησ ἐν μηνὶ τὴν ἰδίαν περίοδον διαπορευομένησ.

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION