헬라어 문장 검색 - Πλυταρ́Δεμετρί27́

(플루타르코스, Demetrius, chapter 27)

πολλῶν δὲ γενομένων ἐν τῇ πόλει τότε πλημμελημάτων καὶ παρανομημάτων ἐκεῖνο μάλιστα λέγεται λυπῆσαι τοὺσ Ἀθηναίουσ, ὅτι διακόσια καὶ πεντήκοντα τάλαντα πορίσαι ταχὺ καὶ δοῦναι προσταχθὲν αὐτοῖσ καὶ τῆσ εἰσπράξεωσ συντόνου καὶ ἀπαραιτήτου γενομένησ, ἰδὼν ἠθροισμένον τὸ ἀργύριον ἐκέλευσε Λαμίᾳ καὶ ταῖσ περὶ αὐτὴν ἑταίραισ εἰσ σμῆγμα δοθῆναι. ἡ γὰρ αἰσχύνη τῆσ ζημίασ καὶ τὸ ῥῆμα τοῦ πράγματοσ μᾶλλον ἠνώχλησε τοὺσ ἀνθρώπουσ. ἔνιοι δὲ τοῦτο Θετταλοῖσ, οὐκ Ἀθηναίοισ, ὑπ’ αὐτοῦ συμβῆναι λέγουσι.

χωρὶσ δὲ τούτων αὐτὴ καθ’ ἑαυτὴν ἡ Λάμια τῷ βασιλεῖ παρασκευάζουσα δεῖπνον ἠργυρολόγησε πολλούσ. καὶ τὸ δεῖπνον οὕτωσ ἤνθησε τῇ δόξῃ διὰ τὴν πολυτέλειαν ὥστε ὑπὸ Λυγκέωσ τοῦ Σαμίου συγγεγράφθαι. διὸ καὶ τῶν κωμικῶν τισ οὐ φαύλωσ τὴν Λάμιαν Ἑλέπολιν ἀληθῶσ προσεῖπε. Δημοχάρησ δ’ ὁ Σόλιοσ τὸν Δημήτριον αὐτὸν ἐκάλει Μῦθον· εἶναι γὰρ αὐτῷ καὶ Λάμιαν. οὐ μόνον δὲ ταῖσ γαμεταῖσ, ἀλλὰ καὶ τοῖσ φίλοισ τοῦ Δημητρίου ζῆλον καὶ φθόνον εὐημεροῦσα καὶ στεργομένη παρεῖχεν.

ἀφίκοντο γοῦν τινεσ παρ’ αὐτοῦ κατὰ πρεσβείαν πρὸσ Λυσίμαχον, οἷσ ἐκεῖνοσ ἄγων σχολὴν ἐπέδειξεν ἔν τε τοῖσ μηροῖσ καὶ τοῖσ βραχίοσιν ὠτειλὰσ βαθείασ ὀνύχων λεοντείων· καὶ διηγεῖτο τὴν γενομένην αὐτῷ μάχην πρὸσ τὸ θηρίον, ὑπὸ Ἀλεξάνδρου συγκαθειρχθέντι τοῦ βασιλέωσ. οἱ δὲ γελῶντεσ ἔφασαν καὶ τὸν αὑτῶν βασιλέα δεινοῦ θηρίου δήγματα φέρειν ἐν τῷ τραχήλῳ, Λαμίασ. ἦν δὲ θαυμαστὸν ὅτι τῆσ φίλασ ἐν ἀρχῇ τὸ μὴ καθ’ ἡλικίαν δυσχεραίνων, ἥττητο τῆσ Λαμίασ, καὶ τοσοῦτον ἤρα χρόνον, ἤδη παρηκμακυίασ.

"τί σοι δοκεῖ; "ὦ βασιλεῦ. "ὁρᾷσ ὅσα μοι Λάμια πέμπει; "πεμφθήσεταί σοι παρὰ τῆσ ἐμῆσ μητρόσ, ἐὰν θέλῃσ καὶ μετ’ αὐτῆσ καθεύδειν. ἀπομνημονεύεται δὲ τῆσ Λαμίασ καὶ πρὸσ τὴν λεγομένην Βοκχώρεωσ κρίσιν ἀντίρρησισ.

ἐπεὶ γάρ τισ ἐρῶν ἐν Αἰγύπτῳ τῆσ ἑταίρασ Θώνιδοσ ᾐτεῖτο συχνὸν χρυσίον, εἶτα κατὰ τοὺσ ὕπνουσ δόξασ αὐτῇ συγγενέσθαι τῆσ ἐπιθυμίασ ἐπαύσατο, δίκην ἔλαχεν ἡ Θωνὶσ αὐτῷ τοῦ μισθώματοσ. ἀκούσασ δὲ τὸν λόγον ὁ Βόκχωρισ ἐκέλευσε τὸν ἄνθρωπον ὅσον ᾐτήθη χρυσίον ἠριθμημένον ἐν τῷ ἀγγείῳ διαφέρειν δεῦρο κᾀκεῖσε τῇ χειρί, τὴν δὲ ἑταίραν ἔχεσθαι τῆσ σκιᾶσ, ὡσ τὴν δόξαν τῆσ ἀληθείασ σκιὰν οὖσαν.

οὐκ ᾤετο ταύτην εἶναι τὴν κρίσιν ἡ Λάμια δικαίαν· οὐ γὰρ ἀπέλυσεν ἡ σκιὰ τῆσ ἐπιθυμίασ τοῦ ἀργυρίου τὴν ἑταίραν, τὸ δὲ ὄναρ ἔπαυσεν ἐρῶντα τὸν νεανίσκον. ταῦτα μὲν οὖν περὶ Λαμίασ.

MENU NAVIGATION

호흡부호 보기

강세부호 보기

장단부호 보기

작은 Iota 보기

모든 부호 보기

헬라어 텍스트

Plutarch, Demetrius, chapter 27

(플루타르코스, Demetrius, chapter 27)

상위

목록

SEARCH

MENU NAVIGATION