Plutarch, Demetrius, chapter 17

(플루타르코스, Demetrius, chapter 17)

οὕτω δὲ λαμπρὰν καὶ καλὴν τὴν νίκην γενομένην ἔτι μᾶλλον ἐπικοσμῶν ὁ Δημήτριοσ εὐγνωμοσύνῃ καὶ φιλανθ ρωπίᾳ τοὺσ νεκροὺσ τῶν πολεμίων ἔθαψε μεγαλοπρεπῶσ καὶ τοὺσ αἰχμαλώτουσ ἀφῆκεν· Ἀθηναίοισ δὲ χιλίασ καὶ διακοσίασ ἀπὸ τῶν λαφύρων ἐδωρήσατο πανοπλίασ. Αὐτάγγελον δὲ τῆσ νίκησ τῷ πατρὶ τὸν Μιλήσιον Ἀριστόδημον ἔπεμψε, πρωτεύοντα κολακείᾳ τῶν αὐλικῶν ἁπάντων, καὶ τότε παρεσκευασ μένον, ὡσ ἐοίκε, των κολακευμάτων τὸ μέγιστον ἐπενεγκεῖν τοῖσ πράγμασιν.

ὡσ γὰρ ἐπέρασεν ἀπὸ τῆσ Κύπρου, προσέχειν μὲν οὐκ εἰάσε τῇ γῇ τὸ πλοῖον, ἀγκύρασ δ’ ἀφεῖναι κελεύσασ καὶ κατὰ ναῦν ἔχειν ἀτρέμα πάντασ, αὐτὸσ ἐμβὰσ εἰσ τὸ ἐφόλκιον ἐξῆλθε μόνοσ καὶ πρὸσ τὸν Ἀντίγονον ἀνέβαινε, μετέωρον ὄντα τῇ προσδοκίᾳ τῆσ μάχησ καὶ διακείμενον ὡσ εἰκόσ ἐστι διακεῖσθαι τοὺσ περὶ πραγμάτων τηλικούτων ἀγωνιῶντασ. τότε γε μὴν ἀκούσασ ἐκεῖνον ἥκειν ἔτι μᾶλλον ἢ πρότερον ἔσχε ταραχωδῶσ, καὶ μόλισ μὲν αὑτὸν οἴκοι κατεῖχεν, ἄλλουσ δ’ ἐπ’ ἄλλοισ ἔπεμπεν ὑπηρέτασ καὶ φίλουσ πευσομένουσ τοῦ Ἀριστοδήμου περὶ τῶν γεγονότων.

ἀποκρινομένου δὲ μηδὲν αὐτοῦ μηδενί, βάδην δὲ καὶ συνεστῶτι τῷ προσώπῳ μετὰ πολλῆσ σιωπῆσ προσιόντοσ, ἐκπλαγεὶσ κομιδῆ καὶ μηκέτι καρτερῶν ὁ Ἀντίγονοσ ἐπὶ τὰσ θύρασ ἀπήντησε, πολλοῦ παραπέμποντοσ ἤδη τὸν Ἀριστόδημον ὄχλου καὶ συντρέχοντοσ ἐπὶ τὸ βασίλειον.

"χαῖρε, βασιλεῦ Ἀντίγονε, νικῶμεν Πτολεμαῖον ναυμαχίᾳ καὶ Κύπρον ἔχομεν καὶ στρατιώτασ αἰχμαλώτουσ μυρίουσ ἑξακισχιλίουσ ὀκτακοσίουσ.

εἶπεν· "οὕτω δὲ ἡμᾶσ βασανίσασ δίκην ὑφέξεισ· "βράδιον γὰρ ἀπολήψῃ τὸ εὐαγγέλιον.

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION