Plutarch, Demetrius, chapter 45

(플루타르코스, Demetrius, chapter 45)

οὕτω δὲ τοῦ Δημητρίου τῶν πραγμάτων ἐκπεσόντοσ καὶ καταφυγόντοσ εἰσ Κασάνδρειαν, ἡ γυνὴ Φίλα περιπαθὴσ γενομένη προσιδεῖν μὲν οὐχ ὑπέμεινεν αὖθισ ἰδιώτην καὶ φυγάδα τὸν τλημονέστατον βασιλέων Δημήτριον, ἀπειπαμένη δὲ πᾶσαν ἐλπίδα καὶ μισήσασα τὴν τύχην αὐτοῦ βεβαιοτέραν ἐν τοῖσ κακοῖσ οὖσαν ἢ τοῖσ ἀγαθοῖσ, πιοῦσα φάρμακον ἀπέθανε. Δημήτριοσ δὲ ἔτι τῶν λοιπῶν ναυαγίων ἔχεσθαι διανοηθεὶσ ἀπῆρεν εἰσ τὴν Ἑλλάδα καὶ τοὺσ ἐκεῖ στρατηγοὺσ καὶ φίλουσ συνῆγεν. ἣν οὖν ὁ Σοφοκλέουσ Μενέλαοσ εἰκόνα ταῖσ αὑτοῦ τύχαισ παρατίθησιν, ἀλλ’ οὑμὸσ ἀεὶ πότμοσ ἐν πυκνῷ θεοῦ τροχῷ κυκλεῖται καὶ μεταλλάσσει φύσιν, ὥσπερ σελήνησ δ’ ὄψισ εὐφρόνασ δύο στῆναι δύναιτ’ ἂν οὔποτ’ ἐν μορφῇ μιᾷ, ἀλλ’ ἐξ ἀδήλου πρῶτον ἔρχεται νέα πρόσωπα καλλύνουσα καὶ πληρουμένη, χὥτανπερ αὑτῆσ εὐγενεστάτη φανῇ, πάλιν διαρρεῖ κεἰσ τὸ μηδὲν ἔρχεται, ταύτῃ μᾶλλον ἄν τισ ἀπεικάσαι τὰ Δημητρίου πράγματα καὶ τὰσ περὶ αὐτὸν αὐξήσεισ καὶ φθίσεισ καὶ ἀναπληρώσεισ καὶ ταπεινότητασ, οὗ γε καὶ τότε παντάπασιν ἀπολείπειν καὶ κατασβέννυσθαι δοκοῦντοσ ἀνέλαμπεν αὖθισ ἡ ἀρχή, καὶ δυνάμεισ τινὲσ ἐπιρρέουσαι κατὰ μικρὸν ἀνεπλήρουν τὴν ἐλπίδα.

καὶ τό γε πρῶτον ἰδιώτησ καὶ τῶν βασιλικῶν κοσμίων ἔρημοσ ἐπεφοίτα ταῖσ πόλεσι, καί τισ αὐτὸν ἐν Θήβαισ τοιοῦτον θεασάμενοσ ἐχρήσατο τοῖσ Εὐριπίδου στίχοισ οὐκ ἀηδῶσ·

μορφὴν ἀμείψασ ἐκ θεοῦ βροτησίαν πάρεστι Δίρκησ νάματ’ Ἰσμηνοῦ θ’ ὕδωρ.

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION