헬라어 문장 검색 - Πλυταρ́Δεμετρί49́

(플루타르코스, Demetrius, chapter 49)

ἐπιφανέντοσ δὲ τοῦ Σελεύκου καὶ ποιουμένου τὰσ καταλύσεισ ἐγγύσ, ἀναστήσασ ὁ Δημήτριοσ τὸ στράτευμα νυκτὸσ ἐβάδιζεν ἐπ’ αὐτὸν ἀγνοοῦντα μέχρι πολλοῦ καὶ κοιμώμενον. αὐτομόλων δέ τινων παραγενομένων καὶ φρασάντων τὸν κίνδυνον, ἐκπλαγεὶσ καὶ ἀναπηδήσασ ἐκέλευσε σημαίνειν, ἅμα τὰσ κρηπῖδασ ὑποδούμενοσ καὶ βοῶν πρὸσ τοὺσ ἑταίρουσ ὡσ θηρίῳ δεινῷ συμπέπλεκται. Δημήτριοσ δὲ τῷ θορύβῳ τῶν πολεμίων αἰσθόμενοσ ὅτι μεμήνυται, κατὰ τάχοσ ἀπῆγεν. ἅμα δ’ ἡμέρᾳ προσκειμένου τοῦ Σελεύκου, πέμψασ τινὰ τῶν περὶ αὑτὸν ἐπὶ θάτερον κέρασ ἐποίησέ τινα τροπὴν τῶν ἐναντίων.

εἶτα μέντοι Σέλευκοσ αὐτὸσ ἀφεὶσ τὸν ἵππον καὶ τὸ κράνοσ ἀποθέμενοσ καὶ λαβὼν πέλτην ἀπήντα τοῖσ μισθοφόροισ, ἐπιδεικνύμενοσ αὑτὸν καὶ μεταβαλέσθαι παρακαλῶν, ἤδη ποτὲ συμφρονήσαντασ ὅτι φειδόμενοσ ἐκείνων, οὐ Δημητρίου, χρόνον πολὺν διατετέλεκεν. ἐκ τούτου πάντεσ ἀσπαζόμενοι καὶ βασιλέα προσαγορεύοντεσ μεθίσταντο.

Δημήτριοσ δὲ πολλῶν μεταβολῶν αἰσθόμενοσ ἐσχάτην ἐκείνην ἥκουσαν ἐπ’ αὐτόν, ἐκκλίνασ ἐπὶ τὰσ Ἀμανίδασ ἔφυγε πύλασ, καὶ καταβαλὼν εἰσ ὕλην τινὰ συνηρεφῆ μετὰ φίλων τινῶν καὶ ἀκολούθων ὀλίγων παντάπασιν ὄντων προσέμενε τὴν νύκτα, βουλόμενοσ, εἰ δύναιτο, τῆσ ἐπὶ Καῦνον ὁδοῦ λαβέσθαι καὶ διεκπεσεῖν ἐπὶ τὴν θάλασσαν, οὗ τὸν ναύσταθμον εὑρήσειν ἤλπιζεν. ὡσ δὲ ἔγνω μηδὲ ἐκείνησ τῆσ ἡμέρασ ἐφόδιον ἔχοντασ αὐτούσ, ἐπ’ ἄλλων ἐγένετο λογισμῶν.

εἶτα μέντοι Σωσιγένησ ἐπῆλθεν, ἑταῖροσ αὐτοῦ, χρυσοῦσ τετρακοσίουσ ὑπεζωσμένοσ· καὶ ἀπὸ τούτων ἐλπίζοντεσ ἄχρι θαλάσσησ διαγενήσεσθαι, πρὸσ τὰσ ὑπερβολὰσ ἐχώρουν σκοταῖοι. πυρῶν δὲ καιομένων πρὸσ αὐταῖσ πολεμίων ἀπογνόντεσ ἐκείνην τὴν ὁδὸν αὖθισ ἀνεχώρησαν εἰσ τὸν αὐτὸν τόπον, οὔτε πάντεσ ἑ̓́νιοι γὰρ ἀπέδρασαν’ οὔτε ὁμοίωσ οἱ παραμένοντεσ πρόθυμοι· τολμήσαντοσ δέ τινοσ εἰπεῖν τι, ὡσ Σελεύκῳ χρὴ τὸ σῶμα παραδοῦναι Δημήτριον, ὡρ́μησε μὲν τὸ ξίφοσ σπασάμενοσ ἀνελεῖν ἑαυτόν, οἱ δὲ φίλοι περιστάντεσ καὶ παραμυθούμενοι συνέπεισαν οὕτω ποιῆσαι.

καὶ πέμπει πρὸσ Σέλευκον ἐπιτρέπων ἐκείνῳ τὰ καθ’ ἑαυτόν.

MENU NAVIGATION

호흡부호 보기

강세부호 보기

장단부호 보기

작은 Iota 보기

모든 부호 보기

헬라어 텍스트

Plutarch, Demetrius, chapter 49

(플루타르코스, Demetrius, chapter 49)

상위

목록

SEARCH

MENU NAVIGATION