Plutarch, Demetrius, chapter 12

(플루타르코스, Demetrius, chapter 12)

ἦν δὲ ἄρα καὶ πυρὸσ ἕτερα θερμότερα κατὰ τὸν Ἀριστοφάνη. γράφει γάρ τισ ἄλλοσ ὑπερβαλλόμενοσ ἀνελευθερίᾳ τὸν Στρατοκλέα, δέχεσθαι Δημήτριον, ὁσάκισ ἂν ἀφίκηται, τοῖσ Δήμητροσ καὶ Διονύσου ξενισμοῖσ, τῷ δ’ ὑπερβαλλομένῳ λαμπρότητι καὶ πολυτελείᾳ τὴν ὑποδοχὴν ἀργύριον εἰσ ἀνάθημα δημοσίᾳ δίδοσθαι. τέλοσ δὲ τῶν τε μηνῶν τὸν Μουνυχιῶνα Δημητριῶνα καὶ τῶν ἡμερῶν τὴν ἕνην καὶ νέαν Δημητριάδα προσηγόρευσαν, καὶ τῶν ἑορτῶν τὰ Διονύσια μετωνόμασαν Δημήτρια.

ἐπεσήμηνε δὲ τοῖσ πλείστοισ τὸ θεῖον. ὁ μὲν γὰρ πέπλοσ, ᾧπερ ἐψηφίσαντο μετὰ τοῦ Διὸσ καὶ τῆσ Ἀθηνᾶσ προσενυφῆναι Δημήτριον καὶ Ἀντίγονον, πεμπόμενοσ διὰ τοῦ Κεραμεικοῦ μέσοσ ἐρράγη θυέλλησ ἐμπεσούσησ· περὶ δὲ τοὺσ βωμοὺσ τοὺσ ἐκείνων ἐξήνθησεν ἡ γῆ κύκλῳ πολὺ κώνειον, ἄλλωσ μηδὲ τῆσ χώρασ πολλαχοῦ φυόμενον·

τῇ δὲ ἡμέρᾳ ᾗ τὰ τῶν Διονυσίων ἐγίνετο, τὴν πομπὴν κατέλυσαν ἰσχυρῶν πάγων γενομένων παρ’ ὡρ́αν. καὶ πάχνησ βαθείασ ἐπιπεσούσησ οὐ μόνον ἀμπέλουσ καὶ συκᾶσ ἁπάσασ ἀπέκαυσε τὸ ψῦχοσ, ἀλλὰ καὶ τοῦ σίτου τὸν πλεῖστον κατέφθειρεν ἐν χλόῃ. διὸ καὶ Φιλιππίδησ ἐχθρὸσ ὢν τοῦ Στρατοκλέουσ ἐν κωμῳδίᾳ πρὸσ αὐτὸν ἐποίησε ταῦτα·

δἰ ὃν ἀπέκαυσεν ἡ πάχνη τὰσ ἀμπέλουσ, δἰ ὃν ἀσεβοῦνθ’ ὁ πέπλοσ ἐρράγη μέσοσ, τὰσ τῶν θεῶν τιμὰσ ποιοῦντ’ ἀνθρωπίνασ. ταῦτα καταλύει δῆμον, οὐ κωμῳδία. ἦν δὲ ὁ Φιλιππίδησ Λυσιμάχου φίλοσ, καὶ πολλὰ δἰ αὐτὸν ὁ δῆμοσ εὖ ἔπαθεν ὑπὸ τοῦ βασιλέωσ.

ἐδόκει δὲ καὶ πρὸσ πρᾶξιν αὐτῷ καὶ πρὸσ στρατείαν εὐσύμβολοσ ἀπαντήσασ εἶναι καὶ ὀφθείσ. ἄλλωσ δὲ καὶ διὰ τὸ ἦθοσ εὐδοκίμει, μηθὲν ἐνοχλῶν μηδ’ αὐλικῆσ περιεργίασ ἀναπιμπλάμενοσ. "ὦ Φιλιππίδη, τίνοσ σοι τῶν ἐμῶν μεταδῶ; "βασιλεῦ, μὴ τῶν ἀπορρήτων. τοῦτον μὲν οὖν ἐπίτηδεσ ἐκείνῳ παρεθήκαμεν, τῷ ἀπὸ τοῦ βήματοσ τὸν ἀπὸ τῆσ θυμέλησ.

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION