Plutarch, Demetrius, chapter 47

(플루타르코스, Demetrius, chapter 47)

τέλοσ δὲ καὶ νόσου τῷ λιμῷ συνεπιτιθεμένησ, ὥσπερ εἰώθεν, ἐπὶ βρώσεισ ἀναγκαίασ τρεπομένων, τοὺσ πάντασ οὐκ ἐλάσσονασ ὀκτακισχιλίων ἀποβαλὼν ἀνῆγεν ὀπίσω τοὺσ λοιπούσ· καὶ καταβὰσ εἰσ Ταρσὸν ἐβούλετο μὲν ἀπέχεσθαι τῆσ χώρασ, οὔσησ ὑπὸ Σελεύκῳ τότε, καὶ πρόφασιν ἐκείνῳ μηδεμίαν παρασχεῖν, ὡσ δὲ ἦν ἀμήχανον, ἐν ταῖσ ἐσχάταισ ὄντων ἀπορίαισ τῶν στρατιωτῶν, καὶ τοῦ Ταύρου τὰσ ὑπερβολὰσ Ἀγαθοκλῆσ ἀπετείχισε, γράφει πρὸσ Σέλευκον ἐπιστολὴν μακρόν τινα τῆσ αὑτοῦ τύχησ ὀδυρμόν, εἶτα πολλὴν ἱκεσίαν καὶ δέησιν ἔχουσαν ἀνδρὸσ οἰκείου λαβεῖν οἶκτον, ἄξια καὶ πολεμίοισ συναλγῆσαι πεπονθότοσ. ἐπελθὼν Πατροκλῆσ, ἀνὴρ συνετὸσ εἶναι δοκῶν καὶ Σελεύκῳ φίλοσ πιστόσ, οὐ τὸ τῆσ δαπάνησ ἔφη πλεῖστον εἶναι τῶν Δημητρίου στρατιωτῶν τρεφομένων, ἀλλ’ ἐνδιατρίβοντα τῇ χώρᾳ Δημήτριον οὐ καλῶσ περιορᾶν αὐτόν, ὃσ ἀεὶ βιαιότατοσ ὢν καὶ μεγαλοπραγμονέστατοσ βασιλέων νῦν ἐν τύχαισ γέγονεν αἳ καὶ τοὺσ φύσει μετρίουσ ἐξάγουσι τολμᾶν καὶ ἀδικεῖν.

ἐκ τούτου παροξυνθεὶσ ὁ Σέλευκοσ ἐξώρμησεν εἰσ Κιλικίαν μετὰ πολλῆσ δυνάμεωσ.

ὁ δὲ Δημήτριοσ ἐκπλαγεὶσ τῇ δἰ ὀλίγου μεταβολῇ τοῦ Σελεύκου καὶ φοβηθείσ, ὑπέστειλε τοῖσ ὀχυρωτάτοισ τοῦ Ταύρου, καὶ διαπεμπόμενοσ ἠξίου μάλιστα μὲν αὐτὸν περιϊδεῖν τῶν αὐτονόμων τινὰ βαρβάρων κτησάμενον ἀρχήν, ἐν ᾗ καταβιώσεται πλάνησ καὶ φυγῆσ παυσάμενοσ, εἰ δὲ μή, τὸν χειμῶνα διαθρέψαι τὴν δύναμιν αὐτόθι, καὶ μὴ πάντων ἐνδεᾶ καὶ γυμνὸν ἐξελαύνειν καὶ προβάλλειν τοῖσ πολεμίοισ.

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION