Plutarch, Brutus, chapter 34

(플루타르코스, Brutus, chapter 34)

Κάσσιον δὲ Βροῦτοσ εἰσ Σάρδεισ ἐκάλει, καὶ προσιόντι μετὰ τῶν φίλων ἀπήντησε· καὶ πᾶσ ὁ στρατὸσ ὡπλισμένοσ αὐτοκράτορασ ἀμφοτέρουσ προσηγόρευσεν. οἱᾶ δ’ ἐν πράγμασι μεγάλοισ καὶ φίλοισ πολλοῖσ καὶ ἡγεμόσιν αἰτιῶν αὐτοῖσ πρὸσ ἀλλήλουσ ἐγγενομένων καὶ διαβολῶν, πρὶν ἕτερόν τι ποιεῖν, εὐθὺσ ἐκ πορείασ καθ’ αὐτούσ ἐν οἰκήματι γενόμενοι κεκλεισμένων τῶν θυρῶν καὶ μηδενὸσ παρόντοσ, ἐχρῶντο μέμψεσι πρῶτον, εἶτ’ ἐλέγχοισ καὶ κατηγορίαισ. ἐκ δὲ τούτου πρὸσ δάκρυα καὶ παρρησίαν μετὰ πάθουσ ἐκφερομένων, θαυμάζοντεσ οἱ φίλοι τὴν τραχύτητα τῆσ ὀργῆσ καὶ τὸν τόνον, ἔδεισαν μή τι ἐκ τούτου γένηται·

προσελθεῖν δὲ ἀπείρητο. Μᾶρκοσ δὲ Φαώνιοσ, ἐραστὴσ γεγονὼσ Κάτωνοσ, οὐ λόγῳ μᾶλλον ἢ φορᾷ τινι καὶ πάθει μανικῷ φιλοσοφῶν, ἐβάδιζεν εἴσω πρὸσ αὐτούσ κωλυόμενοσ ὑπὸ τῶν οἰκετῶν. ἀλλ’ ἔργον ἦν ἐπιλαβέσθαι Φαωνίου πρὸσ ὁτιοῦν ὀρούσαντοσ·

σφοδρὸσ γὰρ ἦν ἐν πᾶσι καὶ πρόχειροσ, ἐπεὶ τό γε βουλευτὴν εἶναι Ῥωμαίων ἑαυτὸν οὐδενὸσ ἄξιον ἡγεῖτο, τῷ δὲ κυνικῷ τῆσ παρρησίασ πολλάκισ ἀφῄρει τὴν χαλεπότητα, καὶ τὸ ἄκαιρον αὐτοῦ μετὰ παιδιᾶσ δεχομένων, βίᾳ δὴ τότε τῶν παρόντων διωσάμενοσ τὰσ θύρασ εἰσῆλθε, μετὰ πλάσματοσ φωνῆσ ἔπη περαίνων οἷσ τὸν Νέστορα χρώμενον Ὅμηροσ πεποίηκεν ἀλλὰ πίθεσθ’· ἄμφω δὲ νεωτέρω ἐστὸν ἐμεῖο, καὶ τὰ ἑξῆσ. ἐφ’ οἷσ ὁ μὲν Κάσσιοσ ἐγέλασεν, ὁ δὲ Βροῦτοσ ἐξέβαλεν αὐτόν ἁπλόκυνα καὶ ψευδόκυνα προσαγορεύων.

οὐ μὴν ἀλλὰ τότε τοῦτο τῆσ πρὸσ ἀλλήλουσ διαφορᾶσ ποιησάμενοι πέρασ εὐθὺσ διελύθησαν. καὶ Κασσίου δεῖπνον παρέχοντοσ ἐκάλει τοὺσ φίλουσ Βροῦτοσ, ἤδη δὲ κατακειμένων Φαώνιοσ ἧκε λελουμένοσ· μαρτυρομένου δὲ Βρούτου μὴ κεκλημένον αὐτόν ἥκειν καὶ κελεύοντοσ ἀπάγειν ἐπὶ τὴν ἀνωτάτω κλίνην, βίᾳ παρελθὼν εἰσ τὴν μέσην κατεκλίθη· καὶ παιδιὰν ὁ πότοσ ἔσχεν οὐκ ἄχαριν οὐδ’ ἀφιλόσοφον.

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION