Dionysius of Halicarnassus, Antiquitates Romanae, book 2, chapter 1

(디오니시오스, Antiquitates Romanae, book 2, chapter 1)

ἡ Ῥωμαίων πόλισ ἵδρυται μὲν ἐν τοῖσ ἑσπερίοισ μέρεσι τῆσ Ἰταλίασ περὶ ποταμὸν Τέβεριν, ὃσ κατὰ μέσην μάλιστα τὴν ἀκτὴν ἐκδίδωσιν, ἀπέχουσα τῆσ Τυρρηνικῆσ θαλάττησ ἑκατὸν εἴκοσι σταδίουσ. καὶ ἄλλα τῆσ Ἰταλίασ χωρία κατασχόντεσ, ὧν οὐκ ὀλίγα διέμεινεν οὐδ’ ἀφανῆ μνημεῖα μέχρι τῶν καθ’ ἡμᾶσ χρόνων, ἐν οἷσ καὶ τόπων τινῶν ὀνόματα Σικελικὰ λεγόμενα, μηνύοντα τὴν πάλαι ποτὲ αὐτῶν ἐνοίκησιν.

τούτουσ ἐκβαλόντεσ Ἀβοριγῖνεσ αὐτοὶ κατέσχον τὸν τόπον Οἰνώτρων ὄντεσ ἀπόγονοι τῶν κατοικούντων τὴν ἀπὸ Τάραντοσ ἄχρι Ποσειδωνίασ παράλιον.

ἱερά τισ αὕτη νεότησ καθοσιωθεῖσα θεοῖσ κατὰ τὸν ἐπιχώριον νόμον ὑπὸ τῶν πατέρων ἀποσταλῆναι λέγεται χώραν οἰκήσουσα τὴν ὑπὸ τοῦ δαιμονίου σφίσι δοθησομένην. τὸ δὲ τῶν Οἰνώτρων γένοσ Ἀρκαδικὸν ἦν ἐκ τῆσ τότε μὲν καλουμένησ Λυκαονίασ, νῦν δὲ Ἀρκαδίασ, ἑκουσίωσ ἐξελθὸν ἐπὶ γῆσ κτῆσιν ἀμείνονοσ ἡγουμένου τῆσ ἀποικίασ Οἰνώτρου τοῦ Λυκάονοσ, ἐφ’ οὗ τὴν ἐπίκλησιν τὸ ἔθνοσ ἔλαβεν. Ἀβοριγίνων δὲ κατεχόντων τὰ χωρία πρῶτοι μὲν αὐτοῖσ γίνονται σύνοικοι Πελασγοὶ πλάνητεσ ἐκ τῆσ τότε μὲν καλουμένησ Αἱμονίασ, νῦν δὲ Θετταλίασ, ἐν ᾗ χρόνον τινὰ ᾤκησαν·

μετὰ δὲ τοὺσ Πελασγοὺσ Ἀρκάδεσ ἐκ Παλλαντίου πόλεωσ ἐξελθόντεσ Εὐάνδρον ἡγεμόνα ποιησάμενοι τῆσ ἀποικίασ Ἑρμοῦ καὶ νύμφησ Θέμιδοσ υἱόν, οἳ πρὸσ ἑνὶ τῶν ἑπτὰ λόφων πολίζονται ὃσ ἐν μέσῳ μάλιστα κεῖται τῆσ Ῥώμησ, Παλλάντιον ὀνομάσαντεσ τὸ χωρίον ἐπὶ τῆσ ἐν Ἀρκαδίᾳ πατρίδοσ.

χρόνοισ δ’ οὐ πολλοῖσ ὕστερον Ἡρακλέουσ καταχθέντοσ εἰσ Ἰταλίαν, ὅτε τὴν στρατιὰν ἐξ Ἐρυθείασ οἴκαδε ἀπήγαγε, μοῖρά τισ ὑπολειφθεῖσα τῆσ σὺν αὐτῷ δυνάμεωσ Ἑλληνικὴ πλησίον ἱδρύεται τοῦ Παλλαντίου, πρὸσ ἑτέρῳ τῶν ἐμπεπολισμένων τῇ πόλει λόφων, ὃσ τότε μὲν ὑπὸ τῶν ἐπιχωρίων Σατόρνιοσ ἐλέγετο, νῦν δὲ Καπιτωλῖνοσ ὑπὸ Ῥωμαίων·

διαπεπορθημένησ αὐτοῖσ τῆσ πατρίδοσ ὑφ’ Ἡρακλέουσ.

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION