Sense

1. time (in the abstract sense)
2. specific time, period, term
3. lifetime
4. delay
5. (grammar) tense

Examples

• καὶ πάντα τὰ φρέατα, ἃ ὤρυξαν οἱ παῖδες τοῦ πατρὸς αὐτοῦ ἐν τῷ χρόνῳ τοῦ πατρὸς αὐτοῦ, ἐνέφραξαν αὐτὰ οἱ Φυλιστιεὶμ καὶ ἔπλησαν αὐτὰ γῆς. (Septuagint, Liber Genesis 26:15)
• εἶπε δὲ Μωυσῆς πρὸς τὸν λαόν. θαρσεῖτε, στῆτε καὶ ὁρᾶτε τὴν σωτηρίαν τὴν παρὰ τοῦ Κυρίου, ἣν ποιήσει ἡμῖν σήμερον. ὃν τρόπον γὰρ ἑωράκατε τοὺς Αἰγυπτίους σήμερον, οὐ προσθήσεσθε ἔτι ἰδεῖν αὐτοὺς εἰς τὸν αἰῶνα χρόνον. (Septuagint, Liber Exodus 14:13)
• πρόσεχε σεαυτῷ, μὴ ἐγκαταλίπῃς τὸν Λευίτην πάντα τὸν χρόνον, ὅσον ἂν ζῇς ἐπὶ τῆς γῆς. (Septuagint, Liber Deuteronomii 12:19)
• καὶ ζημιώσουσιν αὐτὸν ἑκατὸν σίκλους καὶ δώσουσι τῷ πατρὶ τῆς νεάνιδος, ὅτι ἐξήνεγκεν ὄνομα πονηρὸν ἐπὶ παρθένον Ἰσραηλῖτιν. καὶ αὐτοῦ ἔσται γυνή, οὐ δυνήσεται ἐξαποστεῖλαι αὐτὴν τὸν ἅπαντα χρόνον. (Septuagint, Liber Deuteronomii 22:19)
• δώσει ὁ ἄνθρωπος ὁ κοιμηθεὶς μετ᾿ αὐτῆς τῷ πατρὶ τῆς νεάνιδος πεντήκοντα δίδραχμα ἀργυρίου, καὶ αὐτοῦ ἔσται γυνή, ἀνθ᾿ ὧν ἐταπείνωσεν αὐτήν. οὐ δυνήσεται ἐξαποστεῖλαι αὐτὴν τὸν ἅπαντα χρόνον. (Septuagint, Liber Deuteronomii 22:29)
• ὡς δὲ ἐγένετο τοῦτο καὶ χρόνος διῆλθεν ὅ τε ἥλιος ἀνέλαμψε, πρότερον ἐπινεφὴς ὤν, ἀνήφθη πυρὰ μεγάλη ὥστε θαυμάσαι πάντας. (Septuagint, Liber Maccabees II 1:22)
• τίς γάρ μου ἡ ἰσχύς, ὅτι ὑπομένω; ἢ τίς μου ὁ χρόνος, ὅτι ἀνέχεταί μου ἡ ψυχή; (Septuagint, Liber Iob 6:11)
• ἦ οὐκ ὀλίγος ἐστὶν ὁ χρόνος τοῦ βίου μου; ἔασόν με ἀναπαύσασθαι μικρὸν (Septuagint, Liber Iob 10:20)
• εἶπα δὲ ὅτι οὐχ ὁ χρόνος ἐστὶν ὁ λαλῶν, ἐν πολλοῖς δὲ ἔτεσι οἴδασι σοφίαν, (Septuagint, Liber Iob 32:7)
• ΤΟΙΣ πᾶσι χρόνος καὶ καιρὸς τῷ παντὶ πράγματι ὑπὸ τὸν οὐρανόν. (Septuagint, Liber Ecclesiastes 3:1)

Similar forms

• χρόνον (3694)
• χρόνῳ (1398)
• χρόνου (1109)
• χρόνος (561)
• χρόνοις (423)
• χρόνους (417)
• χρόνων (310)
• χρόνιον (33)
• χρόνιος (30)
• χρονικοῖς (23)
• χρόνοι (20)
• χρόνια (20)
• χρονίου (16)
• χρονίοισι (10)
• χρονίη (9)
• χρονίζειν (8)
• χρόνον‧ (7)
• χρονίῳ (6)
• χρονίσῃς (6)
• χρονιεῖ (6)
• χρόνοισι (5)
• χρονίους (5)
• χρόνω (4)
• χρόνιοι (4)
• χρονίῃ (3)
• χρονίοις (3)
• χρονίῃσι (3)
• χρονίζον (3)
• Χρονικῶν (3)
• χρόνιόν (2)
• χρονίζει (2)
• χρόνον· (2)
• Χρόνε (2)
• χρονίας (2)
• χρονίης (2)
• χρόνιαι (2)
• χρόνιοί (2)
• χρονίαν (2)
• χρονίην (2)
• χρόνοισιν (2)
• χρονικαῖς (2)
• Χρονίων (2)
• χρονίζῃ (2)
• χρονίαις (1)
• χρονίᾐ (1)
• χρονίσητε (1)
• χ]ρόνος (1)
• χρ[όνῳ] (1)
• χρονίᾳ (1)
• χρονικὰ (1)
• χρονίσει (1)
• Χρονικῶν> (1)
• χρόνιός (1)
• χρονισμόν (1)
• χρονίζεις (1)
• χρονιη (1)
• χρονικὴν (1)
• χρονιωθῇ (1)
• χρόνῷ (1)
• χρονιεῖς (1)
• χρονίσω (1)
• χρόνουιν‧ (1)
• χρόνῳ‧ (1)
• χρὸν (1)
• χρονισμὸν (1)
• χρόνος‧ (1)
• χρόνῳ· (1)
• χρονία (1)
• χρονίσῃ (1)
• χρόνοιοὅς (1)
• χρὸνον (1)
• χρόνι (1)
• χρονίῃς (1)
• χρονισμῷ (1)
• χρόνον» (1)
• χρόνου‧ (1)
• χρόνᾠ‧? (1)

Source: Ancient Greek entries from Wiktionary