Ancient Greek-English Dictionary Language

τρέφω

Non-contract Verb; Transliteration:

Principal Part: τρέφω θρέψω ἔθρεψα τέτροφα ἐθρέφθην

Structure: τρέφ (Stem) + ω (Ending)

Sense

  1. to thicken, congeal, curdle
  2. to make to grow, to increase, bring up, breed, rear (especially of children)
  3. to maintain, support
  4. to bring up, rear, educate

Note

the passive sometimes came to mean little more than "to be"

Conjugation

Present tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular τρέφω τρέφεις τρέφει
Dual τρέφετον τρέφετον
Plural τρέφομεν τρέφετε τρέφουσιν*
SubjunctiveSingular τρέφω τρέφῃς τρέφῃ
Dual τρέφητον τρέφητον
Plural τρέφωμεν τρέφητε τρέφωσιν*
OptativeSingular τρέφοιμι τρέφοις τρέφοι
Dual τρέφοιτον τρεφοίτην
Plural τρέφοιμεν τρέφοιτε τρέφοιεν
ImperativeSingular τρέφε τρεφέτω
Dual τρέφετον τρεφέτων
Plural τρέφετε τρεφόντων, τρεφέτωσαν
Infinitive τρέφειν
Participle MasculineFeminineNeuter
τρεφων τρεφοντος τρεφουσα τρεφουσης τρεφον τρεφοντος
Middle/Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular τρέφομαι τρέφει, τρέφῃ τρέφεται
Dual τρέφεσθον τρέφεσθον
Plural τρεφόμεθα τρέφεσθε τρέφονται
SubjunctiveSingular τρέφωμαι τρέφῃ τρέφηται
Dual τρέφησθον τρέφησθον
Plural τρεφώμεθα τρέφησθε τρέφωνται
OptativeSingular τρεφοίμην τρέφοιο τρέφοιτο
Dual τρέφοισθον τρεφοίσθην
Plural τρεφοίμεθα τρέφοισθε τρέφοιντο
ImperativeSingular τρέφου τρεφέσθω
Dual τρέφεσθον τρεφέσθων
Plural τρέφεσθε τρεφέσθων, τρεφέσθωσαν
Infinitive τρέφεσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
τρεφομενος τρεφομενου τρεφομενη τρεφομενης τρεφομενον τρεφομενου

Future tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular θρέψω θρέψεις θρέψει
Dual θρέψετον θρέψετον
Plural θρέψομεν θρέψετε θρέψουσιν*
OptativeSingular θρέψοιμι θρέψοις θρέψοι
Dual θρέψοιτον θρεψοίτην
Plural θρέψοιμεν θρέψοιτε θρέψοιεν
Infinitive θρέψειν
Participle MasculineFeminineNeuter
θρεψων θρεψοντος θρεψουσα θρεψουσης θρεψον θρεψοντος
Middle
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular θρέψομαι θρέψει, θρέψῃ θρέψεται
Dual θρέψεσθον θρέψεσθον
Plural θρεψόμεθα θρέψεσθε θρέψονται
OptativeSingular θρεψοίμην θρέψοιο θρέψοιτο
Dual θρέψοισθον θρεψοίσθην
Plural θρεψοίμεθα θρέψοισθε θρέψοιντο
Infinitive θρέψεσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
θρεψομενος θρεψομενου θρεψομενη θρεψομενης θρεψομενον θρεψομενου
Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular θρεφθήσομαι θρεφθήσῃ θρεφθήσεται
Dual θρεφθήσεσθον θρεφθήσεσθον
Plural θρεφθησόμεθα θρεφθήσεσθε θρεφθήσονται
OptativeSingular θρεφθησοίμην θρεφθήσοιο θρεφθήσοιτο
Dual θρεφθήσοισθον θρεφθησοίσθην
Plural θρεφθησοίμεθα θρεφθήσοισθε θρεφθήσοιντο
Infinitive θρεφθήσεσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
θρεφθησομενος θρεφθησομενου θρεφθησομενη θρεφθησομενης θρεφθησομενον θρεφθησομενου

Imperfect tense

Aorist tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular έ̓θρεψα έ̓θρεψας έ̓θρεψεν*
Dual ἐθρέψατον ἐθρεψάτην
Plural ἐθρέψαμεν ἐθρέψατε έ̓θρεψαν
SubjunctiveSingular θρέψω θρέψῃς θρέψῃ
Dual θρέψητον θρέψητον
Plural θρέψωμεν θρέψητε θρέψωσιν*
OptativeSingular θρέψαιμι θρέψαις θρέψαι
Dual θρέψαιτον θρεψαίτην
Plural θρέψαιμεν θρέψαιτε θρέψαιεν
ImperativeSingular θρέψον θρεψάτω
Dual θρέψατον θρεψάτων
Plural θρέψατε θρεψάντων
Infinitive θρέψαι
Participle MasculineFeminineNeuter
θρεψᾱς θρεψαντος θρεψᾱσα θρεψᾱσης θρεψαν θρεψαντος
Middle
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ἐθρεψάμην ἐθρέψω ἐθρέψατο
Dual ἐθρέψασθον ἐθρεψάσθην
Plural ἐθρεψάμεθα ἐθρέψασθε ἐθρέψαντο
SubjunctiveSingular θρέψωμαι θρέψῃ θρέψηται
Dual θρέψησθον θρέψησθον
Plural θρεψώμεθα θρέψησθε θρέψωνται
OptativeSingular θρεψαίμην θρέψαιο θρέψαιτο
Dual θρέψαισθον θρεψαίσθην
Plural θρεψαίμεθα θρέψαισθε θρέψαιντο
ImperativeSingular θρέψαι θρεψάσθω
Dual θρέψασθον θρεψάσθων
Plural θρέψασθε θρεψάσθων
Infinitive θρέψεσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
θρεψαμενος θρεψαμενου θρεψαμενη θρεψαμενης θρεψαμενον θρεψαμενου
Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ἐθρέφθην ἐθρέφθης ἐθρέφθη
Dual ἐθρέφθητον ἐθρεφθήτην
Plural ἐθρέφθημεν ἐθρέφθητε ἐθρέφθησαν
SubjunctiveSingular θρέφθω θρέφθῃς θρέφθῃ
Dual θρέφθητον θρέφθητον
Plural θρέφθωμεν θρέφθητε θρέφθωσιν*
OptativeSingular θρεφθείην θρεφθείης θρεφθείη
Dual θρεφθείητον θρεφθειήτην
Plural θρεφθείημεν θρεφθείητε θρεφθείησαν
ImperativeSingular θρέφθητι θρεφθήτω
Dual θρέφθητον θρεφθήτων
Plural θρέφθητε θρεφθέντων
Infinitive θρεφθῆναι
Participle MasculineFeminineNeuter
θρεφθεις θρεφθεντος θρεφθεισα θρεφθεισης θρεφθεν θρεφθεντος

Perfect tense

The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.

Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.

Synonyms

  1. to make to grow

  2. to maintain

  3. to bring up

Related

Derived

Source: Ancient Greek entries from Wiktionary

Find this word at Wiktionary

SEARCH

MENU NAVIGATION