- καίτοι τὸ θαυμασιώτατον, γέρων ὤν, λελυμένων μὲν ἤδη τῶν τοῦ σώματοσ τόνων, περικεχαλασμένων δὲ τῶν σαρκῶν, κεκμηκότων δὲ καὶ τῶν νεύρων, ἀνενέασε (Septuagint, Liber Maccabees IV 7:13)
(70인역 성경, Liber Maccabees IV 7:13)
- ἕπονται ταύταισ αἱ τὴν ἰσχὺν καὶ τὸν τόνον καὶ τὰσ ὁμοιοτρόπουσ δυνάμεισ τῆσ φράσεωσ ἀρεταὶ περιέχουσαι· (Dionysius of Halicarnassus, Epistula ad Pompeium Geminum, chapter 3 18:6)
(디오니시오스, Epistula ad Pompeium Geminum, chapter 3 18:6)
- διαλλάττει δὲ τῆσ Ἰσοκρατείου κατὰ τὴν πικρότητα καὶ τὸν τόνον ἐπ’ ἐνίων, ὅταν ἐπιτρέψῃ τοῖσ πάθεσι, μάλιστα δ’ ὅταν ὀνειδίζῃ πόλεσιν ἢ στρατηγοῖσ πονηρὰ βουλεύματα καὶ πράξεισ ἀδίκουσ πολὺσ γὰρ ἐν τούτοισ, καὶ τῆσ Δημοσθένουσ δεινότητοσ οὐδὲ κατὰ μικρὸν διαφέρει, ὡσ ἐξ ἄλλων πολλῶν ἄν τισ ἴδοι κἀκ τῶν Χιακῶν ἐπιστολῶν, ἃσ τῷ συμφύτῳ πνεύματι ἐπιτρέψασ γέγραφεν. (Dionysius of Halicarnassus, Epistula ad Pompeium Geminum, chapter 6 9:3)
(디오니시오스, Epistula ad Pompeium Geminum, chapter 6 9:3)
- ἡ δὲ λέξισ ἐστὶ τοῦ Δεινάρχου κυρίωσ ἠθική, πάθοσ κινοῦσα, σχεδὸν τῇ πικρίᾳ μόνον καὶ τῷ τόνῳ τοῦ Δημοσθενικοῦ χαρακτῆροσ λειπομένη, τοῦ δὲ πιθανοῦ καὶ κυρίου μηδὲν ἐνδέουσα. (Dionysius of Halicarnassus, De Dinarcho, chapter 1 3:4)
(디오니시오스, De Dinarcho, chapter 1 3:4)
- ἑώρα γάρ, οἶμαι, τούτουσ περὶ τοῦ καρτερεῖν καὶ ἀνέχεσθαι τοὺσ πόνουσ πολλὰ διεξιόντασ, ἰδίᾳ δὲ τὴν Ἡδονὴν θεραπεύοντασ, καὶ μέχρι τοῦ λόγου νεανιευομένουσ, οἴκοι δὲ κατὰ τοὺσ τῆσ Ἡδονῆσ νόμουσ βιοῦντασ, αἰσχυνομένουσ μὲν εἰ φανοῦνται χαλῶντεσ τοῦ τόνου καὶ προδιδόντεσ τὸ δόγμα, πεπονθότασ δὲ ἀθλίουσ τὸ τοῦ Ταντάλου, καὶ ἔνθα ἂν λήσειν καὶ ἀσφαλῶσ παρανομήσειν ἐλπίσωσιν, χανδὸν ἐμπιμπλαμένουσ τοῦ ἡδέοσ. (Lucian, Bis accusatus sive tribunalia, (no name) 21:6)
(루키아노스, Bis accusatus sive tribunalia, (no name) 21:6)
- πᾶσ ^ δὲ ὁ τόνοσ τοῦ φθέγματοσ οἱο͂σ ἁπαλώτατοσ, οὔτε βαρὺσ ὡσ εἰσ τὸ ἀνδρεῖον ἡρμόσθαι οὔτε πάνυ λεπτὸσ ὡσ θηλύτατόσ τε εἶναι καὶ κομιδῇ ἔκλυτοσ, ἀλλ’ οἱο͂σ γένοιτ’ ἂν παιδὶ μήπω ἡβάσκοντι, ἡδὺσ καὶ προσηνὴσ καὶ πράωσ παραδυόμενοσ εἰσ τὴν ἀκοήν, ὡσ καὶ παυσαμένησ ἔναυλον εἶναι τὴν βοὴν καί τι λείψανον ἐνδιατρίβειν καὶ περιβομβεῖν τὰ ὦτα, καθάπερ ἠχώ τινα παρατείνουσαν τὴν ἀκρόασιν καὶ ἴχνη τῶν λόγων μελιχρὰ ἄττα καὶ πειθοῦσ μεστὰ ἐπὶ τῆσ ψυχῆσ ἀπολιμπάνουσαν. (Lucian, Imagines, (no name) 13:3)
(루키아노스, Imagines, (no name) 13:3)
- τίσ γὰρ ὁ πολὺσ τόνοσ· (Plutarch, De esu carnium II, section 6 1:2)
(플루타르코스, De esu carnium II, section 6 1:2)
- ἀλλ’ ἵνα μὴ μακρότεροσ τοῦ δέοντοσ ὁ λόγοσ γένοιτό μοι, τούτοισ ἀρκεσθεὶσ ἱκανοῖσ οὖσι βεβαιῶσαι τὸ προκείμενον οὐκ ἂν ὀκνήσαιμι τοῖσ ἀσκοῦσι τοὺσ πολιτικοὺσ λόγουσ ὑποτίθεσθαι τοῖσ γε δὴ τὰσ κρίσεισ ἀδιαστρόφουσ ἔτι φυλάσσουσι, Δημοσθένει συμβούλῳ χρησαμένουσ, ὃν ἁπάντων ῥητόρων κράτιστον γεγενῆσθαι πειθόμεθα, ταύτασ μιμεῖσθαι τὰσ κατασκευάσ, ἐν αἷσ ἥ τε βραχύτησ καὶ ἡ δεινότησ καὶ ἡ ἰσχὺσ καὶ ὁ τόνοσ καὶ ἡ μεγαλοπρέπεια καὶ αἱ συγγενεῖσ ταύταισ ἀρεταὶ πᾶσιν ἀνθρώποισ εἰσὶ φανεραί· (Dionysius of Halicarnassus, , chapter 552)
(디오니시오스, , chapter 552)
- "εἴθ’ ἁρμονίασ χρὴ καλεῖν, ὧν ἐπιτάσει καὶ ὑφέσει τρεπομένων κατὰ τὸ μᾶλλον καὶ ἧττον αἱ λοιπαὶ βαρύτητέσ εἰσι καὶ ὀξύτητεσ ἆρ’ οὐχὶ πολλῶν, μᾶλλον δ’ ἀπείρων διαστημάτων ὄντων, τὰ μελῳδούμενα μόνα πέντ’ ἐστί, δίεσισ καὶ ἡμιτόνιον καὶ τόνοσ καὶ τριημιτόνιον καὶ δίτονον, ἄλλο δ’ οὐδὲν οὔτε μικρότερον οὔτε μεῖζον ἐν φωναῖσ χωρίον ὀξύτητι καὶ βαρύτητι περατούμενον μελῳδητόν ἐστι; (Plutarch, De E apud Delphos, section 1011)
(플루타르코스, De E apud Delphos, section 1011)
- σχήμασί τε οὐ τοῖσ ἀρχαιοπρεπεστέροισ οὐδ’ ὅσοισ σεμνότησ τισ ἢ βάροσ ἢ τόνοσ πρόσεστιν, ἀλλὰ τοῖσ τρυφεροῖσ τε καὶ κολακικοῖσ ὡσ τὰ πολλὰ χρῆσθαι φιλεῖ, ἐν οἷσ πολὺ τὸ ἀπατηλόν ἐστι καὶ θεατρικόν. (Dionysius of Halicarnassus, De Compositione Verborum, chapter 2313)
(디오니시오스, De Compositione Verborum, chapter 2313)