헬라어 텍스트

헬라어 텍스트

헬라어 문장 내 검색 Language

τίσ ὁ τόνοσ τῆσ φωνῆσ;
(아이스키네스, 연설, κατὰ Κτησιφῶντος, section 2103)
ἐμπροσθότονον δὲ, ἢν ἐσ τοὔμπροσθεν καμπύλληται ὥνθρωποσ ἐπὶ τοῖσι πρόσθεν νεύροισι· τόνοσ γὰρ νεύρων καὶ ἐντάσιοσ οὔνομα.
(아레타이오스, The Extant Works of Aretaeus, The Cappadocian., ΑΡΕΤΑΙΟΥ ΚΑΠΠΑΔΟΚΟΥ ΠΕΡΙ ΑΙΤΙΩΝ ΚΑΙ ΣΗΜΕΙΩΝ ΟΞΕΩΝ ΠΑΘΩΝ, Κεφ. ι’. Περὶ Πλευρίτιδοσ.27)
εὖτε μὲν γὰρ ἔρρωται ἡ φύσισ, καί ἐστιν εὔκρατοσ, πάντων μὲν κρατέει, πᾶσι δὲ σημαίνει, καὶ ὑγρῷ, καὶ πνεύματι, καὶ στερεοῖσι, καὶ τῇ τούτων εὐταξίῃ καὶ ξυμμετρίῃ ἐσ ζωὴν διέπει τὸν ἄνθρωπον · ἢν δὲ τῆσ φύσιοσ ὁ δεσμὸσ, τουτέστι ὁ τόνοσ, λυθῇ, τότε γίγνεται τὸ πάθοσ .
(아레타이오스, The Extant Works of Aretaeus, The Cappadocian., ΑΡΕΤΑΙΟΥ ΚΑΠΠΑΔΟΚΟΥ ΠΕΡΙ ΑΙΤΙΩΝ ΚΑΙ ΣΗΜΕΙΩΝ ΟΞΕΩΝ ΠΑΘΩΝ, Κεφ. ιβ’. Περὶ Σατυριάσεωσ.109)
διὰ τόδε καὶ ὄνυχεσ γρυποί· ἥδε γὰρ ἡ ἀνακωχὴ, καὶ ἡ ὑπόστασισ αὐτέων, ἥτισ ἐν τῇσι κορυφῇσι πεπλησμένη εἵνεκεν αὐτῶν· ἔστι καὶ ὁ τόνοσ, ὥσπερ καὶ τὰ στερεά· Ῥὶσ ὀξείη, ἰσχνὴ, μῆλα ὑπερίσχοντα καὶ ἐρυθρὰ, ὀφθαλμοὶ κοῖλοι, στιλπνοὶ, γανόωντεσ · οἰδαλέοι, καὶ ὠχροὶ, ἢ πελιδνοὶ τὰ πρόσωπα.
(아레타이오스, The Extant Works of Aretaeus, The Cappadocian., ΑΡΕΤΑΙΟΥ ΚΑΠΠΑΔΟΚΟΥ ΠΕΡΙ ΑΙΤΙΩΝ ΚΑΙ ΣΗΜΕΙΩΝ ΧΡΟΝΙΩΝ ΠΑΘΩΝ, Κεφ. ισ’. Περὶ Καχεξίησ.151)
τόνοσ μὲν γὰρ εὐσαρκίησ μείζων, εὐψυχίν δὲ τόνου δυνατωτέρη.
(아레타이오스, The Extant Works of Aretaeus, The Cappadocian., ΑΡΕΤΑΙΟΥ ΚΑΠΠΑΔΟΚΟΥ ΠΕΡΙ ΑΙΤΙΩΝ ΚΑΙ ΣΗΜΕΙΩΝ ΧΡΟΝΙΩΝ ΠΑΘΩΝ, Κεφ. ισ’. Περὶ Καχεξίησ.204)
εὔτολμα δὲ τὰ ἄκεα· ἀλλὰ χρῆσθαι, κἢν ἐπὶ πᾶσι μὲν ἡ κεφαλαί η ἐπιμίμνῃ, ὁ δὲ νοσέων εὔθυμοσ, καὶ ὁ τόνοσ τοῦ σώματοσ ἀγαθόσ.
(아레타이오스, The Extant Works of Aretaeus, The Cappadocian., ARETAIOU KAPPADOKOU XRONIWN NOUSWN QERAPEUTIKON, Κεφ. ιδ’. Θεραπεία Σπληνόσ.51)
τὰ ωὐτὰ γὰρ καὶ τοῖσι δίψοσ γίγνεται· ὁ δὲ τόνοσ τοῦ στομάχου ἄδιψον στομαχι κοῖσι .
(아레타이오스, The Extant Works of Aretaeus, The Cappadocian., ARETAIOU KAPPADOKOU XRONIWN NOUSWN QERAPEUTIKON, Κεφ. ιγ’. Θεραπεία Ἐλέφαντοσ.52)
καὶ τὸ ἑξῆσ τῷ αὐτῷ τρόπῳ εἰ ὀρθῶσ προήγαγεν, οὕτωσ ἂν εἶπε, λόγοι οὖν ἐγίνοντο, καὶ οἱ μὲν τοὺσ ἐξ ἄστεοσ ἠξίουν ἀποδοῦναι τὰ χρήματα, οἱ δὲ τοὺσ ἐκ Πειραιῶσ, ἀλλὰ διεφθείρετο ὁ τόνοσ τοῦ σχήματοσ καὶ ἡ σεμνότησ, διὰ τοῦτο πλαγιάσασ λέγει, λόγων δὲ γιγνομένων καὶ τῶν μὲν τοὺσ ἐξ ἄστεοσ ἀποδοῦναι κελευόντων, τῶν δὲ τοὺσ ἐν Πειραιεῖ τοῦτο πρῶτον τῆσ ὁμονοίασ σημεῖον ὑπάρξαι.
(아리스티데스, 아일리오스, Ars Rhetorica, περὶ πολιτικοῦ λόγου, περὶ σεμνότητοσ. 14:5)
ὡσ δὲ οὔτε τὴν δυσχέρειαν τῶν οἰκημάτων ἔφερον εἰσελθὼν, θεραπεία τε οὐ παρῆν διὰ τὸ προεκπέμψαι, ἐδόκει χρῆναι τὸ πρόσω διώκειν, καὶ διαβάντι τὸν ποταμὸν νύξ τε ἦν ἤδη καθαρὰ καὶ προσέβαλεν αὔρα τισ ἐλαφρὰ καὶ ψυχεινὴ, καὶ τό τε σῶμά πωσ ἀνελάμβανε καὶ τῇ γνώμῃ τόνοσ τισ μετ’ εὐθυμίασ ἐνεδύετο, ὡσ τῷ τε ἀέρι ὁμιλεῖν καθ’ ἡσυχίαν καὶ ἅμα πρὸσ τὴν παρελθοῦσαν ἡμέραν τὰ παρόντα κρίνοντι ὁπόσον τι μεταβεβλήκει.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Ιἑροὶ λόγοι ε# 1:9)
ἀνδρῶν δ’ αἰνεῖν τοῦτον ὃσ ἐσθλὰ πιὼν ἀναφαίνῃ ὡσ οἱ μνημοσύνη, καὶ τόνοσ ἀμφ’ ἀρετῆσ.
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 11, book 11, chapter 7 3:2)
ἔστι δ’ οὐχ ὁ λόγοσ τοῦ ῥήτοροσ, Αἰσχίνη, τίμιον, οὐδ’ ὁ τόνοσ τῆσ φωνῆσ, ἀλλὰ τὸ ταὐτὰ προαιρεῖσθαι τοῖσ πολλοῖσ καὶ τὸ τοὺσ αὐτοὺσ μισεῖν καὶ φιλεῖν οὕσπερ ἂν ἡ πατρίσ.
(데모스테네스, Speeches 11-20, Περὶ τοῦ Στεφάνου 398:2)
σχήμασί τε οὐ τοῖσ ἀρχαιοπρεπεστέροισ οὐδ’ ὅσοισ σεμνότησ τισ ἢ βάροσ ἢ τόνοσ πρόσεστιν, ἀλλὰ τοῖσ τρυφεροῖσ τε καὶ κολακικοῖσ ὡσ τὰ πολλὰ χρῆσθαι φιλεῖ, ἐν οἷσ πολὺ τὸ ἀπατηλόν ἐστι καὶ θεατρικόν.
(디오니시오스, De Compositione Verborum, chapter 2313)
τόνοσ γὰρ οὐ πολὺσ αὐτῇ πρόσεστιν οὐδ’ ἰσχύσ.
(디오니시오스, De Demosthene, chapter 13 3:1)
παρὰ δὲ τῷ Δημοσθένει πολὺσ μὲν ὁ τόνοσ, αὐτάρκησ δ’ ἡ χάρισ, ὥστε κἀν ταύτῃ τῷ διαρκεῖ καὶ μετρίῳ νικᾶν κἀν ἐκείνῳ τῷ παντὶ προέχειν.
(디오니시오스, De Demosthene, chapter 13 3:2)
ἀλλ’ ἵνα μὴ μακρότεροσ τοῦ δέοντοσ ὁ λόγοσ γένοιτό μοι, τούτοισ ἀρκεσθεὶσ ἱκανοῖσ οὖσι βεβαιῶσαι τὸ προκείμενον οὐκ ἂν ὀκνήσαιμι τοῖσ ἀσκοῦσι τοὺσ πολιτικοὺσ λόγουσ ὑποτίθεσθαι τοῖσ γε δὴ τὰσ κρίσεισ ἀδιαστρόφουσ ἔτι φυλάσσουσι, Δημοσθένει συμβούλῳ χρησαμένουσ, ὃν ἁπάντων ῥητόρων κράτιστον γεγενῆσθαι πειθόμεθα, ταύτασ μιμεῖσθαι τὰσ κατασκευάσ, ἐν αἷσ ἥ τε βραχύτησ καὶ ἡ δεινότησ καὶ ἡ ἰσχὺσ καὶ ὁ τόνοσ καὶ ἡ μεγαλοπρέπεια καὶ αἱ συγγενεῖσ ταύταισ ἀρεταὶ πᾶσιν ἀνθρώποισ εἰσὶ φανεραί·
(디오니시오스, Δε Τηυξψδιδισ ιδιοματιβυσ ̔επιστυλα αδ Αμμαευμ̓, chapter 552)

SEARCH

MENU NAVIGATION