Dionysius of Halicarnassus, De Demosthene, chapter 21 5:

(디오니시오스, De Demosthene, chapter 21 5:)

ἔστι δ’ οὐδέποτ’, οἶμαι, μέγα καὶ νεανικὸν φρόνημα λαβεῖν μικρὰ καὶ φαῦλα πράττοντασ. ὁποῖ̓ ἄττα γὰρ ἂν τὰ ἐπιτηδεύματα τῶν ἀνθρώπων ᾖ, τοιοῦτον ἀνάγκη καὶ τὸ φρόνημα ἔχειν. ταῦτα μὰ τὴν Δήμητρα οὐκ ἂν θαυμάσαιμι εἰ μείζων εἰπόντι μοι γένοιτο παρ’ ὑμῶν βλάβη ἢ τῶν πεποιηκότων αὐτὰ ἑκάστῳ. οὐδὲ γὰρ παρρησία περὶ πάντων ἀεὶ παρ’ ὑμῖν ἐστιν, ἀλλ’ ἔγωγ’ ὅτι καὶ νῦν γέγονε, θαυμάζω. ταύτην τὴν διάλεξιν τίσ οὐκ ἃν ὁμολογήσειε καὶ κατὰ τἆλλα μὲν πάντα διαφέρειν τῆσ Ἰσοκράτουσ; καὶ γὰρ εὐγενέστερον ἐκείνησ καὶ μεγαλοπρεπέστερον ἡρμήνευκε τὰ πράγματα καὶ . . . περιείληφεν ὀνόμασι συγκεκρότηταί τε καὶ συνέσπασται καὶ περιτετόρνευται τοῖσ νοήμασιν ἄμεινον ἰσχύϊ τε πλείονι κέχρηται καὶ τόνοισ ἐμβριθεστέροισ καὶ πέφευγε τὰ ψυχρὰ καὶ μειρακιώδη σχήματα, οἷσ ἐκείνη καλλωπίζεται πέρα τοῦ μετρίου·

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION