뜻

1. 중상, 모욕

1. false accusation, slander, calumny
2. a sophism

예문

• καὶ τὰ ἱμάτια αὐτῶν δεσμεύοντεσ σχοινίοισ παραπετάσματα ἐποίουν ἐχόμενα τοῦ θυσιαστηρίου καὶ οἶνον ἐκ συκοφαντιῶν ἔπινον ἐν τῷ οἴκῳ τοῦ Θεοῦ αὐτῶν. (Septuagint, Prophetia Amos 2:8)

  (70인역 성경, 아모스서 2:8)

• ἀναπεπληρωκότι δὲ αὐτῷ συκοφαντιῶν καὶ κακῶν πᾶσαν τὴν οἰκουμένην, ἧσ ἐπῆρχεν, καὶ πολλὴν τὴν δουλοκρατίαν ἐπῃρμένου τοῖσ δεσπόταισ ἐπιβουλαὶ τὰ πολλὰ ἤδη συνίσταντο, τῶν μὲν ἐπ’ ἀμύνῃ ὧν πάθοιεν ὀργὴν ποιουμένων, τῶν δὲ πρὶν ἐμπεσόντεσ κακῶν τυχεῖν μεγάλων τιθεμένων τὸ μεταχειρίσασθαι τὸν ἄνθρωπον. (Flavius Josephus, Antiquitates Judaicae, Book 19 17:2)

  (플라비우스 요세푸스, Antiquitates Judaicae, Book 19 17:2)

유사 형태

• συκοφαντῶν (65)
• συκοφαντεῖν (59)
• συκοφάντης (41)
• συκοφάντην (29)
• συκοφαντίας (29)
• συκοφάντας (26)
• συκοφάνται (18)
• συκοφαντεῖ (15)
• συκοφαντίαν (14)
• συκοφάνταις (13)
• συκοφαντία (11)
• συκοφαντεῖς (10)
• συκοφάντῃ (7)
• συκοφαντοῦσι (6)
• συκοφαντοῦμαι (6)
• συκοφαντίᾳ (6)
• συκοφάντου (6)
• συκοφαντοῦντα (5)
• συκοφαντοῦσιν (5)
• συκοφαντήσειν (3)
• συκοφαντῶ (3)
• συκοφάντημα (3)
• συκοφαντοῦμεν (3)
• συκοφάντα (2)
• συκοφαντήσας (2)
• συκοφάντει (2)
• συκοφαντῇ (2)
• συκοφαντείτω (2)
• συκοφαντιῶν (2)
• συκοφαντήματα (2)
• συκοφαντήσει (2)
• συκοφαντεῖται (1)
• συκοφαντήματ (1)
• συκοφαντίαι (1)
• συκοφαντοίη (1)
• συκοφαντῆται (1)
• συκοφαντικὸς (1)
• συκοφαντώδεις (1)
• συκοφαντήμασι (1)
• συκοφαντῆσαι (1)
• συκοφαντοῦσαν (1)
• συκοφαντηθῇ (1)
• συκοφαντήσητε (1)
• συκοφαντικοῖς (1)
• συκοφαντοῦντ (1)
• συκοφαντεῖτε (1)
• συκοφαντίαις (1)
• συκοφαντοῦσί (1)
• συκοφαντῇς (1)
• συκοφαντικῶς (1)
• συκοφαντοῦντι (1)
• συκοφαντέων (1)
• συκοφαντηθείς (1)
• συκοφαντήσεις (1)
• συκοφάντρια (1)

출처: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.