Lucian, Nigrinus, Nigrinou Fiaosofia 17:

ἐγὼ γοῦν, ἔφη, ὅτε τὸ πρῶτον ἐπανῄειν ἀπὸ τῆσ Ἑλλάδοσ, πλησίον που γενόμενοσ ἐπιστήσασ ἐμαυτὸν λόγον ἀπῄτουν τῆσ δεῦρο ἀφίξεωσ, ἐκεῖνα δὴ τὰ τοῦ Ὁμήρου λέγων τίπτ’ αὖτ’, ὦ δύστηνε, λιπὼν φάοσ ἠελίοιο, τὴν Ἑλλάδα καὶ τὴν εὐτυχίαν ἐκείνην καὶ τὴν ἐλευθερίαν, ἤλυθεσ, ὄφρα ἴδῃσ τὸν ἐνταῦθα θόρυβον, συκοφάντασ καὶ προσαγορεύσεισ ὑπερηφάνουσ καὶ δεῖπνα καὶ κόλακασ καὶ μιαιφονίασ καὶ διαθηκῶν προσδοκίασ καὶ φιλίασ ἐπιπλάστουσ; ἢ τί καὶ πράξειν διέγνωκασ μήτ’ ἀπαλλάττεσθαι μήτε χ; χρῆσθαι τοῖσ καθεστῶσι δυνάμενοσ;