- ἀνελευθερία δ’ ἐστὶ κακία ψυχῆσ, καθ’ ἣν ὀρέγονται τοῦ πανταχόθεν κέρδουσ. (Aristotle, Virtues and Vices 13:2)
(아리스토텔레스, Virtues and Vices 13:2)
- γράφει γάρ τισ ἄλλοσ ὑπερβαλλόμενοσ ἀνελευθερίᾳ τὸν Στρατοκλέα, δέχεσθαι Δημήτριον, ὁσάκισ ἂν ἀφίκηται, τοῖσ Δήμητροσ καὶ Διονύσου ξενισμοῖσ, τῷ δ’ ὑπερβαλλομένῳ λαμπρότητι καὶ πολυτελείᾳ τὴν ὑποδοχὴν ἀργύριον εἰσ ἀνάθημα δημοσίᾳ δίδοσθαι. (Plutarch, Demetrius, chapter 12 1:2)
(플루타르코스, Demetrius, chapter 12 1:2)
- τί δ’ οὐ μέλλει, φήσομεν, ἂν τὸν ἀληθινὸν κόλακα καὶ μετὰ δεινότητοσ καὶ τέχνησ ἁπτόμενον τοῦ πράγματοσ διώκωμεν, ἀλλὰ μή, καθάπερ οἱ πολλοί, τοὺσ αὐτοληκύθουσ τούτουσ λεγομένουσ καὶ τραπεζέασ καὶ μετὰ τὸ κατὰ χειρὸσ ὕδωρ ἀκουομένουσ ὥσ τισ εἶπε κόλακασ νομίζωμεν, ὧν ἐν μιᾷ λοπάδι καὶ κύλικι μετὰ βωμολοχίασ καὶ βδελυρίασ ἡ ἀνελευθερία γίγνεται κατάδηλοσ; (Plutarch, Quomodo adulator ab amico internoscatur, chapter, section 3 1:1)
(플루타르코스, Quomodo adulator ab amico internoscatur, chapter, section 3 1:1)
- ἐλευθεριότησ δὲ περὶ χρήματα εὐποιητική, ἀνελευθερία δὲ τοὐναντίον. (Aristotle, Rhetoric, Book 1, chapter 9 10:1)
(아리스토텔레스, 수사학, Book 1, chapter 9 10:1)
- περὶ δὲ δόσιν χρημάτων καὶ λῆψιν μεσότησ μὲν ἐλευθεριότησ, ὑπερβολὴ δὲ καὶ ἔλλειψισ ἀσωτία καὶ ἀνελευθερία. (Aristotle, Nicomachean Ethics, Book 2 76:2)
(아리스토텔레스, 니코마코스 윤리학, Book 2 76:2)
