뜻

1. one must sustain, abide, endure

예문

• ἐοίκε δὲ καὶ Ζήνων εἰς τοῦτό πως ὑποφέρεσθαι ὁ Κιτιεύς, ὁριζόμενος τὴν φρόνησιν ἐν μὲν ἀπονεμητέοις δικαιοσύνην ἐν δ αἱρετέοις σωφροσύνην ἐν δ ὑπομενετέοις ἀνδρείαν: (Plutarch, De virtute morali, section 2 5:1)

  (플루타르코스, De virtute morali, section 2 5:1)

• ἐοίκε δὲ καὶ Ζήνων εἰς τοῦτό πως ὑποφέρεσθαι ὁ Κιτιεύς, ὁριζόμενος τὴν φρόνησιν ἐν μὲν ἀπονεμητέοις δικαιοσύνην, ἐν δ αἱρετέοις σωφροσύνην, ἐν δ ὑπομενετέοις ἀνδρείαν ἀπολογούμενοι δ ἀξιοῦσιν ἐν τούτοις τὴν ἐπιστήμην φρόνησιν ὑπὸ τοῦ Ζήνωνος ὠνομάσθαι. (Plutarch, De virtute morali, section 2 2:2)

  (플루타르코스, De virtute morali, section 2 2:2)

• πάλιν δὲ ὁριζόμενος αὐτῶν ἑκάστην τὴν μὲν ἀνδρείαν φησὶ φρόνησιν εἶναι ἑν ὑπομενετέοις τὴν δὲ σωφροσύνην φρόνησιν ἐν αἱρετέοις τὴν δὲ δικαιοσύνην φρόνησιν ἐν ἀπονεμητέοις, ὡς μίαν οὖσαν ἀρετὴν ταῖς δὲ πρὸς τὰ πράγματα σχέσεσι κατὰ τὰς ἐνεργείας διαφέρειν δοκοῦσαν. (Plutarch, De Stoicorum repugnantiis, section 7 1:1)

  (플루타르코스, De Stoicorum repugnantiis, section 7 1:1)

• "ἡ δ ἰσχὺς αὕτη καὶ τὸ κράτος, ὅταν μὲν ἑν τοῖς φανεῖσιν ἐμμενετέοις ἐγγένηται, ἐγκράτειά ἐστιν, ὅταν δ ἐν τοῖς ὑπομενετέοις, ἀνδρεία: (Plutarch, De Stoicorum repugnantiis, section 7 4:1)

  (플루타르코스, De Stoicorum repugnantiis, section 7 4:1)

• ἔστι δὲ χαλεπὸν ἐνίοτε διακρῖναι ποῖον ἀντὶ ποίου αἱρετέον καὶ τί ἀντὶ τίνος ὑπομενετέον, ἔτι δὲ χαλεπώτερον ἐμμεῖναι τοῖς γνωσθεῖσιν: (Aristotle, Nicomachean Ethics, Book 3 10:3)

  (아리스토텔레스, 니코마코스 윤리학, Book 3 10:3)

유사 형태

• ὑπομενετέοις (4)
• ὑπομένετε (3)
• ὑπομενετέον? (3)

출처: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.